Tο έθιμο κρατά από την Ενετοκρατία στο νησί, όταν οι Κερκυραίοι -λόγω της απαγόρευσης των θρησκευτικών εκδηλώσεων αργά το βράδυ από τους Ενετούς- αναγκάζονταν να γιορτάσουν το Πάσχα την ημέρα.
Μετά το πέρας της λιτανείας, τελείται ο Εσπερινός της Αναστάσεως στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό και κανονικά, όταν ο Μητροπολίτης ψάλλει τον στίχο «Ανάστα, ὁ Θεός, κρίνον την γην…» οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της πόλης σημαίνουν χαρμόσυνα και από τα μπαλκόνια των σπιτιών οι κάτοικοι ρίχνουν τα παλιά πήλινα δοχεία, τους «μπότηδες», όπως είναι γνωστό το έθιμο.
Με το σπάσιμο των «μπότηδων» εκδιώκονται τα «μολύσματα», τα κακά και μοχθηρά πνεύματα ενώ σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, το σπάσιμο των «μπότηδων αναπαριστά με τους κρότους την οργή για τη προδοσία του Ιούδα. Το μοναδικό αυτό έθιμο στην Ελλάδα, συνοδεύεται από κανονιοβολισμούς που ακούγονται από το Παλιό Φρούριο της Κέρκυρας, αλλά και τις φιλαρμονικές του τόπου που παίζουν θρησκευτικά εμβατήρια.
Οι παρευρισκόμενοι στο έθιμο σπεύδουν να μαζέψουν τα κομμάτια από τα σπασμένα πήλινα κανάτια, να τα πάρουν σπίτι τους και να τα φυλάξουν στο εικονοστάσι τους, καθώς σύμφωνα με τους Κερκυραίους φέρουν τύχη και ευημερία.
Πηγή: ethnos.gr
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News