Πολύς λόγος έχει γίνει τόσο για τους αργούς ρυθμούς με τους οποίους κινείται ο Παναθηναϊκός στο μεταγραφικό παζάρι όσο και για τις επιλογές που κάνει σε αυτό. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει, είναι τα fake news που έχουμε ακούσει, όλο αυτό το διάστημα.
1) “Η ομάδα έχει χρόνο για μεταγραφές”
Πλέον φτάσαμε σε μισό μήνα να ξεκινάει το πρωτάθλημα και να έχει κάνει μόλις τρεις μεταγραφές.
2) “Φέτος θα διατεθεί αρκετά μεγαλύτερο budget”
Ενώ η ΠΑΕ κατάφερε και έκλεισε ακόμα καλύτερο τηλεοπτικό συμβόλαιο από το περσινό, χωρίς τα πυροτεχνήματα περί Παναθηναϊκός TV. Κάτι τέτοιο – τουλάχιστον μέχρι στιγμής – δεν φαίνεται πουθενά.
3) “Θα σπάσουν συμβόλαια και θα φύγουν μια καραβιά παίκτες”
Από την αρχή ξέραμε ότι αυτό είναι δύσκολο, γιατί το 95% των παικτών της ντροπιαστικής περσινής χρονιάς έχουν συμβόλαιο και για φέτος. Και ποιοι δεν έχουν για φέτος συμβόλαιο;
Ο φιλότιμος Μολό και ο Νιάς που ήρθε σαν δανεικός. Αποτέλεσμα; Οι παίκτες με συμβόλαιο, που έχουν χαιρετήσει μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μάλιστα όλα αυτά λεγόντουσαν εν γνώσει ότι ο Παναθηναϊκός, είναι εγκλωβισμένος σε μεγάλα συμβόλαια παικτών, τόσο σε διάρκεια, όσο και σε αποδοχές και με αντιστρόφως ανάλογη απόδοση.
Και όλα αυτά τη στιγμή που είναι δεδομένη η επιθυμία του Γιοβάνοβιτς για να εργαστεί μάξιμουμ με ένα γκρουπ 26 παικτών, αλλά είναι εύκολο πλέον να μαντέψουμε ότι ο αριθμός αυτός θα είναι λίγο αυξημένος.
4) Το τελευταίο Fake News είναι ότι “όσο περνάει ο καιρός και παίκτες δεν έρχονται, ο Γιοβάνοβιτς θα αναγκαστεί να ρίξει τις απαιτήσεις του, για την ποιότητα τους”.
Καταρχάς με βάση αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα, από τις επιλογές του Σέρβου τεχνικού, είναι ότι δεν έχει καμία παράλογη απαίτηση. Αντιθέτως. Όταν λένε να ρίξει τις απαιτήσεις του, τι ακριβώς εννοούν; Ποιους παίκτες έχουν στο μυαλό τους;
Εδώ όμως θα πρέπει να γίνει ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα. Αν για παράδειγμα δεν γίνουν τουλάχιστον τρεις ακόμα μεταγραφές και ο Παναθηναϊκός αρχίσει πάλι της ήττες, το πρόβλημα δεν θα το έχει ο Γιοβάνοβιτς, αλλά η διοίκηση που δεν εκπλήρωσε τα βασικά “θέλω” του προπονητή.
Αντίθετα αν παρθεί ένας μέτριος επιθετικός και ένα αμφιβόλου ποιότητας εξτρέμ, δεν θα φταίει η πράσινη ΠΑΕ αλλά ο προπονητής της ομάδας…
Ίσως όμως τα πράγματα να μην είναι τόσο μαύρα. Το ότι πολλών παικτών, τελειώνουν τα συμβόλαια σε ένα χρόνο, θα τους αναγκάσει δείξουν ένα καλύτερο εαυτό. Είναι μονόδρομος να ξεφύγουν από την απίστευτη μετριότητα που παρουσίασαν, προκειμένου να βρουν αλλού τα λεφτά που παίρνουν στον Παναθηναϊκό.
Γιατί αν κλείσουν και την φετινή χρονιά:
- με τον Παναθηναϊκό εκτός Ευρώπης,
- με το να μην μπορούν σε τέσσερα παιχνίδια να κερδίσουν τον Αστέρα Τρίπολης
- με το να απέχουν 37 βαθμούς από την κορυφή
- και με το να ολοκληρώνουν την χρονιά με σκορ 1-4
τότε ξέρουν και οι ίδιοι ότι δεν θα είναι καθόλου απίθανο να βρεθούν στο ταμείο ανεργίας και ας είναι επτά και οκτώ χρόνια μικρότεροι από τον «γέρο» Ρούμπεν Πέρεθ που ήρθε στον Παναθηναϊκό.
Τα ποιοτικά στοιχεία των μεταγραφών
Και εδώ φτάνουμε στα ποιοτικά στοιχεία. Δηλαδή στο τι μεταγραφές έχουν γίνει μέχρι τώρα. Μεταγραφές που έχουν σηκώσει πολύ κουβέντα. Αυτές – τουλάχιστον μέχρι στιγμής γιατί θα γίνουνε κι’ άλλες – είναι ο 32χρονος Πέρεθ, ομάδας Β’ Εθνικής Ισπανίας, ο Σάρλια μιας ομάδας που υποβιβάστηκε στην Β’ Εθνική Τουρκίας και ο Κώτσιρας από τον Αστέρα, ο οποίος σε ηλικία 28 χρονών, δεν έχει αγωνιστεί ποτέ του σε ομάδα εκτός Τρίπολης.
Πολλοί σχολιάζουν αρνητικά την μεταγραφή του Ρούμπεν Πέρεθ στον Παναθηναϊκό λέγοντας ότι είναι σχετικά μεγάλος σε ηλικία και ότι έρχεται από την Β Εθνική της Ισπανίας.
Νομίζω ότι αυτοί που τα λένε αυτά, δεν έχουν ή δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν την σημερινή εικόνα του πράσινου ρόστερ. Δεν θα επεκταθώ πολύ. Απλά θα πω ότι πέρυσι ένας παίκτης 33 χρονών έκανε την διαφορά στη μεσαία γραμμή, ο Μαουρίτσιο.
Θα σας ρωτήσω να μου πείτε ο MVP του περσινού πρωταθλήματος, πόσο χρονών είναι (το ότι παίζει σε διαφορετική θέση για μένα δεν έχει καμία σημασία) και μετά απαντήστε μου αν εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο …απαγορευτικό στην ηλικία του για να αποτελέσει καλή μεταγραφή.
Όσο αφορά το ότι ήρθε από την Β Εθνική Ισπανίας, μπορεί να ισχύει είναι όμως από τους καλύτερους παίκτες σε μια από τις καλύτερες ομάδες της δεύτερης κατηγορίας, με μοναδικό στόχο την άνοδο. Κάτι που ίσως είναι καλύτερο από το να πάρεις έναν μόνιμο παγκίτη μιας μικρομεσαίας ομάδας της πρώτης κατηγορίας.
Λίγο πολύ τα ίδια ισχύουν και για την ομάδα του 24χρονου Σάρλια, την Άνκαραγκιουτζού.
Αλλά και τίποτα από αυτά να μην θέλουμε να δούμε, κανένας δεν μπορεί να παραβλέψει τις σοβαρές αλλαγές στο μεταγραφικό κομμάτι του φέτος, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Κανένας δεν μπορεί να μην βλέπει ότι:
- Όποιος παίκτης είναι να έρθει στον Παναθηναϊκό, το μαθαίνουμε, αφού πρώτα είναι με το 1,5 πόδι στην Αθήνα. Δεν γίνεται καμία μεταγραφή σίριαλ.
- Παίρνουμε παίκτες που τους θέλουν οι ομάδες τους και δεν είναι στα αζήτητα.
- Παίρνουμε παίκτες που είναι καλύτεροι από τους υπάρχοντες στην συγκεκριμένη θέση, δεν γίνεται μια μεταγραφή για να λέμε ότι απλά έγινε.
Και ναι, πιστεύω ότι ακόμα και ο Σάρλια (για Πέρεθ και Κώτσιρα δεν το συζητώ), θα έχει θετικό πρόσημο σε μια γραμμή όπως η αμυντική, η οποία θα έχει φέτος τον πιο υψηλό ανταγωνισμό.
Θα επανέλθουμε με τα μεταγραφικά, όταν ολοκληρωθούν οι μεταγραφές. Άλλωστε υπάρχει ακόμα χρόνος… Τι; Όχι;
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
