Toυ Ηλία Μπαντούνα –
Κάποια στιγμή βάσει κοινής ποδοσφαιρικής λογικής θα «ξεφούσκωνε» ο Παναθηναϊκός. Υπάρχουν ομάδες με σαφώς ανώτερο σε ποιότητα ρόστερ που παρουσιάζουν κάμψη στην απόδοσή τους κατά την διάρκειας της σεζόν. Το Τριφύλλι δύσκολα θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτόν τον άγραφο ποδοσφαιρικό κανόνα, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη κάποια συγκεκριμένα δεδομένα. Πρόκειται για ένα νεανικό ρόστερ με αρκετούς από τους ποδοσφαιριστές να μην έχουν παραστάσεις από πορεία πρωταθλητισμού.
Παράλληλα υπάρχει έλλειψη εναλλακτικών επιλογών σε καίριες θέσεις, ενώ κατά την χειμερινή μεταγραφική περίοδο ή ενίσχυση από πλευράς διοίκησης ήταν (όπως αναμενόταν) στην ουσία ανύπαρκτη, καθώς ο σύλλογος βρίσκεται εκ νέου σε μια μνημονιακή φάση και αυτό δύσκολα φαίνεται πως θα διαφοροποιηθεί στο εγγύς μέλλον. Η ανέλπιστα θετική πορεία της ομάδας στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος ίσως να δημιούργησε υπεραισιοδοξία στις τάξεις των φίλων της. Παράλληλα έκρυψε κάτω από το χαλί τα προβλήματα που την ακολουθούν από το καλοκαίρι. Αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, περιορισμός στις μεταγραφές, εκκίνηση της σεζόν με αφαίρεση βαθμών, φιάσκο στις διαπραγματεύσεις με τον υποψήφιο επενδυτή.
Κάτω από το ίδιο χαλί κρύφτηκε και η ίδια η διοίκηση η οποία δημιούργησε αυτή την προβληματική κατάσταση και αν δεν ήταν η αξιοπρόσεκτη πορεία της ομάδας στο πρώτο μισό της σεζόν, σίγουρα οι γκρίνιες στις εξέδρες θα είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Ωστόσο φαίνεται πως τελικά δεν θα αποφευχθούν καθώς οι Πράσινοι έχουν να πετύχουν τρίποντο στην Super League από πριν τις γιορτές ενώ ο αποκλεισμός από την Λαμία στο Κύπελλο είναι κάτι που δεν μπορεί εύκολα να προσπεράσει κάποιος.
Αυτό που πρέπει όμως να υπογραμμιστεί είναι πως ενώ ακόμη απομένουν αρκετές αγωνιστικές, ο σύλλογος δείχνει πως ξεμένει από ουσιαστικούς στόχους. Ακόμη και η είσοδος στην πεντάδα δείχνει πλέον να απομακρύνεται με την εικόνα που δείχνουν οι ποδοσφαιριστές στα τελευταία παιχνίδια. Την ίδια στιγμή το τοπίο στα διοικητικά παραμένει ομιχλώδες και η έλλειψη προοπτικής είναι αυτή που θα πρέπει να προβληματίζει κατά κύριο λόγο το φίλαθλο κοινό της ομάδας.
Άτομο με υπαρκτό ενδιαφέρον για να αναλάβει τα ηνία της ΠΑΕ δεν υφίσταται την δεδομένη στιγμή, ενώ υπάρχει κλίμα έντονης δυσπιστίας απέναντι στην παρούσα διοίκηση αναφορικά με την ικανότητα να εκπονήσει ένα ακόμη σχέδιο δημοσιονομικής εξυγίανσης, κάτι που στο παρελθόν επιχειρήθηκε και πάλι με τα γνωστά αποτελέσματα. Την ίδια στιγμή η αγωνιστική «ψαλίδα» με τους έτερους «μεγάλους» δείχνει να μεγαλώνει όλο και περισσότερο, αφού πρόκειται για εταιρίες με εύρωστα ταμεία, κάτι που μεταφράζεται σε ποιοτικές προσθήκες για τα δεδομένα της εποχής και του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η υπομονή είναι αρετή και σαφέστατα οι οπαδοί του ΠΑΟ δεν θα πρέπει να σε καμία περίπτωση να ακυρώσουν την πορεία της ομάδας μέχρι τώρα, αποδίδοντας στον Δώνη και τους παίκτες μεγαλύτερο μερίδιο ευθυνών από εκείνο που τους αναλογεί στην πραγματικότητα. Όμως είναι δεδομένο πως η ιστορία του συλλόγου και το βάρος της φανέλας, δεν συνάδουν με τον ρόλο κομπάρσου τον οποίο ελαφρά την καρδία επιθυμούν κάποιοι να του αποδώσουν εντός και εκτός των τειχών.
Όσον αφορά το νέο διαιτητικό λάθος σε βάρος της ομάδας με τον μη καταλογισμό πέναλτι σε τράβηγμα του Μακέντα μέσα στην περιοχή, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως άλλοθι, καθώς η εικόνα των παικτών για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν κατώτερη του αναμενομένου. Άλλωστε μόνο οι αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν πως στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή την περίοδο ο σύλλογος δεν θα υπάρξουν τέτοιου είδους φαινόμενα. Εδώ γίνονταν τα ίδια και χειρότερα τις εποχές όπου τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου, το status του ήταν πολλά επίπεδα πιο πάνω…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
