ΕΡΑσπορ: Ο Σούμποτιτς, οι αξέχαστοι τελικοί, οι «αιώνιοι» και το ελληνικό φινάλε

Print Friendly, PDF & Email

Ο Λευτέρης Σούμποτιτς μίλησε στην ΕΡΑσπορ 101,8 και στην εκπομπή «Πρωινός Μπαλαδόρος» με τους Τάσο Επιτρόπου, Γιάννη Ντεντόπουλο.

Ο ελληνοσλοβένος τεχνικός μίλησε για την προπονητική του διαδρομή, τις ανεξίτηλες στιγμές που έχει ζήσει ως παίκτης του Άρη, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην αναμέτρηση του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού για την Ευρωλίγκα.

Ο Σούμποτιτς, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε:

Στο ντέρμπι Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός για την Ευρωλίγκα: «Είναι άσχημο που αυτές οι δύο ομάδες θα παίξουν μόνο στην Ευρώπη και όχι και στο πρωτάθλημα. Ο παράγοντας έδρα θα παίξει σημαντικό ρόλο, αν και έχουμε δει πως συχνά οι έδρες σπάνε. Ο Παναθηναϊκός έχει πλεονέκτημα στους ψηλούς, καθώς έχει περισσότερες επιλογές σε σχέση με τον Ολυμπιακό που έχει μόνο το Μιλουτίνοφ. Ο Παπαπέτρου είναι σε εξαιρετική κατάσταση όπως και ο Φριντέτ. Πολλά εξαρτώνται και από τον Καλάθη, αλλά και από το Σπανούλη. Θεωρώ πως το παιχνίδι θα είναι αμφίρροπο και θα κριθεί στο τέλος. Ο Ολυμπιακός πρέπει να δώσει έμφαση στο πώς θα βγάλει τον Καλάθη εκτός ρυθμού».

Στη σχέση του με τους οπαδούς των «αιωνίων»: «Παρά το γεγονός πως έχω περάσει και από τους δύο «αιωνίους», είμαι αγαπητός και στους φιλάθλους και των δύο ομάδων. Για τους Παναθηναϊκούς, μεγαλύτερη σημασία έχει το πρωτάθλημα του 1999, καθώς ήταν κόντρα στον Ολυμπιακό και μάλιστα μέσα στο ΣΕΦ. Για εμένα όμως μετράει περισσότερο το πρώτο πρωτάθλημα του 1998. Μάλιστα στο πρωτάθλημα του 1999 ήμουν πριν από το παιχνίδι σίγουρος ότι θα κερδίσουμε».

Λευτέρης ή Σλόμπονταν: «Το Σλόμπονταν στα ελληνικά είναι Λευτέρης. Ο πρώτος που με αποκάλεσε Λευτέρη ήταν η Ιωαννίδης και μετέπειτα αυτό έμεινε».

Στους τελικούς πρωταθλήματος μπάσκετ μεταξύ του Αρη και του ΠΑΟΚ τη δεκαετία του ‘80: «Όσο περνάει ο καιρός ξεχνάς τις λεπτομέρειες του εκάστοτε παιχνιδιού, αλλά αυτό που μου έχει μείνει μέχρι ως σήμερα είναι το γεγονός πως στο γήπεδο υπήρχαν φίλαθλοι και των δύο ομάδων. Υπέροχη ατμόσφαιρα».

Στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς στην Προύσα (3 Απριλίου του 1997): «Είναι η μεγαλύτερη στιγμή μου. Οι τότε παίκτες του Άρη έκαναν το παιχνίδι της ζωής του. Η υποδοχή στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης ήταν απίστευτη. Είναι η μεγαλύτερη αθλητική μου στιγμή, καθώς επίσης τα μέσα μας είχαν ξεγράψει την προηγούμενη εβδομάδα και εμείς τους αποδείξαμε ότι μπορούσαμε να νικήσουμε. Είναι η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου».

Στον καλύτερο συμπαίκτη που είχε ποτέ και στον καλύτερο παίκτη που προπόνησε: «Ο Νίκος Γκάλης ως συμπαίκτης και ο Ντίνο Ράτζα ως προπονητής».

Στην καλύτερη πεντάδα: «Ως παίκτης μαζί με Γκάλη, Γιαννάκη, Τσόσιτς και ο Ντιέλοβατς. Ως προπονητής  Ζντόβτς, Μποντιρόγκα, Ράτζα, Ορτίζ και Αλβέρτης. Ο Αλβέρτης ήταν ο μοναδικός παίκτης που με κέρδιζε στα σουτ».

Στον πιο δύσκολο αντίπαλο: «Ο Φάνης Χριστοδούλου ήταν από τους πιο δύσκολους που έχω αντιμετωπίσει».

Στην επίδραση ενός προπονητή με βάση το νέο μοντέλο της Ευρωλίγκας: «Όταν μία ομάδα έχει συνεχόμενα παιχνίδια, είναι δύσκολο να κάνεις σκληρές προπονήσεις. Πολύ σημαντικό είναι ένας προπονητής να έχει καλούς βοηθούς, καθώς το σκάουτινγκ μίας ομάδας είναι πολύ σημαντικό. Άρα προετοιμασία και σκάουτινγκ της αντίπαλης ομάδας είναι πολύ σημαντικοί τομείς. Σήμερα δεν υπάρχουν πολύ μεγάλοι σουτέρς, καθώς δεν δίνουν βαρύτητα στην προπόνηση του σουτ. Εμείς παλαιότερα κάναμε πάρα πολλά σουτ για να βελτιωθούμε. Το σουτ δεν είναι έμφυτο, αλλά χρειάζεται πολλή προπόνηση και πρέπει να το κάνεις κτήμα σου. Σήμερα, είναι αναγκαία η φυσική κατάσταση, αλλά η προπόνηση με την μπάλα είναι η πιο σημαντική. Το τρίποντο στο μοντέρνο μπάσκετ έχει πολύ μεγάλη σημασία».

 

Στο γιο του, Λεωνίδα (Λιόν), ο οποίος είναι προπονητής: «Είναι στην Τσιμπόνα για τρίτη χρονιά. Είχε ξεκινήσει μαζί μου στο Λίβανο, αλλά τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένος, που ενώ εγώ αποχώρησα από την Τσιμπόνα, αυτοί του προσέφεραν συμβόλαιο χωρίς τη δική μου παρουσία. Εγώ του έχω πει πως τον έχω σπρώξει στα βαθιά, αλλά αυτός θα πρέπει να κολυμπήσει. Μάλιστα, κοντραριστήκαμε στο Ζάγκρεμπ, στο παιχνίδι Μπουντούτσνοστ – Τσιμπόνα και μου είπε ότι ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι του στην 5χρονη καριέρα του».

 

Για το που βρίσκεται τώρα: «Τη δεδομένη στιγμή δεν βρίσκομαι κάπου, καθώς αποχώρησα πριν ένα μήνα από τη Μπουντούτσνοστ. Τα πράγματα εκεί δεν ήταν εύκολα, καθώς ανακατεύονταν πολλοί με την ομάδα και εγώ δεν μπορούσα να τσακώνομαι συνέχεια, και έτσι τους παράτησα. Όταν έφυγα τους ρώτησα, για ποιο λόγο πληρώνουν τον προπονητή.

Θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου από εκεί που ξεκίνησα, δηλαδή στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα να πω αν θέλω να γυρίσω τώρα στον Άρη, γιατί η ομάδα έχει προπονητή και δεν είναι σωστό».

Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News

Καμία δημοσίευση για προβολή