Με αφορμή τα ευτράπελα που έχουν γίνει με αφορμή την διαιτησία, τόσο στην συνάντηση των ιδιοκτητών και εκπροσώπων των ομάδων που μετέχουν στα playoffs, πριν μια εβδομάδα, όσο και με το περιπετειώδες τελείωμα του αγώνα Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκης, αλλά και για τις διαιτησίες “τύπου Νταμπάνοβιτς” απευνθήκαμε στον πρώην διεθνή διαιτητή, Γιώργο Κομίνη, ο οποίος ήταν διαιτητής στον αλήστου μνήμης αγώνα ΠΑΟΚ – ΑΕΚ στο γήπεδο της Τούμπας…
-Γιώργο, συναντήθηκαν πριν μια εβδομάδα ιδιοκτήτες και εκπρόσωποι ομάδων, που συμμετέχουν στα playoffs, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί περίμεναν κάποια καλύτερη εξέλιξη από αυτήν που ακριβώς υπήρξε. Δηλαδή, αν ένας πρόεδρος θέλει να δίνεται πέναλτι ένα φάουλ, που γίνεται δέκα μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή, σε τι θα βοηθήσει η συνάντηση των προέδρων;
-Τίποτα. Όταν ο καθένας το μόνο που σκέφτεται είναι το συμφέρον, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Δεν υπήρχε λόγος να γίνει όλο αυτό. Δηλαδή τι να κάτσεις να πεις; Ότι δεν έρχονται ελίτ διαιτητές γι’ αυτό το λόγο; Αλλά αυτό, ίσως ήταν και το μεγαλύτερο λάθος της συνάντησης, ότι η επιτροπή, κάθεται και δίνει λόγο. Είναι ήδη άσχημο, αυτή η “απολογία” που έγινε για την διαιτησία. Τιμώρησε όποιον διαιτητή νομίζεις ότι δεν πήγε καλά ή αν είναι ξένος, μην τον ξαναφέρεις ποτέ και στο τέλος θα υποστείς τις συνέπειες για το αν κάνεις λάθος χειρισμούς σαν επιτροπή.
-Εσύ είχες την εμπειρία της Τούμπας. Πριν λίγες βδομάδες, δε μέτρησε ως οφσάιντ, γκολ, έπειτα από χρήση VAR, στο Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Για τον περισσότερο κόσμο η φάση είναι ξεκάθαρη, ωστόσο ο ιδιοκτήτης της γηπεδούχου ομάδας, είχε διαφορετική άποψη μπήκε στον αγωνιστικό χώρο προκειμένου να διαμαρτυρηθεί…
-Είναι ακριβώς αυτό που είπες στην αρχή. Ο ένας από τους τέσσερις θα νομίζει ότι αδικείται η ομάδα του, ενώ ο κανονισμός είναι σαφέστατος. Απλά στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είχε πάνω του κάποιο όπλο που να φανεί… Το θέμα είναι ότι ενώ παιζόταν το παιχνίδι στις καθυστερήσεις, ο ιδιοκτήτης της ομάδας ήταν πάνω στην γραμμή. Αυτό είχε τύχει και σε μένα, αλλά εγώ πήγα με το γράμμα του κανονισμού. Ζήτησα εκκένωση του γηπέδου για να μπορέσω να ολοκληρώσω τον αγώνα. Ωστόσο η απόφαση του Πορτογάλου, να το παραβλέψει, ήταν αυτή που πέρασε πιο αναίμακτα. Δεν γίνεται όμως αυτό, να μπαίνει ο κάθε πρόεδρος την ώρα του παιχνιδιού μέσα στο γήπεδο. Αυτό δεν υπάρχει. Το έχεις δει εσύ αυτό πουθενά; Όποιος και να είναι ο πρόεδρος δεν γίνεται να σουλατσάρει μέσα στο γήπεδο. Στη δική μου την περίπτωση κανείς στην αρχή δεν είδε το όπλο, το είδαμε όλοι μετά στις εικόνες. Είναι ότι έρχεσαι με ένα σύνολο ατόμων που μόνο σχέση με το ποδόσφαιρο δεν έχουν.
-Όσο σκέφτομαι το δικό σου περιστατικό, εκτιμώ ότι ο Σαββίδης μπήκε μέσα στο γήπεδο χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει εκείνη την στιγμή ότι έχει ένα όπλο πάνω του και μπορεί να φανεί…
-Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του, αλλά μετά από τόσα ντέρμπι μπορώ να καταλάβω τον ψυχισμό ενός προέδρου, ότι παίζει σε μια φάση τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς.
-Τελικά αυτές οι “μπούκες” μέσα στο γήπεδο μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα; Μπορεί δηλαδή να πει ένας διαιτητής ότι ναι έχει προηγηθεί φάουλ πριν το γκολ αλλά ας το μετρήσω κανονικά, μην έχω τίποτα παρατράγουδα μέχρι να πάρω το αεροπλάνο για την χώρα μου;
-Σε επίπεδο ξένων διαιτητών νομίζω πως όχι. Έρχονται εδώ, ακολουθούν την ντιρεκτίβα της UΕFA και θα σχολιαστεί η απόφαση τους. Με ρωτάνε και μένα πως γίνεται με όλες τις ομάδες να κρίνεις αντικειμενικά. Μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και δεν βλέπεις ότι αυτός είναι ο Βασίλης, ο Γιώργος ή ο Τάσος. Βλέπεις μόνο αυτό που γίνεται και το σφυρίζεις, τίποτα παραπάνω. Όμως όπως πάει η κατάσταση στην Ελλάδα, είναι επόμενο να επηρεαστεί ο άλλος. Του ενός του κάψανε το σπίτι, του άλλου το αυτοκίνητο, του παρ’ άλλου του την είχανε στημένη στο φανάρι…
-Θα μπορούσε η πολιτεία να το πολεμήσει αυτό;
-Δεν τηρείται τίποτα. Έχει παίξει τόσα παιχνίδια ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη και σε κάποια πραγματικά έχει αδικηθεί και μέσα στα μάτια τους. Είδες ποτέ εσύ να σουλατσάρει μέσα στο γήπεδο ο Καραπαπάς;
-Γιατί υπήρχε περίπτωση στο παιχνίδι Nottingham – Wolverhampton, να έμπαινε μέσα;
-Το είπες καλύτερα. Βλέπεις εδώ στρατηγούς της αστυνομίας και παρατηρητές να κάθονται προσοχή. Αν ο διαιτητής ζητήσει κάτι και δεν γίνουν τα πράγματα όπως πρέπει, πρέπει να διακόπτει το παιχνίδι και να φεύγει. Για παράδειγμα εγώ στο Καραϊσκάκης, ήθελα την κεντρική πόρτα ανοιχτή. Με ρωτάει ο συγχωρεμένος ο Θεοδωρίδης ποιος το ζητάει αυτό; Tου λέω εγώ το ζητάω. Στη Νότιγχαμ αν ο Μαρινάκης επιχειρήσει να μπει στο γήπεδο πριν την λήξη του αγώνα, πρώτα οι υπεύθυνοι της ίδιας της ομάδας του θα τον αποτρέψουν.
-Ωστόσο, έτσι πρόχειρα, μου έρχεται και ένα Ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ολυμπιακού που ήταν στα πέριξ του αγωνιστικού χώρου ο Μαρινάκης. Ήταν το Ολυμπιακός – Μπέρνλι, που σήμερα αγωνίζεται στην Championship…
-Ήταν μέσα στα αποδυτήρια, ήταν ο Βίντσιτς διαιτητής, ο Σλοβένος, σε αυτή την πόρτα που σου λέω που κλείνει στο Καραϊσκάκη. Οπότε περίμενε τη λήξη του ημιχρόνου μέσα στην φυσούνα.
-Που ακόμα και εκεί δεν θα έπρεπε να είναι…
-Σαφώς, δεν θα έπρεπε να είναι. Αλλά και πάλι να περιφέρεται ένας θίασος έξω από τον αγωνιστικό χώρο δεν δημιουργεί συνθήκες ομαλής διεξαγωγής του παιχνιδιού και επί της ουσίας γι’ αυτό αναγκάστηκα να διακόψω προσωρινά και το παιχνίδι στην Τούμπα. Με ενημερώνει ο τέταρτος ότι περιφέρεται έξω από τον αγωνιστικό χώρο ο Σαββίδης με ένα σωρό άτομα. Και σκέψου ότι τον ανέχτηκε και ο Πορτογάλος, ξένος διαιτητής. Εντάξει, έδειξε τις κάρτες του, αλλά εκεί θα μπορούσε να διακόψει το παιχνίδι μέχρι να επανέλθει η τάξη.
-Αν το έκανε αυτό πρόεδρος άλλης ομάδας σε παιχνίδι του Ολυμπιακού, πως θα αντιδρούσαν στον Ολυμπιακό;
-Όταν κατεβαίνει ο εκάστοτε πρόεδρος, θεωρεί ότι εκείνη την στιγμή κάνει κάτι σωστό γιατί πιστεύει ότι έτσι θα κάνουν όλοι οι άλλοι πρόεδροι του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Δεν θα μπει στην λογική, όχι δεν το έχει κάνει. Εγώ για παράδειγμα, σαν διαιτητής, δεν ένιωσα ποτέ απειλή στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Δεν ήρθε ποτέ κάποιος να μου πει κάτι για τον αγώνα είτε μετά, είτε πριν από αυτό, να νιώσω κάποια απειλή.
-Στο Καραϊσκάκης ένιωσες ποτέ απειλή;
-Όχι, ούτε στο Καραϊσκάκη ένιωσα. Αλλά σου λέω έναν τρόπο σκέψης που εξηγεί όλο αυτό που βλέπουμε… Από τη μία επειδή είμαι direct άνθρωπος, πιστεύω ότι τα μεγάλα ντέρμπι είναι αυτά που πρέπει να ανταποκριθεί σωστά ένας καλός διαιτητής και στο μέτρο του δυνατού να μην αφήσει παράπονα. Το να σφυρίξω για παράδειγμα το Λαμία – Παναιτωλικος, δεν μου λέει και τίποτα.
-Έχεις σφυρίξει πολύ σημαντικούς αγώνες. Είσαι σε θέση να ξεχωρίζεις πότε ένας διαιτητής θέλει να σπρώξει μια ομάδα και πότε είναι αυτό που λέμε “ανθρώπινο λάθος”; Σε ρωτάω με αφορμή την διαιτησία του Νταμπάνοβιτς…
-Έχω άποψη για τον συγκεκριμένο διαιτητή. Ο Νταμπάνοβιτς δεν μπήκε μέσα στο γήπεδο για να παίξει ΑΕΚ, ούτε επηρεάστηκε από την έδρα και θα το εξηγήσω αυτό. Ας πάρουμε για παράδειγμα το χέρι του Άμραμπατ σε προσπάθεια να προωθήσει την μπάλα ο Μπρινιόλι στον συμπαίκτη του. Ο κανονισμός εδώ είναι ξεκάθαρος. Είναι κίτρινη κάρτα η οποία θα ήταν η δεύτερη, άρα κόκκινη. Ο Άμραμπατ με αυτή την κίνηση κάνει σκόπιμη καθυστέρηση παιχνιδιού και αυτό τιμωρείται με δεύτερη κάρτα. Ο διαιτητής ενώ θα έπρεπε να έχει την απόλυτη προσοχή του στην φάση, φαίνεται να είναι αλλού και να τον ενημερώνει ο επόπτης για την παράβαση. Εκεί δεν “στροφάρει” να το πω απλά για να συνδυάσει την παράβαση με κίτρινη κάρτα. Φάσεις εξάλλου του είχαν ξεφύγει και στον αγώνα ΑΕΚ – Ολυμπιακός, με πιο χαρακτηριστικό, το πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ που πάλι χρειάστηκε το VAR στις καθυστερήσεις για να του αλλάξει την απόφαση.
-Τελευταία ερώτηση, ίσως και προφητική. Θα τελειώσουν ομαλά τα play off ή θα έχουμε “νέο Νταμπάνοβιτς”;
-Το θέμα είναι ότι σχεδόν όλοι οι αγώνες του big 4 είναι αμφίροποι και συνήθως κρίνονται στο γκολ. Μόνο αν μια από τις ομάδες κάνει π.χ. τέσσερις σερί νίκες και δείξει μια ξεκάθαρη κάποια πολύ καλά στοιχεία θα αρχίσει να υπάρχει ηρεμία και αυτό γιατί θα δείχνει ότι θα έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση.
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
