Η εντυπωσιακή Liz Cambage είναι 28 χρόνων, WNBAer και διεθνής με την Αυστραλία. Έχει ύψος 2.03, γεγονός που την έκανε στόχο λεκτικής κακοποίησης, σε όλη τη σχολική της ζωή -αν αν αναλογιστείς κανείς πως στο γυμνάσιο ήταν 1.90. Στο ενεργητικό της μετρά ένα χάλκινο στους Αγώνες του Λονδίνου, το αργυρό στο Παγκόσμιο του 2018 και τα διαδοχικά συμβόλαια στο WNBA και την Κίνα.
Φέτος, η ομάδα της Las Vegas Aces προσπαθεί να επιστρέψει στους τελικούς ενάντια στους Seattle Storm, ωστόσο η Αυστραλή παίκτρια, αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην «φούσκα», εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού. Μια αποκάλυψη που έκανε στο περιοδικό «Playboy» σε μια… διαφορετική αισθησιακή φωτογράφηση.
Η γυναίκα – καγκουρό που «τρελαίνει» το WNBA με τα μπασκετικά της κατορθώματα δεν έχει μάθει να μασά τα λόγια της, μιλώντας χωρίς φόβο και πάθος για θέματα ταμπού, όπως την σεξουαλικότητα των γυναικών αθλητών.
«Μισούσα τον εαυτό μου»
«Πέρασα πολλά χρόνια να μισώ τον εαυτό μου, προσπαθώντας να γίνω ένα άτομο που δεν είμαι. Ελπίζω ότι η εμπειρία μου μπορεί να βοηθήσει εκείνους τους ανθρώπους που έχουν προβλήματα να αποδεχτούν τον εαυτό τους, γιατί σας υπόσχομαι ότι είστε όλοι όμορφοι με τον τρόπο που είστε», δήλωσε αρχικά στη συνέντευξή σας.
«Μου αρέσουν οι άντρες»
«Ναι, είμαι αθλήτρια ύψους 2,03 μ. και μου αρέσει να κάνω σεξ. Είμαι άνθρωπος και αυτό κάνουμε. Φαίνεται ότι επειδή είμαι αθλήτρια δεν μπορώ να είμαι σέξι; Δεν επιτρέπεται; Όλη η κοινωνία θέλει από μένα να καθίσω, να προπονηθώ και να παίξω. Θέλω να είμαι θηλυκή. Σε όλη μου τη ζωή μου έχουν πει να επικεντρωθώ στον αθλητισμό, αλλά στο τέλος είμαι άνθρωπος και παλεύω για πράγματα μεγαλύτερα από τον αθλητισμό. Όντας γυναίκα στον κόσμο του αθλητισμού έχω επίσης μεγάλη πίεση στη σεξουαλική μου ταυτότητα. Είμαι αμφιφυλόφιλη; Υπάρχει κάτι περίεργο; Γιατί δεν προσελκύομαι από γυναίκες; Όλοι περιμένουν να είμαι ομοφυλόφιλη. Όχι, μου αρέσουν οι άντρες» κατέληξε.
Όταν μίλησε ανοιχτά για τα θέματα της ψυχικής υγείας
Η Λιζ Κάμπατζ είναι από τις αθλήτριες που πάλεψε με τους δικούς της σκοτεινούς δαίμονες που ακούνε στο όνομα… κατάθλιψη. Μάλιστα δεν είχε διστάσει να αποκαλύψει και τον αγώνα που δίνει για να ξεπεράσει τις κρίσεις πανικού.
«Είναι έτοιμος ο κόσμος να μιλήσει για το πώς, αρχής γενομένης από τα 15 μου χρόνια, πάθαινα μπλακ άουτ από το ποτό, κάποιες βραδιές; Ή ότι ξυπνούσα με έναν ορό στο χέρι, έπειτα από ένα σαββατοκύριακο ξέφρενου πάρτι, χωρίς να μπορώ να θυμηθώ το παραμικρό; Ή ότι η πρώτη απόπειρα που έκανα για νηφαλιότητα ήταν στα 18;
Είναι έτοιμοι οι άνθρωποι να μιλήσουν για το πώς, αφότου έγινα πικ στο WNBA Draft, πέρασα σχεδόν κάθε βράδυ της ρούκι σεζόν μου μόνη, κλαίγοντας; Ή για όλες τις φορές που κλειδώθηκα στο σπίτι μου, χωρίς να θέλω να έχω επαφή με κανέναν και το μόνο που έκανα ήταν να κλαίω για ώρες; (Αυτήν την κατάσταση την αποκαλώ “Existential Crisis Mode”-όταν το άγχος γίνεται κατάθλιψη και εγώ σωριάζομαι στο πάτωμα, σκεπτόμενη πως δεν αξίζω τίποτα και ότι δεν είμαι ικανή για τίποτα).
Είναι ο κόσμος έτοιμος να μιλήσει για το πώς με έβαλαν σε παρακολούθηση, ως επιρρεπή για απόπειρα αυτοκτονίας, το 2016; Πώς τηλεφώνησα στη μητέρα μου και -στην πιο δύσκολη συζήτηση της ζωής μου- της είπα ότι δεν ήθελα να ζω άλλο; Και πώς, ακόμα και τώρα, το ‘νιώθω καλύτερα’ κουβαλάει την ντροπή και την ενοχή του να έχω βάλει αυτούς που αγαπώ σε μια τόσο τρομακτική διαδικασία;
Πηγή: protothema.gr
