Αρχική Plus Συνεντεύξεις Λιβαθηνός στο “SP”: Ο Αλαφούζος βάζει λέφτα στον αέρα – Ο Πογιάτος δεν...

Λιβαθηνός στο “SP”: Ο Αλαφούζος βάζει λέφτα στον αέρα – Ο Πογιάτος δεν ήξερε που ήρθε – Οι μεταγραφές του Ρόκα πρόβλημα για τον Μπόλονι

Ο Σπύρος Λιβαθηνός/ Νίκος Βήχος Intime

Ο Σπύρος Λιβαθηνός είναι ο παλαίμαχος με τις ίσως πιο πολυσυζητημένες απόψεις. Παραχωρώντας συνέντευξη στο SoccerPlus μιλάει για τον Μπόλονι, τον Μαουρίσιο, τον Τσάβι Ρόκα τον οποίο έμαθε από την δουλειά του στην Κύπρο, τον Πογιάτος, τον Τζίγγερ και την οικογένεια Βαρδινογιάννη, τον Αλαφούζο, την πολυμετοχικότητα, την διαιτησία στην Ελλάδα, το πώς πρέπει να κινηθεί ο Παναθηναϊκός από δω και πέρα, αλλά και το πώς ο ίδιος δούλευε στον Παναθηναϊκό και έφερνε παίκτες όπως ο Γκονζάλες, που λείπουν σήμερα στην ομάδα…

 

Σπύρο έχεις ένα ιδιαίτερο ρεκόρ με τον Παναθηναϊκό που δεν το έχουν παίκτες όπως ο Σαραβάκος, ο Δομάζος και άλλοι. Είσαι από τους ελάχιστους παίκτες που έχουν κατακτήσει τρεις φορές double με τον Παναθηναϊκό…

 

Έχω και άλλο ρεκόρ μεγαλύτερο!

 

Για πες…

 

Είμαι από δέκα χρονών στον Παναθηναϊκό και έφυγα στα 31 μου! Από τα τσικό ξεκίνησα και έπαιξα τόσα χρόνια στον Παναθηναϊκό…

 

Ασφαλώς υπάρχει και αυτό… Αλλά ακριβώς επειδή είσαι τόσα χρόνια στον σύλλογο, θέλω τη γνώμη σου για αυτά που συμβαίνουν σήμερα…

 

Εγώ την γνώμη μου την είπα όταν έπρεπε, τώρα μιλάνε όλοι… Όταν όμως τα έλεγα, με βρίζανε… Όταν έγινε η πολυμετοχικότητα, παραιτήθηκα από την θέση που ήμουν και είπα αυτά που είπα…

 

Άρα την πολυμετοχικότητα την (προ)έβλεπες ως μια αρνητική εξέλιξη για τον σύλλογο…

 

Ναι, εγώ έλεγα ότι θα δημιουργηθεί θέμα. Δυστυχώς επαληθεύτηκα και επαληθεύτηκα πολύ άσχημα γιατί και η πολυμετοχικότητα χάλασε και συνεχίστηκε μια διαδικασία στον Παναθηναϊκό η οποία όπως βλέπεις δεν οδηγεί πουθενά…

 

Ναι, αλλά τι ήταν αυτό που σε έκανε εξ αρχής απαισιόδοξο με αυτή την εξέλιξη;

 

Από την άποψη ότι σε όλα τα μεγάλα σωματεία, υπάρχει ένα αφεντικό. Μόλις είδα ότι ο καθένας άρχισε να λέει τα δικά του και να κάνει τα δικά του, προέβλεψα ότι όλο αυτό το εγχείρημα δεν θα λειτουργήσει.

 

Άρα εκείνη την περίοδο οι μετοχές ή θα έπρεπε να παρέμεναν στην οικογένεια Βαρδινογιάννη (σ.σ. εφεξής οικογένεια) χωρίς να δίνονται μετοχικά ποσοστά στους υπόλοιπους ή θα έπρεπε να παραχωρηθούν στην πλειοψηφία τους;

 

Εγώ είμαι ξεκάθαρος ότι θα έπρεπε να παρέμεναν στην οικογένεια. Μόλις έφυγε η οικογένεια προέβλεψα ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει δυσκολίες τεράστιες και ότι θα έφτανε σε άσχημη κατάσταση. Βέβαια τότε ήμουν ο μόνος που το έλεγα ή για να είμαι δίκαιος μαζί με έναν – δύο ακόμα παλαίμαχους που το λέγαμε και μάλιστα περνούσαμε και δύσκολα, γιατί όταν πηγαίναμε στο γήπεδο, υπήρχαν φορές που για αυτές τις απόψεις μας αποδοκίμαζαν και μας λέγανε διάφορα. Βέβαια θα μου πεις, αν περιμένεις να δικαιωθείς μετά από δέκα χρόνια…

 

Δυστυχώς η διάδοχη κατάσταση σε δικαίωσε πολύ πριν συμπληρωθούν 10 χρόνια…

 

Εγώ δεν χαίρομαι με όλο αυτό. Όταν γεννήθηκα στον Παναθηναϊκό, ήμουν στα τσικό του Παναθηναϊκού και στα 31 μου έφυγα από την Ελλάδα για να μην παίξω σε άλλη Ελληνική ομάδα…

 

Σε τέτοιες περιπτώσεις καλύτερα να το πεις και να μην επαληθευτείς ποτέ, παρά στο τέλος να αποδειχθεί ότι έχεις δίκιο…

 

Τώρα δυστυχώς επαληθεύτηκα και δυστυχώς ο Παναθηναϊκός δεν έχει τίτλους. Γιατί αυτός που βάζει τα λεφτά του (σ.σ. ο Αλαφούζος) τα βάζει στον αέρα, χύμα πάνε και στο τέλος δεν του αναγνωρίζουν τίποτα, γιατί δεν ξέρει πώς να λειτουργήσει και η κατάσταση προχωράει με αυτό τον τρόπο. Μια με τους με τους μικρούς, μετά ξαναπάμε στους ξένους, μετά πάλι στους μικρούς, μετά επιστρέφουμε στους ξένους. Παίρνουμε προπονητή, διώχνουμε ξαφνικά τον Δώνη, άντε να πάμε πάλι από την αρχή, να έρθουν κάποιοι καινούριοι, οι οποίοι δεν ξέρουν την κατάσταση, δεν ξέρουν την ελληνική νοοτροπία και ξεκινάνε από την αρχή πάλι. Δεν πάει έτσι, οι ομάδες χτίζονται.

 

Πολύ σημαντική η τοποθέτηση σου. Αλλά επειδή στην αρχή πιάσαμε τα διοικητικά θέλω να σε ρωτήσω το εξής. Είναι προφανές ότι η οικογένεια, έχει συνεισφέρει στον Παναθηναϊκό. Ωστόσο εσύ δεν πιστεύεις ότι έχουν γίνει λάθη εκ μέρους της;

 

Λάθη δεν κάνει όποιος δεν ασχολείται με τίποτα. Βεβαίως έχουνε κάνει λάθη και όλος ο κόσμος κάνει λάθη. Γιατί, ο Μαρινάκης που παίρνει τα πρωταθλήματα δεν κάνει λάθη;

 

Κάνει, αλλά δεν φαίνονται…

 

Βεβαίως, όλοι κάνουν λάθη, άλλο όμως αυτό και άλλο να πάμε στο άλλο άκρο.

 

Θέλεις να μου πεις κατά τη γνώμη σου το πιο μεγάλο καλό που έχει κάνει η οικογένεια στον Παναθηναϊκό, καθώς και το μεγάλο της λάθος ή μειονεκτημα αν προτιμάς το οποίο κόστισε;

 

Το πιο σημαντικό καλό είναι οι παρουσίες του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη, βέβαια δεν τα έπαιρνε τα πρωταθλήματα στην Ελλάδα και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις που θα μπορούσε να τα πάρει…

 

Τι έφταιξε όμως και δεν τα έπαιρνε;

 

Αυτό είναι το μειονέκτημα, ότι ήθελε να παίξει καθαρά. Αυτό γινόταν ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός ήταν παντοδύναμος. Έπαιρνε πρωταθλήματα ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, η Λάρισα, όλοι παίρνανε πρωτάθλημα. Τώρα λοιπόν δεν ισχύει αυτό σε καμία περίπτωση. Και η οικογένεια Βαρδινογιάννη έχει σκοπό να πάει στα ίσια, βέβαια εγώ θα μιλήσω για τον Γιάννη Βαρδινογιάννη με τον οποίο και συνεργάστηκα. Όμως αυτός ήταν ο σκοπός, τίτλοι στα ίσια. Βέβαια θα μου πεις ότι στην Ελλάδα αυτό δεν γίνεται αλλά αυτός ήταν ο τρόπος του. Πίστευε ότι κάποια στιγμή αυτή η ιστορία πρέπει να σταματήσει, αν υπάρχει θέληση να πηγαίνει ο απλός κόσμος στο γήπεδο, να απολαμβάνει το ποδόσφαιρο και το προϊόν να είναι ελκυστικό, πίστευε ότι πάνω απ’ όλα θα έπρεπε να είναι καθαρό.

 

Πάντως φαίνεται ότι παρόμοια άποψη με τον Τζίγγερ σε αυτό το θέμα έχει και ο Αλαφούζος, σωστά;

 

Φαντάζομαι πως ναι. Στον Παναθηναϊκό αυτό υπάρχει. Έτσι είναι γεννημένος ο Παναθηναϊκός. Μπορεί κάποιοι να φωνάζουνε, γιατί δεν κάνετε και εσείς τα ίδια, γιατί και σε μένα το λέγανε, αλλά ο Παναθηναϊκός έτσι είναι γεννημένος, να παίρνει τίτλους στο γήπεδο και όχι έξω από αυτό. Βέβαια πάνω στην καμπούρα του Παναθηναϊκού έχουν γίνει πολλά λάθη, στο θέμα της προστασίας. Τώρα αν ο Αλαφούζος σκέφτεται και αυτός να είναι καθαρός, αυτό το ξέρει μόνο ο ίδιος. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης δεν ήθελε να μπλεχτεί σε τέτοιες ιστορίες. Δεν το ήθελε. Θα μπορούσε και αυτός τότε που χάσαμε ένα πρωτάθλημα και φέραμε εντός έδρας 0-0 με την ΑΕΚ, εκείνο το πρωτάθλημα να το έπαιρνε, τότε που θέλαμε μια νίκη…

 

Αυτό πρέπει να ήταν την χρονιά που είχαν γίνει τα επεισόδια στην Νέα Σμύρνη ανάμεσα σε Πανιώνιο και Ολυμπιακό και δεν τηρήθηκαν οι κανονισμοί για να υπάρξει εύνοια. Εκείνη την χρονιά ο Παναθηναϊκός για κάτι μικροεπεισόδια, τιμωρήθηκε με δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών, στους δύο τελευταίους εντός έδρας αγώνες εκείνης της χρονιάς κόντρα στην Χαλκηδόνα (σημερινός Ατρόμητος) και την ΑΕΚ. Εκεί θα έπρεπε να υπήρξε έφεση έτσι ώστε το παιχνίδι με την ΑΕΚ που ήρθε ισόπαλο και χάθηκε το πρωτάθλημα, να υπήρχε κόσμος που θα βοηθούσε την ομάδα…

 

Και αν έκανε την έφεση και δεν γινόταν δεκτή, που το ξέρεις; Όταν ο Παναθηναϊκός με το παραμικρό τιμωρείται και σε άλλα γήπεδα γίνονται όργια και δεν γίνεται τίποτα, καταλαβαίνεις ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη γραμμή. Μη κοροϊδευόμαστε, το καταλαβαίνεις και γι’ αυτό το ποδόσφαιρο βρίσκεται στο σημείο που βρίσκεται. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να υπάρχει ατιμωρησία και μέσα από αυτό να ευνοούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι…

 

 

Πάντως όταν έφυγε ο Τζίγγερ είχε γίνει ακόμα χειρότερη και μη αναστρέψιμη από εκεί που την είχε αφήσει, άσχετα αν τώρα με το VAR και τους ξένους διεθνείς διαιτητές υπάρχει μια αχτίδα φωτός.

 

Μα ακόμα και τώρα βλέπεις και τους διαιτητές ότι κάνουν λάθη και πάνε στο VAR, το φάουλ το βλέπουνε στο VAR, το χτύπημα το βλέπουνε στοVAR, το πέναλτι το βλέπουνε στο VAR, δηλαδή αν δεν υπήρχε και το VAR τι θα γινότανε; Έχουν επαναπαυθεί στο «δεν βαριέσαι, ότι βλέπω, βλέπω» ακόμα και τώρα που θα μπορούσαν να παίζουν με κλειστά μάτια. Εσύ δεν θα μπορούσες να διαιτητεύσεις ένα παιχνίδι, αν είχες ένα VAR από πίσω σου που ότι γίνεται το βλέπει; Το βλέπει ο τέταρτος διαιτητής, το βλέπουν οι επόπτες, το βλέπει και το VAR και σε ειδοποιούν ανά πάσα στιγμή, αυτός χτύπησε εκείνον που δεν το είδες, οφσάιντ ήταν η μύτη του ή το χέρι του, δηλαδή τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να μην γίνονται λάθη;

 

Αν ο Τζίγγερ ήταν σήμερα ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού, θα μπορούσε με το VAR και τους ξένους διαιτητές, να πάρει πρωταθλήματα;

 

Και ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να πάρει πρωτάθλημα και ο Ολυμπιακός και ο καθένας. Βοηθάει το VAR και γι’ αυτό το κάναμε. Το θέμα είναι ότι έχει πέσει η ποιότητα του πρωταθλήματος. Δεν είναι ωραίο αυτό που βλέπουμε και φαίνεται όταν παίζαμε μικρά παιχνίδια στην Λεωφόρο και ήταν το γήπεδο εντελώς γεμάτο.

 

Αφήνουμε τα λάθη από πλευράς διαιτησίας και πάμε στα λάθη του έμψυχου υλικού. Υπήρχαν οι Ανουάρ που έκοβε την μπάλα, την διεκδικούσε συνέχεια και έπαιζε για δυο παίκτες, ο Νάγκι (ή Νατζ) που είχε καλή ντρίμπλα και ήταν γρήγορος και διεισδυτικός στην αντίπαλη περιοχή, ακόμα και ο Ζαχίντ που είχε μια ικανοποιητική πάσα και δεν έμεινε κανένας… Έφυγαν και αντικαταστάτες επί της ουσίας δεν ήρθαν. Εσύ, επειδή εκτός από παλαίμαχος του συλλόγου, είσαι και προπονητής, ποια είναι η γνώμη σου;

 

Ο Παναθηναϊκός, δυστυχώς για μένα, δεν μπορεί να ψωνίσει από το πάνω ράφι, ούτε από το δεύτερο ράφι, ούτε από το τρίτο. Αν έρθει ένας πραγματικά καλός ποδοσφαιριστής αποτελεί εξαίρεση και όχι κανόνα. Και κάθε χρόνο παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο. Να έρχονται πολλοί παίκτες και να περιμένεις μήπως σου βγούνε ένας ή δύο. Και για να μην κοροϊδευόμαστε, υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν θα περνούσαν απ’ έξω στην καλή ομάδα του Παναθηναϊκού ή του κανονικού Παναθηναϊκού όπως το λέω εγώ. Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να ακούμε από τον εκφωνητή για ένα παίκτη του Παναθηναϊκού, κοιτάξτε τι ωραία σέντρα που έκανε γιατί αποτελεί θέμα ότι ένας παίκτης του Παναθηναϊκού κατάφερε να κάνει ωραία σέντρα και το πανηγυρίζουμε, ενώ κάποτε ήταν φυσιολογικά πράγματα. Το λέω για να αντιληφθούμε πόσο έχει χαμηλώσει ο πήχης. Και τώρα λέμε για τον Ανουάρ που έκανε, έκοβε, καλός ήταν και ο Ζέκα αλλά έφυγε. Υπάρχουν κάποιοι καλοί παίκτες που μπορεί να σου τύχουν, όπως ο Μπεργκ, αλλά δεν μπορείς να φτιάξεις ομάδα. Όταν αλλάζει συνέχεια προπονητές , στόχους και παίκτες, ότι καλό πας να κάνεις αρχίζει και χαλάει.

 

Εσύ έβλεπες φως στην άκρη του τούνελ με το πλάνο που έτρεξε στη μετά Δώνη εποχή και είχε μέχρι χθες ο Παναθηναϊκός;

 

Έχω δει τα παιχνίδια του φετινού Παναθηναϊκού και δεν υπάρχει Παναθηναϊκός…

 

 

Που οφείλεται η αποτυχία στο πλάνο Ρόκα – Πογιάτος;

 

 

Η αρχή του λάθους ξεκίνησε από το Καλοκαίρι που άφησε τον Δώνη και έφυγε, ξεκάθαρο λάθος και μετά φέρνεις έναν προπονητή ο οποίος ήταν στις ακαδημίες της Ρεάλ κάτι το οποίο εμένα εξαρχής δεν μου έλεγε τίποτα. Έπειτα η εικόνα του Παναθηναϊκού με Ρόκα και Πογιάτος έδειχνε ότι δεν υπάρχει λύτρωση… Τώρα ήρθε ένας καινούργιος προπονητής, θα αλλάξει τακτική, γιατί θεωρώ δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός πάει σε καινούριο πλάνο, και θα κρίνουμε τη νέα εικόνα γιατί με το πλάνο που υπήρχε μέχρι χθες, ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο. Και ακόμα σκέψου ότι είμαστε στην αρχή, χωρίς τραυματισμούς, κακές καιρικές συνθήκες, ούτε κούραση ούτε ένα σωρό… Άρα αν έμενε η υπάρχουσα κατάσταση, ο Παναθηναϊκός που θα βλέπαμε θα ήταν ακόμα χειρότερος.

Το θέμα είναι πόσο φταίνε και οι μεταγραφές του Ρόκα, γιατί αν είναι τόσο κακές όσο μέχρι στιγμής έδειχναν, ίσως να δημιουργήσουν και στον Μπόλονι πρόβλημα. Γιατί όποιος προπονητής και να έρθει, δεν θα μπορεί να αλλάξει πάρα πολλά. Άρα πάλι θα πρέπει να προετοιμαστεί ο Παναθηναϊκός για τον Ιανουάριο, να δει την ομάδα, να φέρει παίκτες που θα μπορούν να αποδώσουν, θα πρέπει να μην κριθεί ο νέος προπονητής, και κάπως έτσι θα έρθει το Καλοκαίρι για να δούμε τι γίνεται. Θα χάσεις όλη τη χρονιά, μετά θα έρθουν νέες σκέψεις για το αν ο Μπόλονι μπορεί να συνεχίσει να κάθεται στην ομάδα και πάει λέγοντας. Αυτό όμως πρέπει να αλλάξει γιατί αυτό το έργο βλέπουμε συνέχεια στον Παναθηναϊκό εκτός από ένα δύο περιπτώσεις όπως τον Δώνη που κάθισε δυο χρόνια…

 

 

Πάντως αυτό που μου κάνει εμένα εντύπωση, είναι ότι όσους παίκτες έχει φέρει ο Ρόκα, μέχρι στιγμής δεν έχει πιάσει ούτε ένας…

 

Εγώ θέλω να είμαι δίκαιος. Τον Ρόκα τον πρωτοέμαθα όταν δούλεψε στην ΑΕΚ Λάρνακας, όπου πιο παλιά, για ένα διάστημα, έχω διατελέσει και εγώ ως προπονητής. Βέβαια άλλο ΑΕΚ Λάρνακας και άλλο Παναθηναϊκός… Πάντως εκεί είχε φέρει κάποιους Ισπανούς οι οποίοι του βγήκαν. Είχε και η ομάδα έναν καλό προπονητή και είχε παρουσιάσει μια πραγματικά καλή εικόνα, τουλάχιστον τους πρώτους μήνες πήγε καλά, γιατί μετά ακόμα και εκεί υπήρξαν προβλήματα. Άρα εκεί του βγήκε. Δεν ξέρω, οι παίκτες του ήτανε, ο προπονητής ήτανε, αλλά εκεί το αρχικό πλάνο ήταν σωστό και εγώ από εκεί ξέρω τον Ρόκα γιατί πήγαινα στην Κύπρο και έβλεπα αγώνες. Και περιμέναμε να δούμε κάτι καλό. Διαβάζαμε καλά λόγια για κάποιους παίκτες που δημιούργησαν προσδοκίες στον κόσμο, όμως από τα φιλικά μέχρι τώρα, ο Παναθηναϊκός είναι μια απογοήτευση. Εγώ δεν κρύβομαι, δεν θέλω να λέω ψέματα και έχω το θάρρος της γνώμης μου και το λέω…

 

Αν μιλούσατε τώρα με τον κύριο Αλαφούζο, τι θα του λέγατε να κάνει αυτή τη στιγμή για να ολοκληρώσει σωστά την αλλαγή που έχει αρχίσει;

 

Αν και δεν θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία θα σου απαντήσω. Θα του έλεγα, άσε στην άκρη την γνώμη των παλαιμάχων και μην ακούς κανένα. Εσύ σαν Αλαφούζος, που είσαι τόσα χρόνια στον Παναθηναϊκό, έχεις αποκρυσταλλώσει μια εικόνα για το τι πρέπει να κάνεις στο ποδόσφαιρο; Γιατί όταν πήρε τον Παναθηναϊκό επρόκειτο να συνεργαστούμε και μου λέει ότι θα με πάρει τηλέφωνο σε δέκα λεπτά και δεν με ξαναπήρε ποτέ. Θέλω να σου πω ότι τότε είχα να του πω, τώρα δεν έχω να του πω τίποτα… Λυπάμαι που πλέον οι στόχοι του Παναθηναϊκού είναι η 5η και η 6η θέση… Μακάρι να αλλάξει άμεσα αυτό…

 

 

Εσείς τον Λάζλο Μπόλονι πως τον βλέπετε σαν επιλογή;

 

Ήρθε καινούργιος προπονητής. Μαθημένος ο Παναθηναϊκός. Τα τελευταία χρόνια αυτή η δουλειά γίνεται συνεχώς. Το θέμα είναι αν εκτός από τον προπονητή, έχουν προγραμματίσει για το πώς θα πορευτούνε τα επόμενα δύο – τρία χρόνια. Τον καλύτερο προπονητή να φέρουνε, αν δεν υπάρχει ένας σωστός προγραμματισμός, δεν πρόκειται να πετύχει.

 

Βρίσκεις αρνητική την ηλικία (67) του νέου προπονητή;

 

Όχι, εμένα δεν με ενοχλεί. Μπορεί να έρθει προπονητής 25, 30 ή 40 χρονών και να αποτύχει και αυτός και ακόμα πιο γρήγορα. Το θέμα δεν είναι η ηλικία, το θέμα είναι η λύση του Μπόλονι να μην είναι μια ευκαιριακή επιλογή και να μπει όπως είπα και πριν ένας προγραμματισμός στον οποίο θα συμμετέχει και αυτός. Έτσι μπορεί να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός.

 

 

Θα δούμε έναν καλύτερο Παναθηναϊκό επί Μπόλονι;

 

Ο Παναθηναϊκός ήταν τόσο κακός επί Πογιάτος, έτσι ώστε και εσύ να αναλάμβανες προπονητής που δεν είσαι, καλύτερα θα τα πήγαινες. Παίρνει έναν Παναθηναϊκό από το μηδέν. Δεν γίνεται να μην τα πάει καλύτερα.

 

 

Μπορεί να μακροημερεύσει ο Μπόλονι στον Παναθηναϊκό;

 

Το να μακροημερεύσει είναι μεγάλη κουβέντα για τον Παναθηναϊκό. Δεν μπορώ να πω τέτοιο πράγμα.

 

 

Σαν επιλογή ο Μπόλονι καταρχήν δείχνει σωστή ή λάθος;

 

Το θέμα σε κάθε επιλογή προπονητή για να είναι καταρχήν σωστή, είναι να ξέρει που έρχεται να δουλέψει και τι επικρατεί αυτή τη στιγμή στην ομάδα. Ο Πογιάτος δεν ήξερε που ήρθε. Σίγουρα υπάρχουν τα μειονεκτήματα ότι οι επιλογές παικτών δεν είναι δικές του και το ότι δεν έκανε αυτός την προετοιμασία της ομάδας έτσι όπως την ήθελε. Άρα για να κριθεί η επιλογή, πρέπει να δούμε και πόσος χρόνος θα δοθεί στην επιλογή αυτή.

 

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού, από πότε θα μπορούν να κρίνουν το νέο προπονητή;

 

Τον προπονητή θα τον κρίνουμε από την πρώτη Κυριακή που θα κάτσει στον πάγκο, δυστυχώς. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να περιμένει ούτε λεπτό έτσι όπως έχει έρθει η κατάσταση. Βέβαια αν χάσει δυο συνεχόμενα παιχνίδια δεν θα λέμε ότι φταίει ο Μπόλονι, αλλά η μουρμούρα θα ξεκινήσει και θα λέμε ότι και προπονητή που αλλάξαμε, τίποτα δεν κάναμε. Αν πάει καλά ίσως να λέμε ότι τελικά αυτοί οι παίκτες που επιλέχθηκαν φέτος για τον Παναθηναϊκό, δεν ήταν τόσο κακοί. Όμως σε κάθε περίπτωση θέλει χρόνο. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει τον χρόνο να περιμένει και θα υπάρχει πάντα κριτική. Άρα το θέμα είναι πόσο χρόνο έχει αποφασίσει να δώσει ο Παναθηναϊκός στην επιλογή του και τι επιθυμεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα να έχει καταφέρει ο Μπόλονι για να κριθεί θετική η επιλογή του και να συνεχίσει.

 

 

 

 

Εσείς πως κρίνετε το μοντέλο του τεχνικού διευθυντή ο οποίος να έχει υπεραρμοδοιότητες και κάθε τελική απόφαση;

 

Όταν ήμουν στον Παναθηναϊκό και ήταν ο Ζάετς τεχνικός διευθυντής, πήγαινα και έφερνα παίκτες όπως τον Μάντζιο, τον Τζιόλη, τον Σαλπιγγίδη, τον Μόρις, τον Γκονζάλες, τον Βύντρα, τον Γκέκα, τον Παπαδόπουλο και άλλους. Έψαχνα όλη την χρονιά σε όλα τα γήπεδα και σε συνεργασία με τον Ζέλιμιρ, πήγαινα και έφερνα παίκτες. Εγώ δεν πάτησα ποτέ το πόδι μου στα αποδυτήρια και δεν είχα επαρκή επαφή με τον προπονητή, δεν μιλούσαμε. Έλεγα, παιδιά έχω δει αυτόν, δείτε τον αν σας κάνει, να το προχωρήσω να τον πάρουμε και έτσι κλείναμε τους παίκτες πολλούς μήνες πριν αρχίσει η μεταγραφική περίοδος. Άρα το σκάουτινγκ που κάναμε ήταν ανεξάρτητο από την πορεία του προπονητή, αν είναι καλός ή κακός. Ακόμα και τον Γκονζάλες τον είχαμε κλείσει πολλούς μήνες νωρίτερα, αλλά περιμέναμε την γνώμη του προπονητή για το αν θέλει ένα παίκτη που μπορεί να προσφέρει αυτά τα στοιχεία στην ομάδα του  για να προχωρήσει η μεταγραφή. Βέβαια ο Γκονζάλες ήταν παιχτάρα. Άρα, συμφωνώ με το μοντέλο του τεχνικού διευθυντή αλλά θέλει και άλλα πράγματα ένα σωματείο για να λειτουργήσει σωστά και προς όφελος της ομάδας. Γιατί εδώ έφερε ο Ρόκα τον Πογιάτος, αλλά μέχρι και σήμερα που έφυγε, δεν είδα πουθενά καμία δήλωση του για να τον στηρίξει. Δεν βλέπω να έχει μιλήσει κάπου, ότι είναι καλός, τον στηρίζω εγώ μην φοβάστε. Άρα ίσως και ο ίδιος ο Ρόκα να είχε αμφιβολίες για την επιλογή του…

 

Άρα είναι καλό το μοντέλο του τεχνικού διευθυντή αρκεί να υπάρχουν κάποιοι επίσης έμπειροι άνθρωποι γύρω από αυτόν και να μπορεί στην πράξη να στηρίξει τις επιλογές του…

 

Να έχει την ευθύνη για τις επιλογές του και να υπάρχει ένας μπούσουλας. Μια λογική στις κινήσεις. Και εμείς όταν είχαμε φέρει τον Μινχ μας βρίζανε όλοι, θυμάστε; Τι τον φέρατε αυτόν το γέρο θα πεθάνουμε μέσα στο γήπεδο και τέτοια. Παρόμοια περίπτωση και ο Γκέκας. Αν λοιπόν δεν υπάρχει συνεργασία, τότε το πρόβλημα φαίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Δεν χαράζεται σωστός δρόμος και ο Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι εδώ και απαιτείται υπομονή για μια ακόμα φορά από τον κόσμο, όμως δεν πάει έτσι…

 

 

Πως κρίνεις την απόκτηση του Μαουρίσιο;

 

Είναι μια καλή επιλογή, είναι ένας καλός παίκτης, αλλά πάντα λέω να περιμένουμε τον κάθε παίκτη να τον δούμε και στο γήπεδο.

 

 

Μάλιστα… Μια τελευταία ερώτηση. Ίσως είναι λίγο περίεργη γιατί δεν μπορείς να απαντήσεις ένα ναι ή ένα όχι, αλλά θέλω να την κάνω. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να πάρει έστω ένα πρωτάθλημα με τον Αλαφούζο στο ιδιοκτησιακό καθεστώς;

 

Αν αύριο το πρωί κάνει άλλες δέκα καλές μεταγραφές και ο νέος προπονητής που θα έρθει αποδείξει ότι είναι προπονητάρα, ναι μπορεί να το πάρει…

 

Άρα μπορεί να πάρει ο Παναθηναϊκός πρωτάθλημα με τον Αλαφούζο μόνο αν υπάρξει αλλαγή πολιτικής και η κίνηση με την απόκτηση του Μαουρίσιο, δεν ήταν μια μεμονωμένη ενέργεια…

 

Ο Αλαφούζος έχει δώσει στον Παναθηναϊκό, έχει δώσει αυτά τα λεφτά που δίνει, όμως αδικεί τον εαυτό του. Έχει χαλάσει του κόσμου τα λεφτά, έχουν περάσει από τον σύλλογο επί προεδρίας του 200 ποδοσφαιριστές. Αν κάτσουμε και τους μετρήσουμε έναν – έναν, πόσα χρόνια είναι ο Αλαφούζος στον σύλλογο;

 

Οκτώ χρόνια από το 2012…

 

Ωραία, αν κάτσεις αυτά τα οκτώ χρόνια και δεις τι έχει ξοδέψει, ανεξάρτητα από ποιοι ποδοσφαιριστές βγήκαν, αν τους πήρε φθηνά ή ακριβά, αν τους προσθέσεις όλους, θα δεις ότι έχει βάλει χρήματα, τα οποία όμως δεν έχουν πάει πουθενά και τον βρίζει όλος ο κόσμος. Όμως οι παλαίμαχοι που έχει δίπλα του, θα έπρεπε να τον είχαν προστατέψει τόσα χρόνια. Και στα λέω αυτά γιατί εγώ τον πονάω τον Παναθηναϊκό, είμαι από μωρό σε αυτή την ομάδα. Από μωρό… Με την πρώτη φωτογραφία που έχω να είμαι με το σορτσάκι του Παναθηναϊκού, το φορούσα και μου έφτανε στον αστράγαλο…

 

Και είναι πολύ όμορφο και μοναδικό το συναίσθημα όταν το να είσαι από μικρό παιδί μια ομάδα και να στην συνέχεια να διαπρέπεις με την ομάδα που αγάπησες…

 

Σκέψου ότι ο Δομάζος και οι άλλοι έπαιζαν στο Wembley και εγώ πήγαινα και τους μάζευα την μπάλα γύρω – γύρω από το γήπεδο και ξαφνικά έγινα συμπαίκτης τους και παίξαμε και κάναμε καριέρα και υπήρχε σεβασμός και αγάπη και βοήθεια ο ένας στον άλλο. Όταν έχεις ζήσει μια τέτοια κατάσταση τέτοια δεν μπορείς να μην αγαπάς την οικογένεια σου, δηλαδή την ομάδα. Αλλά έχω και εγώ την άποψη μου και δικαιούμαι να την λέω όπως την λέει ο καθένας…

 

 

Exit mobile version