Στις 3 Οκτωβρίου στο ΔΣ της Super League o ΠΑΟΚ πρότεινε να ενισχυθεί η τεχνολογία στη διαιτησία και μετά το VAR και τις γραμμές του οφσάιντ που προστέθηκαν, επειδή αρχικά δεν υπήρχαν, να εισαχθεί (α) η “ημιαυτόματη τεχνολογία οφσάιντ”, που λειτούργησε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ ώστε να περιοριστεί η ανάμειξη ανθρώπινου παράγοντα στον έλεγχο μιας φάσης για οφσάιντ και (β) το σύστημα goal-line technology, που ενημερώνει άμεσα τον διαιτητή αν η μπάλα έχει περάσει τη γραμμή της εστίας.
Αποφασίστηκε η Super League να διερευνήσει και τα δύο συστήματα ως προς το κόστος και θα επανέλθει, δείχνοντας επί της αρχής θετική.
Ωστόσο, δημοσίευμα της Real News σχετικά με το κόστος αυτών των συστημάτων δείχνει ότι μάλλον δεν υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας για τη Super League – ένα πρωτάθλημα χαμηlών εσόδων, όπου με εξαίρεση τις πένετε μεγάλες ομάδες, η μοναδική υπολογίσιμη πηγή εσόδων των υπολοίπων είναι το τηλεοπτικό τους συμβόλαιο.
Δεν πρέπει να λησμονούμε δε ότι ακόμη και το VAR, που αποτέλεσε (μαζί με την ΚΕΔ υπό την επιτροπεία των FIFA/UEFA) την μεγαλύτερη συμβολή στην αξιοπιστία του ποδοσφαίρου μας τα τελευταία χρόνια, αγοράστηκε με χρήματα που δαπανήθηκαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή από χρήματα των φορολογουμένων) και όχι από χρήματα των ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών της Super League ή της ΕΠΟ…
Το ρεπορτάζ της Real News αναφέρει τα εξής: “To Goal Line Technology είναι σύστημα που αποτελείται από 12 μέχρι 18 κάμερες και τοποθετείται σε καίρια σημεία του γηπέδου ώστε να προσφέρει σε πραγματικό χρόνο τρισδιάστατη απεικόνιση από κάθε οπτική γωνία.
Το σύστημα στέλνει σήμα σε έναν κεντρικό πίνακα ελέγχου και το συμπέρασμα για το αν η μπάλα πέρασε η όχι τη γραμμή τέρματος βγαίνει σε λιγότερο από δευτερόλεπτο.
Η Πρέμιερ Λιγκ το πρωτοεφάρμοσε και το κόστος για κάθε σύλλογο ανέρχεται στις 270.000 λίρες.
Σταδιακά το ενέταξαν στο ποδόσφαιρό τους η γερμανική Μπουντεσλίγκα και η γαλλική Λιγκ 1, με το ποσό εγκατάστασης για κάθε ομάδα να κυμαίνεται από 160.000 έως 240.000 ευρώ, αναλόγως και της υποδομής κάθε γηπέδου.
Για να συμφωνήσει μια λίγκα με εταιρεία που θα την προμηθεύσει με το Coal Line Technology, πρέπει προηγουμένως να λάβει την έγκριση και την αποδοχή της FIFA, που επιτρέπει σε ελάχιστες εταιρείες να εγκαθιστούν τέτοια συστήματα.
Στην Ισπανία, η Λα Λίγκα είπε «όχι» λόγω του συνολικού κόστους που θα ανερχόταν στα 3 εκατ. ευρώ, ενώ, εκτός από την Αγγλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, το σύστημα εφαρμόζεται σε Ιταλία, Ολλανδία, αλλά και στις διοργανώσεις της FIFA και της UEFA.
Σε ό,τι αφορά το Semi-Automated Offside Technology, το ημιαυτόματο σύστημα για τον καταλογισμό του οφσάιντ, προς το παρόνεφαρμόζεται μόνο στην ιταλική Σέριε Α.
Για να το εγκαταστήσει μια ομάδα, πρέπει να έχει ήδη το Goal Line Technology, αφού κάποιες από τις κάμερές του τις… δανείζεται για να αποκτά σε χρόνο μικρότερο των 30 δευτερολέπτων ολοκληρωμένη απεικόνιση κάθε αμφισβητούμενης φάσης όπου ενδέχεται να υπάρχει περίπτωση οφσάιντ.
Στην Ιταλία το σύστημα, που, παρεμπιπτόντως κόστισε συνολικά περισσότερο από 1 εκατ. ευρώ, βασίζεται σε 12 κάμερες (οκτώ του Goal Line Technology και τέσσερις του τηλεοπτικού παρόχου που έχει τα δικαιώματα της μετάδοσης), οι οποίες καταγράφουντην κίνηση κάθε ποδοσφαιριστή, με αισθητήρες σε 29 (!) σημεία του σώματός του, ώστε να δίνουν με ακρίβεια χιλιοστού τη σωστή ετυμηγορία οποιασδήποτε συζητήσιμης φάσης.”
