Η μοίρα των μπιφτεκάδων

Στο ψευδοκράτος του Τραμπακουλιστάν ο Τραμπάκουλας, βρίσκεται σε περιδίνηση. Οι εκλογές πλησιάζουν, το μπλοκ στο οποίο είχε ενταχθεί φυλλοροεί, η ανασφάλεια τον κυριεύει και πλέον έχει βγει στη γύρα αναζητώντας νέες συμμαχίες.

Όμως, επειδή είναι αναξιόπιστος και εκφράζει ότι πιο διεφθαρμένο, κουτοπόνηρο και σάπιο έχει ο συγκεκριμένος «χώρος» και επειδή έχει βλάψει και έχει προκαλέσει ζημία σε πολλούς ανθρώπους, οι προσπάθειες, που κάνει, μέσω προσώπου που έχει τεθεί σε αργία λόγω των κατηγοριών που αντιμετωπίζει για την υπόθεση της «κάρτας υγείας», για να αλλάξει πλευρά και από το λιμάνι να πάει στο βορρά, δεν εισακούονται και όσο κι αν παρακαλέσει δεν πρόκειται να γίνει δεκτός.

Στην ψηφοφορία πήγε κόντρα στη «γραμμή» κλείνοντας στο μάτι προς τα πάνω. Τον πήραν, όμως, χαμπάρι στο λιμάνι κι αυτός, άρχισε να τους πουλάει φούμαρα περί απόφασης του ΔΣ και τέτοια. Δεν τα χάψαν, βέβαια, στο λιμάνι και γι’ αυτό άρχισαν να του στέλνουν “μηνύματα” σε διάφορα επίπεδα.

Άλλωστε όπως είχε πει και ο Αβραάμ Λίνκολν “μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό”.

Στο τέλος, ο πρωταγωνιστής της αυτοτελούς ιστορίας μας θα μείνει μόνος.

Δεν θα τον θέλει κανείς.

Αυτή, όμως, δεν είναι η μοίρα των “προδοτών” και εν προκειμένω των “μπιφτεκάδων”;