Από τη μια δημιουργείται μαεστρικά και συντονισμένα μια εικονική πραγματικότητα σχετικά με τις ευθύνες της σημερινής διοίκησης.
Το έργο αυτό το έχουν αναλάβει ετερόκλητοι πομποί, που εκκινούν από ξεχωριστές αφετηρίες και έχουν διαφορετικές αναφορές, όμως συνομολογούν, για τους δικούς τους διαφορετικούς λόγους, στην αναγκαιότητα αποδυνάμωσης της παρούσας διοίκησης και στην δημιουργία φθοράς στο πρόσωπο του προέδρου της, ώστε να υπάρχει αδυναμία λήψης αποφάσεων που θα δυσαρεστήσουν.
Διάφοροι «εντός, εκτός κι επί τα αυτά» της προσάπτουν όλα τα αμαρτήματα που δεν λύθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια (π.χ. βία), όλα όσα δεν αντιμετωπίστηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια (π.χ. match fixing), όσα δεν κατάφεραν να θεραπεύσουν οι διορισμένες προς τούτο διοικήσεις (π.χ. κανονισμοί), ενώ προσφάτως οι πρόθυμοι προς αποδόμηση του προέδρου αλλά καλοταϊσμένοι από πληροφορίες, έχουν αρχίσει να του χρεώνουν από τις χρόνιες παθογένειες της Super League έως την αδυναμία της… Λαμίας, για παράδειγμα, να βρει τηλεοπτικό συμβόλαιο.
Από την άλλη, υπάρχει η κηδεμονία του ξένου παράγοντα, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο εκσυγχρονισμού και παράγοντα λήψης καινοτόμων αποφάσεων, φτάνει η παρέμβαση να μη ταυτιστεί, ούτε στο ελάχιστο, με την ατζέντα που θέτουν οι χαμένοι των εκλογών του περασμένου Αυγούστου, οι οποίοι μέσω των διοικήσεων που στήριζαν την εικοσαετία (1997-2016) έχουν την αποκλειστική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση.
Εάν μέσω υπερκείμενων αρχών υιοθετείται η ατζέντα των χαμένων των εκλογών και ικανοποιούνται τα αιτήματά τους, τότε θα φτάσουμε στο οξύμωρο να επιβάλλεται η βούληση της μειοψηφίας στη βούληση της πλειοψηφίας, κάτι που με όρους πολιτικής επιστήμης μόνο σε δημοκρατικό σύστημα (έστω και με όρους αντιπροσωπευτικότητας) δεν παραπέμπει.
Είναι κι αυτά τα απειλητικά «μαύρα σύννεφα» στο Μεσολόγγι, που κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνικτική και το περιβάλλον δυστοπικό.
ΥΓ. Η αναμενόμενη νομοθετική παρέμβαση θα ικανοποιήσει ένα διαρκές, πάγιο και δίκαιο αίτημα των Ομοσπονδιών και των προέδρων αυτών…
