Πέρασε μετά κόπων και βασάνων η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων στο καταστατικό της Super League από τη σεζόν 2023 – 2024, όπως πέρασε, δια περιπάτου, και στο καταστατικό της ΕΠΟ.
Όμως, όλα αυτά, όσο κι αν δημιουργούν εντυπώσεις, δείχνουν τάσεις και δυναμικές και σε ένα βαθμό είναι απαραίτητα να γίνουν, αν σταματήσουν εδώ, ισοδυναμούν με μια τρύπα στο νερό.
Όσοι βλέπουν πέρα από το εφήμερο, αντιλαμβάνονται ότι η μεγάλη μάχη και συνάμα το επόμενο βήμα είναι η αλλαγή του νόμου, που δίνει δικαίωμα στις ομάδες του πρωταθλήματος να διαπραγματεύονται μόνες τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα.
Όσα καταστατικά κι αν αλλάξουν, αν δεν αλλάξει ο νόμος, όλη η προσπάθεια θα είναι άνευ αντικρίσματος και θα καταπέσει από το δικαστήριο στο οποίο θα προσφύγουν ο Παναθηναϊκός ή/και ο Ολυμπιακός.
Και το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Πόσο εύκολο είναι να αλλάξει σήμερα ένας νόμος που έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ιδιοκτητών των δύο «αιωνίων»;
Πέφτει άγριο κράξιμο στην ΕΠΟ. Όχι μόνο για την απόφαση που αφορά τον Άρη, αλλά και για την απόφαση με την οποία, κόντρα στο προκήρυξη του πρωταθλήματος και στα ειωθότα, ζητείται από τις ομάδες της Γ’ Εθνικής να πληρώνουν από την παραμονή και όχι πριν την έναρξη των αγώνων τα έξοδα διαιτησίας.
Το κράξιμο πέφτει και εντός των τειχών. Και η πλάκα είναι ότι στην αρμόδια επιτροπή ο ένας δείχνει τον άλλον ως υπεύθυνο για τη λήψη της απόφασης.
Μιλάμε για μεγάλη αλληλεγγύη μεταξύ της νέας φουρνιάς στελεχών…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
