«Δεν σας κρύβω ότι με διακατέχουν ανάμεικτα συναισθήματα, όπως φαντάζομαι και σε όλους». Με τη φράση αυτή ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε την σημερινή του ομιλία προς το υπουργικό συμβούλιο, κατά την διάρκεια του οποίου τόνισε ότι αναλαμβάνει ακέραια την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία που προκάλεσαν οι πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική.
Τόνισε επίσης ότι όλα «δείχνουν πως οι πυρκαγιές είναι έργο εμπρηστών» ενώ υπογράμμισε ότι δεν θα διστάσει να βάλει «τις μπουλντόζες να δουλέψουν, αρκεί να εξασφαλιστεί η προστασία των πολιτών από τις οικιστικές στρεβλώσεις δεκαετιών».
Συγκεκριμένα, o πρωθυπουργός ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας πως… «δεν σας κρύβω ότι με διακατέχουν ανάμεικτα συναισθήματα όπως φαντάζομαι και σε όλους. Υπάρχει πόνος, συντριβή για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν απροσδόκητα και άδικα. Αγωνία για το αν πράξαμε σωστά με όλα όσα κάναμε, αν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο, αν μπορούσαμε να σώσουμε έστω και μια ζωή παραπάνω. Δεν θέλω να κρυφτώ, δεν θέλω να υπερβάλουμε σε δικαιολογίες. Σε ότι με αφορά, δεν σκοπεύω να ακολουθήσω την αλυσίδα των εύκολων καταδικαστικών αποφάσεων, χωρίς τον αυτονόητο σεβασμό στους νεκρούς. Που κινείται από την εκμετάλλευση της οδύνης και δεν οδηγεί παρά μόνο στη συσκότιση της αλήθειας.
Λέω όχι σε μια τέτοια τακτική και σας καλώ να πείτε και εσείς. Το λιγότερο που οφείλουμε είναι σεβασμός. Τουλάχιστον ως προς την αλήθεια. Σας κάλεσα σήμερα, γιατί θέλω να αναλάβω ακέραια ενώπιον σας αλλά και ενώπιον του ελληνικού λαού την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία. Θεωρώ αυτονόητο και σας καλώ να την αναλάβετε και εσείς. Κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για την κυβέρνηση της χώρας.
Εμείς δεν θα επιχειρήσουμε να αποδράσουμε από τις ευθύνες, όπως δεν το κάναμε όταν παραλάβαμε τη χώρα χρεοκοπημένη. Όπως δεν το κάναμε όταν αντιμετωπίσαμε το φάσμα μιας ανθρωπιστικής καταστροφής, όταν άλλοι ήταν υπεύθυνοι γι’ αυτή. Δεν είμαστε εδώ για να διαιωνίζουμε την όποια κόντρα.
Εμείς οφείλουμε να πάμε βαθιά στην πραγματικότητα, γιατί πιστεύουμε ότι μόνο έτσι μπορούμε να την αλλάξουμε. Οι τραγωδίες γίνονται αφορμή για να έρθουν στην επιφάνεια, παραλείψεις που χωρίς αυτές ίσως και να μην ήταν δυνατόν να εντοπιστούν. Σήμερα κατανοούμε όλοι, με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, ότι κυβερνάμε μια χώρα όπου για χρόνια υπήρχαν οικιστικές στρεβλώσεις.
Που ολόκληροι οικισμοί χτίστηκαν πάνω σε ρέματα. Που με ευθύνη του κράτους δημιουργήθηκαν οικιστικά συμπλέγματα χωρίς ασφάλεια. Αυτό το κράτος το διοικούμε όμως εμείς και όσο και αν είναι σωστή η άποψη ότι δεν μπορούσαμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα, πρέπει να προβληματιστούμε αν κάναμε ότι πρέπει για να σταματήσουν. Μήπως διστάσαμε απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές, να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο άλλων καταστροφών. Αλλά έτσι κι αλλιώς έχουμε την ευθύνη όσο οι στρεβλώσεις είναι εκεί και παραμένουν. Όσο τα ρέματα δεν ξεμπαζώνονται, όσο η πρόσβαση στην παραλία παραμένει απαγορευμένη από φράκτες και βίλες πάνω στην άμμο».
«Ας μην πυροβολούν οι πολέμαρχοι του καναπέ»
Στη συνέχεια της ομιλίας του, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη συζήτηση για τις παραιτήσεις υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων ή στελεχών των δυνάμεων ασφαλείας. «Και επειδή από πολλές πλευρές έχει μπει το ζήτημα του αποκεφαλισμού, δεν θα μασήσω τα λόγια μου. Οι αποκεφαλισμοί την ώρα της μάχης, δεν αποτελούν πράξη πολιτικής γενναιότητας, αλλά δειλίας.
Πολύ περισσότερο η εύκολη καταδίκη και οι αποκεφαλισμοί πυροσβεστών, λιμενικών, στρατιωτικών και της ηγεσίας του που έδωσαν τη μάχη με κίνδυνο της ζωής τους. Ας μην πυροβολούν οι διάφοροι κριτές και πολέμαρχοι του καναπέ, εκείνους που στα μέτωπα της φωτιάς έδωσαν τη μάχη και έσωσαν χιλιάδες συνανθρώπους μας. Στους αστυνομικούς που αν δεν ήταν στο πεδίο της μάχης θα θρηνούσαμε κι άλλα θύματα, στους λιμενικούς που γλίτωσαν εκατοντάδες από το θάνατο. Αλλά και τους κρατικούς υπαλλήλους που έσπευσαν να βοηθήσουν. Ας πυροβολούν εμάς, όχι εκείνους.
Εδώ είμαστε και δεν έχουμε σκοπό να αποδράσουμε μέχρι αυτή η μάχη να τελειώσει, τότε θα υπάρξει η ψύχραιμη αποτίμηση και πιθανή απόδοση ευθυνών. Διαφορετικά ξεπέφτουμε σε κυνήγι μαγισσών. Εγώ αυτό δεν πρόκειται να το κάνω. Το αφήνουμε σε όσους το έκαναν στο παρελθόν. Και σε τελική ανάλυση αν πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική, αυτή δεν αφορά σε επιχειρησιακές στιγμές της κολοσσιαίας αυτής προσπάθειας.
Αυτή η συζήτηση θα γίνει από τους αρμόδιους, τους ανθρώπους που και ξέρουν και μπορούν και θέλουν να αποτιμήσουν το έργο των οργανισμών διάσωσης. Από πολιτική άποψη όμως, έχει σημασία πέρα και έξω από την εκμετάλλευση της τραγωδίας, όχι γενικά και αόριστα, μια έμπρακτη έκφραση αυτοκριτικής».
Η συνέχεια στο politik.gr
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
