Αυτοί που πούλησαν τη διαιτησία για μια χούφτα δολάρια

Print Friendly, PDF & Email

Του Ι. ΤΣΙΓΚΑ* –

Το σχέδιο για τον πλήρη έλεγχο της Διαιτησίας από όλους τους ανώτατους μέχρι τους κατώτατους φορείς του αθλήματος, δεν είναι τυχαίο και πρόχειρο αλλά είναι καλά οργανωμένο και μάλιστα είναι μελετημένο και έχει δομικές ιδιαιτερότητες  ώστε να είναι σίγουρο ότι θα επιτύχει.

Το γεγονός ότι η Ομοσπονδία του αθλήματος δραστηριοποιείται έντονα και ασκώντας μεγάλη πίεση προς κάθε κατεύθυνση για την κατάληψη και ενσωμάτωση της Ελληνικής Διαιτησίας στους κόλπους και στην αφιλόξενη αγκαλιά της διοργανώτριας αρχής, μαρτυρεί το πόσο σημαντικό είναι το εγχείρημα της υποδούλωσης της Διαιτησίας και κατ΄ επέκταση των Διαι-τητών (εν ενεργεία και μη ).

Αρκετοί άνθρωποι της εξουσίας του αθλήματος, χρησιμοποιούν μεγάλη δύναμη και διάφορους τρόπους και μεθόδους για να εκλεγούν πάση θυσία, με οποιοδήποτε μέσο, και χωρίς να φοβούνται τίποτα.

Ούτε κόποι, ούτε κόστη, τους σταματάνε και μάλιστα χρησιμοποιούν ακόμη και κάποιους προσκυνημένους διαιτητές, που τους υπηρετούν τυφλά ώστε να γλείψουν και αυτοί κάποια κόκαλα συμφέροντος και δόξας.

Είναι πασιφανές και γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι δεν πρέπει να τα βάζεις μαζί τους , ούτε και να μπλέκεις με τους ανθρώπους αυτούς, διότι δεν θα σου βγεί σε καλό. Εάν  γίνεις αντίπαλός τους, τότε γίνεσαι δυσάρεστος και εχθρικός, εάν προκύψουν οποιαδήποτε άσχημα και στραβά θέματα στο διοικείν του αθλήματος, διότι ισχύει το « Εμείς Διοικούμε αλλά Εσείς φταίτε».

Τότε η μανία τους έχει τέτοια ένταση που μπορεί να προκύψουν  απρόβλεπτες συνέπειες γι΄ αυτό  πάρα πολλοί αποφεύγουν να αντιπαρατεθούν  μαζί τους και να τους προκαλέσουν για οτιδήποτε, από τον «φόβο των Ιουδαίων ».

Αυτή η συμπεριφορά είναι μια πολύ καλή μορφή εκφοβισμού και ταυτόχρονα είναι και εκδοχή παρωδίας και αμετροέπειας, γι’ αυτό και λειτουργεί πολύ καλά και αποτελεσματικά τις περισσότερες φορές.

Μπορούμε να πούμε άφοβα ότι είναι εξίσου καλή ακόμη και με αυτές τις άλλες πιο ευθείες και περισσότερο επιθετικές μορφές εκφοβισμού. Με αυτές τις συνθήκες και με την βοήθεια προσκυνημένων διαιτητών η διοίκηση της διοργανώτριας έβαλε μπροστά το σχέδιο για τον πλήρη έλεγχο της Διαιτησίας.

Ετσι η Διοίκηση υπό την αιγίδα και την στήριξή των ανώτατων και κα-τώτερων οργάνων του αθλήματος, προώθησε ένα νέο δήθεν αξιόπιστο σύστημα διαιτησίας που της έδωσαν, τα ανώτατα όργανα ελέγχου του αθλήματος, το οποίο κλήθηκαν να εφαρμόσουν, οι περίφημες Επιτροπή Διαιτησίας Εθνικής κατηγορίας και οι τοπικές Επιτροπές Διαιτησίας.

Η δικαιολογία για το νέο μοντέλο διαιτησίας ήταν ότι έφταιγαν οι Διαιτητές για τα στραβά και τα παράνομα που συνέβαιναν στο λαοφιλές άθλημα, λες και τώρα δεν συμβαίνουν.

Η αλήθεια όμως ήταν άλλη. Η μια ήταν ότι οι παράγοντες ήθελαν την χειραγώγηση της διαιτησίας και η άλλη ήταν η πριμοδότηση με οικονομικά οφέλη τόσο για τους επαγγελματίες διαιτητές όσο και οι χρυσές επιχορηγήσεις από την ανώτατη εξουσία.

Ετσι στο δήθεν νέο σύστημα διαιτησίας το προσκύνησαν πολλοί και κυρίως οι εν ενεργεία διαιτητές οι οποίοι αποφάσισαν  να αποκοπούν από τους Συνδέσμους.

Η ανεξάρτητη όμως Διαιτησία με τους φορείς Ενωση Διαιτητών και αρκετούς Συνδέσμους  της Χώρας, δεν συμφώνησαν με το νέο ελεγχόμενο σύστημα Διαιτησίας, (το οποίο είναι παράνομο με τους ισχύοντες αθλητικούς νόμους), να μην το υπηρετήσουν και ξεκίνησαν νομικές διαδικασίες για την μη εφαρμογή του.

Αυτό το γεγονός πυροδότησε αντιπαράθεση μεταξύ ανεξάρτητης διαιτησίας και διοργανώτριας αρχής, γι΄αυτό και είναι σε ισχύ το « Εμείς Διοικούμε αλλά Εσείς φταίτε».

Με την πάροδο του χρόνου απεδείχθη με όσα συμβαίνουν στα γήπεδα και πίσω από την κουρτίνα του αθλήματος ότι το νέο ελεγχόμενο σύστημα Διαιτησίας δεν άλλαξε τίποτα στη Διαιτησία και το άθλημα και κατέρρευσαν τα πάντα.

Είναι τέτοια η αποτυχία του νέου συστήματος που αναγκάστηκαν να καλέσουν ξένους  διαιτητές από άλλες χώρες,  γεγονός που ίδιοι οι εμπνευστές του νέου συστήματος διαιτησίας το απαξίωσαν ανεπανόρθωτα, αλλά εδώ τώρα ισχύει μόνο το ένα κομμάτι «Εμείς Διοικούμε».

Παραταύτα οι Διοικούντες  το άθλημα  δεν συμμορφώθηκαν με την ισχύουσα νομοθεσία. Εξακολουθούν να έχουν υπό ομηρία  κατοχή, εξάρτηση και υποδούλωση την Διαιτησία, παρά την αντίδραση των νομίμων εκπροσώπων της και της Ελληνικής Πολιτείας.

Αυτό το κάνουν με την αστεία, για γέλια και φτηνή δικαιολογία ότι  « όλα είναι δικά μας, εμείς διοικούμε λόγω αυτοδιοίκητου, αλλά …. Εσείς θα φταίτε αν αποτύχουμε».

Εδώ , όμως «κάποιος πρέπει  να τους πει, πως δεν ζούνε σε όνειρο, ούτε σε εφιάλτη  ούτε και σε ασύντακτο κράτος». Ζούνε σε μια πολύ άσχημη πραγματικότητα, η οποία μάλιστα πολύ γρήγορα θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο.

Σήμερα οι φίλαθλοι έχουν ξυπνήσει και αγριέψει, και η πολιτεία έχει καταλάβει με τον Υφυ-πουργό τα κόλπα της Ομοσπονδίας του αθλήματος.

 

Οι οπαδοί εκτός γηπέδου ορμούν αλλά και εντός γηπέδου  μπουκάρουν  και ρίχνουν τις σχετικές ψιλές, σε όσους θεωρούν υπεύθυνους, κάνοντας επεισόδια πριν προλάβουν να επέμβουν τα ΜΑΤ. Στα Χρόνια εφαρμογής του νέου δήθεν συστήματος Διαιτησίας, με την μονομερώς και αυταρχική επιβολή του από την ηγεσία του αθλήματος και την παταγώδη αποτυχία του, χρόνο με το χρόνο, εντυπωσιάζει η προσπάθεια των ιθυνόντων της Διοίκησης του αθλήματος, να αποσείσουν, πλήρως τις ευθύνες που προκύπτουν από την άσκηση και την αποτυχία του νέου συστήματος.

 

Επειδή δε, η ευθύνη συναρτάται με την τιμωρία οι υπεύθυνοι μετέρχονται κάθε μέσο,   διάφο-ρους τρόπους και άστοχες δικαιολογίες προκειμένου να μην τους καταλογιστούν ευθύνες. Για το λόγο αυτό προσχώρησαν στο σλόγκαν « Εμείς Διοικούμε αλλά Εσείς φταίτε», ώστε να στείλουν σε άλλους τον λογαριασμό της αποτυχίας και να αποφύγουν από τις ευθύνες που τους αναλογούν. Ψεύδονται ασύστολα, εμπαίζουν τους πάντες, επιτίθενται με απρόκλητες και ανοίκειες συμπεριφορές σε εκπροσώ-πους φορέων της ανεξάρτητης διαιτησίας, παραβιάζουν με το έτσι θέλω κατά το δοκούν και όπως τους βολεύει, κανόνες και νόμους που έχουν θεσπισθεί προκειμένου να προστατεύσουν τους εαυτούς τους από κυρώσεις και να διοικούν ανενόχλητα. Διαστρέβλωσαν την αλήθεια, την πραγματικότητα και την λογική λέγοντας ότι μια αντίδραση δεν περιλαμβάνει και δράση δηλαδή μια τιμωρία λέγοντας « Εμείς Διοικούμε αλλά Εσείς φταίτε».

 

Παρατηρώντας ορθολογικά την εναλλαγή ψε-μάτων διαπιστώνεται ένας κυνισμός, μια αδικαιολόγητη επιθετικότητα και μια αδιαφορία στα γεγονότα τα οποία χαρακτηρίζουν αυτούς και μόνο που εισηγήθη-καν και εφήρμοσαν το δήθεν νέο αποτυχημένο σύστημα διαιτησίας. Διερωτάται κάποιος λογικός άνθρωπος: Τι είναι αυτό που οδηγεί μια μικρή ομάδα ανθρώπων που έχουν την ευθύνη διαχείρισης του αθλήματος να προσπαθούν απεγνωσμένα να αποφύγουν την τιμωρία και τον αποκλεισμό τους οριστικά από το άθλημα; Είναι η θεωρία ότι στέκεσαι περισσότερο στη γνωστική ανάπτυξη της δήθεν δικαιολογη-μένης αυτόνομης ηθικής σκέψης του συμφέροντος και όχι στην ανάληψη ευθυνών, με την  λογική ηθική και ανάλογα με  τις περιστάσεις. Τους ενδιαφέρει πιο πολύ η αποποίηση των ευθυνών και όχι τόσο το ηθικό και νόμιμο και αυτό γίνεται μέσα από την άσκηση της εξουσίας.

 

Σ΄ αυτό το υποκείμενο της ηθικής κρίσης που διαπιστώνεται κυριαρχεί αλαζονικά και παράλογα η σκέψη σε αυτόν που έχει ευθύνες, πως θα αποφύγει πάση θυσία την τιμωρία. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η δικαιολόγηση μιας συμπεριφοράς εκείνου που έχει ευθύνες και επιχειρεί με τρυκ και με διά-φορα κόλπα να αποφύγει τις εις βάρος του κυρώσεις.  Είναι απορίας άξιον πως μπορεί να είναι σωστό και δίκαιο να ευθύνεσαι και να μην επιβάλλονται ποινές στους υπόλογους της αποτυχίας. Αυτά είναι αλόγιστες σκέψεις και απαράδεκτα λόγια, για όσους έχουν ευθύνεςς. Μπορεί να είναι ενδεχομένως όμορφα λόγια για κάποιους είναι όμως λόγια φτώχιας ή λόγια του αέρα. Μπορεί να είναι όμορφα λόγια αλλά κάποιες φορές παρά την ομορφιά τους καίγονται ή πνίγονται από μια φωτιά ή από μια πλημύρα, δηλαδή από την αποτυχία των έργων τους.

 

Η Ανεξάρτητη Διαιτησία δίνει το δικό της αγώνα και κάνει ότι  μπορεί με νόμιμους και θεσμικούς τρόπους για να διασώσει το κύρος, το γόητρο, τα δικαιώματα και την αξιοπιστία των διαιτητών. Μετά την απόρριψη 3 φορές από την Ομοσπονδία του αθλήματος, την αίτηση της Ομοσπονδίας Διαιτητών, να εντάξει ως μέλος στη δύ-ναμή της, σύμφωνα με την ολιστική μελέτη, η ΄Ενωση Διαιτητών προσέφυγε στο Δικαστήριο, που σύμφωνα με τον Αστυκό Κώδικα και την Νομοθεσία περιμένει να δικαιωθεί.  Δυστυχώς όμως της κάνουν πόλεμο όλα τα θηρία καθώς και οι προσκυ-νημένοι  του συστήματος σαμποτάροντας την προσπάθεια,  γι΄αυτό και δεν αλλάζει τίποτα, στο παράνομο σύστημα, λόγω των ιδιοτελών συμφερόντων για την εξουσία του αθλήματος και παρά τις ανεπιτυχείς προσπάθειες παρέμβασης της Πολιτείας, η οποία δεν έχει ούτε την βούληση ούτε το τσαγανό να διορθώσει τα κακώς κείμενα.

 

Αυτή η ριμάδα η εξουσία όλους τους αλλάζει και τους διαφθείρει για ίδιο όφελος, ακόμα και  αυτούς που προσπαθούν να παραμείνουν αγνοί, καθαροί και ανιδιοτε-λείς. Στη προκειμένη περίπτωση ισχύει η ρήση του Μακιαβέλι « Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και είναι σε πλήρη εφαρμογή. Από τα κατά συνθήκη ψεύδη περνάνε σε ανιαρές συμμαχίες με τον διάβολο, για ευόδωση των παράνομων σκοπών τους. Για όλα όμως υπάρχει ένα τίμημα. Στη προκειμένη περίπτωση της ελεγχόμενης διαιτη-σίας, για όσους την υπηρετούν, μπορεί προσωρινά να ωφελούνται όμως στη συνέ-χεια είναι βέβαιο ότι θα πληρώσουν τίμημα, που θα είναι εκτός από την ηθική τους κατάπτωση και την κοινωνική τους απαξίωση,  η πλήρης εξαφάνισή τους από το άθλημα. Αυτή την εξαθλίωση και την εξαφάνισή τους θα την καταλάβουν όσοι πού-λησαν και πολέμησαν την ανεξάρτητη Διαιτησία για τριάκοντα αργύρια, όταν κάποια στιγμή κοιταχτούνε αθέλητα ή ηθελημένα στον καθρέπτη.ΚΑΙ τότε αυθόρμητα θα αναρωτηθούν « εγώ ήμουν αυτός; , ήμουν προδότης ; », λόγω των ερινύων. ΝΑΙ ήσουν.

Είναι η στιγμή της αλήθειας, που πάντοτε έρχεται σε όλους που έδειξαν προθυμία και προσκύνησαν με αποτέλεσμα να διαφθαρούν το λιγότερο μέχρι το μεδούλι. Είναι η στιγμή που κοιτάνε βαθιά μέσα τους τον εαυτόν τους και τότε βλέπουν ένα τεράστιο ηθικό κενό, ένα πολύ μεγάλο σκοτάδι γύρω τους, αλλά και μια αδικία και αχαριστία που έκαναν σε βάρος της ανεξάρτητης διαιτησίας και τους συναδέλφους τους που δεν εξαγοράστηκαν για τα ψίχουλα, άλλα ούτε και υπέκυψαν οπότε πλέον θα είναι πολύ αργά για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους. Είναι η στιγμή που νιώθουν την ανάγκη να αφήσουν το δάκρυ της ενοχής να κυλίσει στα μάγουλά τους και να καθαρίσει την ψυχή τους. Όμως δεν γίνεται τίποτα διότι όλα είναι στο φώς και τίποτα δεν κρύβεται όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο ».

Είναι αργά γιατί τους δοσίλογους, τους προδότες και τους κολοτούμπες, όλοι θα τους θυμούνται και θα τους αποστρέφονται με εμφανή τα σημάδια του μηδενισμού τους, αφού ήταν αυτοί που υπηρετούσαν το δήθεν νέο, αλλά ελεγχόμενο σύστημα Διαιτησίας, να μένει όρθιο. Ο Λαός γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι αχάριστος και προδότης του κλάδου της ανεξάρτητης διαιτησίας που σε δίδαξε, σε μεγάλωσε  και σου έδειξε το δρόμο να είσαι ένα κόσμημα και εσύ την πούλησες για μια χούφτα δολάρια .

 

Γι’ αυτό λοιπόν λέμε στους διαιτητές που προσκύνησαν,  ότι όπως πάντα έτσι και τώρα υπάρχουν και πάλι δύο ειδών διαιτητές, οι προδότες και οι ανεξάρτητοι. Αυτό που απομένει να κοστολογηθεί τώρα είναι ο βαθμός της προδοσίας που έκλεισε τους  συνδικαλιστικούς φορείς  και σε κάνει να αναρωτιέσαι εάν η προδοσία έγινε επίτηδες σε ανύποπτο χρόνο για ίδιο όφελος ή λόγω πολλών και μεγάλων πιέσεων  ή συμπτωματικά και τυχαίως. Ασφαλώς ισχύουν οι δύο πρώτες περιπτώσεις. Τέλος πρέπει να ελεγχθεί ακόμη το παράνομο νομικό καθεστώς, που εφαρμόζεται  με το έτσι θέλω και προ-βάλλεται ως δικαιολογία το λεγόμενο Εγώ Διοικώ γιατί έτσι θέλω.

 

Ο ισχυρισμός ότι η υποδούλωση της Διαιτησίας έγινε από ανάγκη διότι το επέβαλε η  ανώτατη και εποπτεύουσα Αρχή, είναι ανεπαρκής . Είναι βέβαιο ότι όλους αυτούς τους  πουλη-μένους, η ανεξάρτητη Διαιτησία, θα τους οδηγήσει αργά και σταθερά εκεί που πρέπει και που θα καταλήξουν κάποια στιγμή όχι μόνο στο περιθώριο αλλά και στο εδώλιο της διαιτησίας με την κατηγορία για εσχάτη προδοσία των ανεξαρτήτων διαιτητών. Είναι σίγουρο ότι στην ιστορία του κλάδου και των νομίμων φορέων της διαιτησίας ΔΕΝ θα αναφέρονται ούτε καν με ψιλά γραμματάκια λόγω της προδοτικής συμπεριφοράς τους, που υπηρέτησαν το σύστημα εξάρτησης με το πιο χυδαίο και προκλητικό τρόπο δηλαδή το σύγχρονο δουλεμπόριο. Αυτό σε παραπέμπει στον ορισμό της διαιτητικής μειοδοσίας για όσα έκαναν με τις παράνομες παραχωρήσεις αλλά και τις ζημιές που προκάλεσαν  και έγιναν εν γνώσεις τους.

΄Ετσι η ηγεσία του αθλήματος αντλεί το δικαίωμα να ισχυρίζεται  ΕΜΕΙΣ  ΔΙ-ΟΙΚΟΥΜΕ  ΑΛΛΑ  ΕΣΕΙΣ ΦΤΑΙΤΕ.

*Παλαίμαχος διαιτητής Σ.Δ.Π.ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News

Καμία δημοσίευση για προβολή