Ο Έλληνας σκηνοθέτης και φίλαθλος του Ολυμπιακού Τάσος Αλευράς, δημιουργός του ποδοσφαιρικού ντοκιμαντέρ «What Politica – A non political football story» παραχώρησε συνέντευξη στο γαλλικό περιοδικό So Foot στην οποία μιλά για Ολυμπιακό, Μαρινάκη, Χρυσή Αυγή και πολλά ακόμα.
Tο ποδοσφαιρικό ντοκιμαντέρ του Τάσου Αλευρά «What Politica – a non politica football story» μπορεί να μην έγινε ιδιαίτερα γνωστό στα μέρη μας, αλλά συζητήθηκε έντονα στο ποδοσφαιρικό κινηματογραφικό φεστιβάλ La Lucarce που διεξήχθη από τις 11 ως τις 14 Μαΐου στο Παρίσι.
Όπως αναγράφεται αναλυτικά στην ιστοσελίδα του κινηματογραφικού φεστιβάλ το οποίο παρακολούθησαν χιλιάδες σινεφίλ: «το ντοκιμαντέρ εστιάζει στις σχέσεις ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και την πολιτική μέσω μιας από τις δημοφιλέστερες ομάδες της Ελλάδας, τον Ολυμπιακό.
Με έναν πρόεδρο που έχει πολλαπλούς ρόλους (ιδιοκτήτης της ομάδας, επιχειρηματίας, πρόεδρος της λίγκας, αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας, δημοτικός σύμβουλος), έναν αντιπρόεδρο ο οποίος εξελέγη Δήμαρχος Πειραιά και με ένα γκρουπ ultras που έχουν συνδεθεί με ένα νεο-ναζιστικό κόμμα, αυτό το ντοκιμαντέρ μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε τις πολλαπλές συγκρούσεις συμφερόντων που υπάρχουν στον Ολυμπιακό και τις πολλές σχέσεις του με την τοπική πολιτική».
Με αφορμή το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, ένα από τα δημοφιλέστερα μηνιαία γαλλικά περιοδικά (So Foot), με πωλήσεις κοντά στις 100.000 κάθε μήνα, φιλοξένησε στην ιστοσελίδα του μία συνέντευξη με τον δημιουργό Τάσο Αλευρά, η οποία – ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αποτελούν προσωπικές θέσεις και είναι αδύνατον να υιοθετηθούν τέτοιες καταγγελίες χωρίς αποδείξεις – προκαλεί αίσθηση από τις απαντήσεις του Έλληνα δημιουργού, όπως δημοσιεύτηκε σήμερα (04/09) στο γαλλικό μέσο.
– Τάσο από που προέρχεσαι και τι έκανες πριν ασχοληθείς με την δημιουργία του συγκεκριμένου φιλμ;
«Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη στην οποία επέστρεψα μετά από κάποια χρόνια στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα για να κάνεις ένα φιλμ πρέπει να κάνεις και μία άλλη ξεχωριστή δουλειά για να μπορέσεις να ζήσεις. Εργάζομαι παράλληλα λοιπόν σε διάφορες εταιρίες κινηματογραφικών παραγωγών, αλλά και σε διάφορες σχολές, όπου εισάγω τους μαθητές στις έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την βοήθεια επιλεγμένων ταινιών».
– Πώς έγινες οπαδός του Ολυμπιακού;
«Δεν ξέρω ακριβώς. Πιστεύω ότι κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει τι τον ώθησε να επιλέξει μία συγκεκριμένη ομάδα. Είναι κάτι ενστικτώδες, σε συνδυασμό με την ψυχή και την καρδιά σου. Πιστεύω ότι πρώτα γεννιέται η αγάπη για μία ομάδα και μετά προσπαθείς να καταλάβεις γιατί συμβαίνει αυτό. Για μένα ο Ολυμπιακός είχε τέσσερις παίκτες πολύ πάνω από τον μέσο όρο (που με σημάδεψαν). Τον Τζιοβάνι, τον μεγαλύτερο παίκτη που είχαμε ποτέ, τον Ριβάλντο, τον Κριστιάν Καρεμπέ και τον Γιάγια Τουρέ».
– Γενικά, οι οπαδοί χαίρονται, όταν βλέπουν την ομάδα τους να κερδίζει. Εσύ γιατί επέλεξες να ερευνήσεις τα πράγματα που γίνονται στο παρασκήνιο και να φτιάξεις ένα τέτοιο φιλμ;
«Αν το εκλάβει κανείς από την οπτική ματιά ενός οπαδού, τότε ναι, έτσι είναι τα πράγματα. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι οπαδοί που δεν ικανοποιούνται μόνο από τις νίκες, αλλά εκλαμβάνουν το ποδόσφαιρο και ως ένα κοινωνιολογικό φαινόμενο με πολιτικές προεκτάσεις. Όλα όσα συνέβαιναν στον περίγυρο του συλλόγου δεν μου άρεσαν καθόλου. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να χάσεις την πίστη και το πάθος σου για την ομάδα που υποστηρίζεις για λόγους που δεν σχετίζονται αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο. Ήμουν απόλυτα ενήμερος για αυτά που συνέβαιναν και αυτή η ιστορία που μετέτρεψε τους Ultras από Νο Politica, σε… Super Politica ήταν μία εξαιρετική ιστορία που έπρεπε να ανεβεί στην σκηνή».
– Τι ήταν αυτό που σε ενόχλησε συγκεκριμένα;
«Οι φήμες ότι η Χρυσή Αυγή προσπαθούσε να εισχωρήσει στην κερκίδα. Παρακολουθούσα ένα εκτός έδρας παιχνίδι του Ολυμπιακούστην έδρα του Ατρόμητου στην Αθήνα, μία ομάδα που οι οπαδοί της είναι γνωστοί για τις αντιφασιστικές τους πεποιθήσεις. Ακριβώς δίπλα μου, στην κερκίδα των φιλοξενουμένων υπήρχαν καμιά 20αριά τύποι με καπελάκια και T-shirt της Χρυσής Αυγής! Οι οπαδοί του Ατρομήτου ξαφνικά άρχισαν να φωνάζουν ένα σύνθημα του οποίου οι στίχοι ήταν ως εξής: «φασίστες, φασίστες θα σας κρεμάσουμε». Δεν αισθάνθηκα άνετα και το κυριότερο ήταν πως αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι στην λάθος πλευρά»
– Ο Τζιμπρίλ Σισέ είχε δηλώσει ότι αποφάσισε να εγκαταλείψει τον Παναθηναϊκό την ημέρα που ένας διαιτητής του είπε κατά την διάρκεια μιας αναμέτρησης πως η ομάδα του ότι κι αν έκανε δεν επρόκειτο να πάρει το πρωτάθλημα. Αυτή είναι η αλήθεια του ελληνικού ποδοσφαίρου σήμερα;
«Υπάρχει μία πολύ διάσημη φράση που ήρθε από το στόμα ενός παλιού ιδιοκτήτη του Αιγάλεω στις αρχές του αιώνα που διανύουμε. Αυτός λοιπόν είχε πιαστεί να λέει σε έναν διαιτητή: «Το Αιγάλεω και ο Ολυμπακός να κερδίζουν και οι άλλοι να πάνε να γ@@@@θουν». Υπάρχει ένας διαρκής πόλεμος ανάμεσα στους ιδιοκτήτες των ομάδων για τον έλεγχο των διαιτητών, των σπονσόρων κτλ. Δεν θα ήθελα πραγματικά να είμαι μέρος αυτού του κόσμου, ακόμα και ως σχολιαστής».
– Τι θέλεις να πεις με αυτό;
«Η κατάσταση ανάμεσα σε όλους τους προέδρους είναι πολύ περίπλοκη. Υπάρχουν τέσσερις βασικοί πρωταγωνιστές: Ο Μαρινάκης που είναι ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού, ο Μελισσανίδης της ΑΕΚ, ο Αλαφούζος του Παναθηναϊκού και τέλος ο Σαββίδης του ΠΑΟΚ. Ο καθένας έχει στην κατοχή του τα δικά του media και επομένως μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους στις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Μέσω της ποδοσφαιρικής ομάδας μπορούν να προσελκύσουν κόσμο στο δικό τους πρίσμα και τελικά να μεγαλώσουν την οικονομική τους δύναμη, επενδύοντας για παράδειγμα στο real estate. Αυτή η κατάσταση έγινε ένας πόλεμος εξουσίας. Κάλιστα μπορεί να σκεφτεί κάποιος πως ορισμένοι είναι πολύ κοντά στην ομοσπονδία και μπορούν να προσπαθήσουν να κερδίσουν τα παιχνίδια εκτός αγωνιστικών χώρων. Προσωπικά, θέλω να τα αγνοήσω όλα αυτά και να μην είμαι μέρος τους. Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα πάντα ήταν συνδεδεμένο με τις επιχειρήσεις ή την πολιτική. Τώρα που το σκέφτομαι, ακόμα και και η ίδια η επίσημη εταιρία αθλητικών στοιχημάτων στην Ελλάδα ανήκει στον πρόεδρο της ΑΕΚ».
– Έχει τόση δύναμη ο Μαρινάκης ώστε να μπορεί να επηρεάζει την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος;
«Είναι ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στην Ελλάδα. Διαχειρίζεται επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο και έχει θέση στο δημοτικό συμβούλιο του Πειραιά. Δεν ξέρω ακριβώς αν επηρεάζει την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος, αλλά αν το προσπαθεί δεν είναι ο μόνος».
– Η Θύρα 7 που κατηγορείται από τους αντιπάλους της ότι βρίσκεται κοντά στην «Χρυσή Αυγή» υποστηρίζει πολιτικά τον Μαρινάκη μόνο επειδή είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού;
«Προφανώς και δεν είναι η ολότητα της Θύρας 7 που στηρίζει τον Μαρινάκη. Είναι μία μειονότητα, η οποία όμως έχει τον απόλυτο έλεγχο σε οτιδήποτε συμβαίνει στις εξέδρες και η οποία βρίσκεται πάρα πολύ κοντά σε αυτόν ακόμα και σήμερα. Πολλά νεαρά παιδιά πηγαίνουν στο γήπεδο και είναι πολύ εύκολο να τους επηρεάσεις, επειδή δεν έχουν ανεπτυγμένη ακόμα την κριτική σκέψη για να διαφοροποιηθούν. Αυτό με φοβίζει. Για παράδειγμα, σε ένα ματς ανάμεσα στην Ελλάδα και την Βοσνία στο «Καραϊσκάκης» παιδιά 15 ετών είχαν κρεμάσει ένα πανό γεμάτο μίσος το οποίο έγραφε στα σερβικά: «Μαχαίρι, σίδερο, Σρεμπρένιτσα».
– Ποια είναι η άμεση επίδραση κατά τη γνώμη σου της φιλίας ανάμεσα στην Θύρα 7 και τους Σέρβους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα;
«Είναι προφανής. Δεν μπορείς να κάνεις το παραμικρό χωρίς την έγκριση της Θύρας 7 στο «Καραϊσκάκη» ακόμα κι αν μιλάμε για ένα παιχνίδι της Εθνικής ομάδας».
– Είναι αλήθεια πως κάποια μέλη της αποτελούν μία… πολιτοφυλακή που βρίσκεται στην υπηρεσία του Μαρινάκη, όπως καταγγέλλει ο πρώην Δήμαρχος Πειραιά;
«Κατά την διάρκεια των εκλογών, ο Μαραινάκης τριγυρνούσε με… γορίλες από τη Θύρα 7. Ωστόσο, δεν ξέρω αν δούλευαν για αυτόν ή τι είδους δουλειά εξυπηρετούσαν. Γνωρίζουν το σύστημα. Ίσως κάποια πράγματα μοιάζουν αυτονόητα, αλλά τίποτα δεν μπορεί να αποδειχθεί. Ο πρώην Δήμαρχος του Πειραιά μπορεί να λέει ότι θέλει, αλλά δεν έχει καμία απόδειξη. Πολύ απλά μπορεί να είναι οι κατηγορίες ενός απερχόμενου Δημάρχου που… χαλάστηκε».
– Τι έχει να κερδίσει ο Μαρινάκης από το γεγονός ότι πρόσφατα έγινε ιδιοκτήτης της Νότιγχαμ Φόρεστ;
«Προσπαθεί να διευρύνει τον κύκλο εργασιών του και να μεγαλώσει την φήμη του στην Αγγλία. Εξάλλου, νομίζω ότι ήδη είναι εγκατεστημένος στην Αγγλία. Ποιος ήξερε τον Αμπράμοβιτς προτού γίνει ιδιοκτήτης της Τσέλσι; Υπάρχει μία αστεία συνέντευξη του Μαρινάκη, στην οποία ερωτάται για την σχέση του με την Νότιγχαμ Φόρεστ. Απάντησε λοιπόν ότι ήταν μία πολύ μεγάλη ομάδα όταν ήταν νέος, κάτι που είναι αληθές, και πως από τότε ήταν πολύ δεμένος μαζί της».
– Εσύ συνεχίζεις να πηγαίνεις στο γήπεδο;
«Όπως σου είπα, μεγάλωσα και έζησα στη Θεσσαλονίκη τον περισσότερο καιρό, επομένως παρακολουθούσα μόνο τα εκτός έδρας παιχνίδια που διεξάγονταν όχι πολύ μακριά από την πόλη μου. Είχα κάποιες καλές στιγμές στις εξέδρες της Θύρας 7, αλλά δυστυχώς δεν πηγαίνω πια εκεί. Είναι αναπόφευκτο, μα είναι μία προσωπική απόφαση».
– Πως επηρέασε το πάθος σου αυτή η έρευνα;
«Όταν πηγαίνω στο γήπεδο, χοροπηδάω, τραγουδάω, ζω το παιχνίδι. Ωστόσο έχασα αυτό το πάθος. Είμαι πάντα σε εγρήγορση όταν παίζει ο Ολυμπιακός, περιμένω πότε θα ξεκινήσει το ματς στην τηλεόραση και πάντα ανυπομονώ όταν έρχονται νέοι παίκτες, αλλά όλα τα υπόλοιπα δεν με ενδιαφέρουν πια».
– Προσπάθησε κάποιος να σε μπλοκάρει ή να σε απειλήσει κατά την διάρκεια ή μετά την δουλειά σου;
«Να με μπλοκάρει, ναι, πραγματικά. Ο Δήμαρχος του Πειραιά δεν ήθελε να μου μιλήσει, η υπηρεσία των δημοσίων σχέσεων του Ολυμπιακού επίσης δεν ήθελε να ασχοληθεί. Είναι λογικό και έξυπνο. Κανείς δεν νοιάζεται για έναν μικρό ανεξάρτητο σκηνοθέτη. Με μία συνέντευξη του Δημάρχου Πειραιά ή από μέλη του Ολυμπιακού, το ντοκιμαντέρ μου θα μπορούσε να έχει μία εντελώς άλλη υπόσταση και προφανώς αυτό δεν θα ήταν προς συμφέρον τους. Δεν έλαβα απειλές, αν και δέχθηκα κάποια τηλεφωνήματα από νούμερα με απόκρυψη που μου έλεγαν ότι θα με γ@….ουν, αλλά αυτά με έκαναν να γελάω. Αν το καλοσκεφτείς, πρέπει να ήταν τίποτα 15χρονα που διασκέδαζαν με αυτόν τον τρόπο».
– Στο ντοκιμαντέρ συνομιλείς με δύο εξέχοντα μέλη της Θύρας 7 που αρνούνται τη σύνδεση και δείχνουν ειλικρινείς. Μήπως τα λένε όλα αυτά εξαιτίας του Ολυμπιακού;
«Πρέπει να ξέρεις ότι μου παραχώρησαν την συνέντευξη μετά από άδεια που δόθηκε από τον Ολυμπιακό. Η Θύρα 7 είναι πολύ κοντά στο κλαμπ. Μπορώ να δεχθώ ότι οι οι οπαδοί του Ολυμπιακού είναι ειλικρινά απολιτίκ. Αυτή τουλάχιστον είναι η περίπτωση των δύο οπαδών που μου μίλησαν. Ωστόσο, όταν γίνεται αναφορά για την ομάδα τους, τότε γίνονται τυφλοί. Είναι εκνευριστικό. Πως γίνεται να αγνοείς πράγματα, όταν τα βλέπεις να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια σου; Για μένα οι οπαδοί πρέπει να είναι ανεξάρτητοι και να έχουν κριτική σκέψη σε ότι αφορά την κατεύθυνση τους κι όχι να ακολουθούν οποιεσδήποτε αποφάσεις άλλων».
– Παρακολουθεί από κοντά κι άλλες αθλητικές δραστηριότητες του κλαμπ;
«Φυσικά! Λατρεύω το μπάσκετ, όπου έχουμε μία σούπερ ομάδα που πηγαίνει πολύ τακτικά στους τελικούς της Ευρωλίγκας. Στην Ελλάδα όλοι οι σύλλογοι έχουν ομάδα σε όλα τα σπορ, αλλά με διαφορετικούς προέδρους. Η ομάδα του βόλεϊ του Ολυμπιακού διοικείται για παράδειγμα από τη Θύρα 7! Είναι κάτι καλό αυτό».
– Έχεις άλλα πλάνα και για άλλα ποδοσφαιρικά ντοκιμαντέρ;
«Θα ήθελα να κάνω περισσότερα πράγματα γύρω από τον κόσμο του ποδοσφαίρου, διότι λατρεύω την πολιτική και την κοινωνιολογική του διάσταση, αλλά είμαι κουρασμένος διότι είναι απίστευτα πολύπλοκο να διεισδύσεις σε αυτό τον κόσμο εκτός αν είσαι χρηματοδότης του. Σίγουρα πάντως όχι αν είσαι σκηνοθέτης. Προς το παρόν εργάζομαι σε ένα άλλο αρρωστημένο τομέα της ελληνικής κοινωνίας. Την σχέση μεταξύ της πολιτικής και της ορθόδοξης εκκλησίας. Αλλά δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο για αυτό προς το παρόν».
Πηγή: sdna.gr
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
