Τελικά το αφήγημα περί δυο ισάξιων ενδεκάδων που ελπίζαμε να δούμε σήμερα καταρρίφθηκε. Βέβαια το αφήγημα αυτό δεν ήταν αβάσιμο. Όταν στην δεύτερη σου ενδεκάδα έχεις παίκτες όπως ο Μακέντα, ο Βιγιαφάνιες και ο Χατζηγιοβάνης, δειλά θα βάλω και τον Αϊτόρ που είχε αρχίσει να δείχνει κάποια καλά στοιχεία, μπορείς να έχεις αρκετές ελπίδες να δεις και πάλι κάτι καλό. Όμως όταν αγωνίζεσαι με μόλις δύο παίκτες από την ενδεκάδα που νίκησε εύκολα τον Ολυμπιακό (Σένκεφελντ και Αλεξανδρόπουλο), μόνο Παναθηναϊκός Β’ μπορείς να λέγεσαι.
Ο Παναθηναϊκός ξεκινάει με γκολ από τα αποδυτήρια με σκόρερ τον Μακέντα. Ήταν η καλύτερη απάντηση του Ιταλού. Από εκεί που ήταν σε μια έξαλλη κατάσταση επειδή ο Μπόλονι τον έκανε αλλαγή, είδαμε έναν Μακέντα να πανηγυρίζει με την ψυχή του τη νίκη επί του Ολυμπιακού και να περιμένει πως και πως τον επόμενο αγώνα που θα αγωνιστεί βασικός για να συνεχίσει την επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα και να δείξει ότι είναι εδώ.
Βέβαια το πρόβλημα με τον Παναθηναϊκό είναι ότι όποιος επιθετικός βάζει γκολ (Μακέντα σήμερα, Καμπετσής και Ιωαννίδης άλλες φορές κτλ) νομίζει ότι ολοκλήρωσε το έργο του.
Ότι μπορεί να γυρίσει σπίτι και να έχει φέρει την «δουλειά» σε πέρας. ΌΧΙ. Ένας επιθετικός πρέπει να βάζει και ένα και δύο και τρία γκολ. Όσα περισσότερα μπορεί και αν γίνεται σε κάθε παιχνίδι. Μόνο όταν ξαναδώ παίκτη του Παναθηναϊκού να κάνει χατ-τρικ θα ξαναπιστέψω ότι υπάρχει επιθετικός αντάξιος του Panathinaikos.
Αυτή τη στιγμή δυο γκολ έχει βάλει μόνο ο Καρλίτος κόντρα στην Λαμία στο γήπεδο της Φθιώτιδας. Κανένας άλλος, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Ο αγώνας συνεχίστηκε και μάλιστα με τρόπο που θύμισε το ντέρμπι. Δηλαδή δόθηκε χώρος στον αντίπαλο. Βέβαια για να το κάνεις αυτό, πρέπει να έχεις πίσω γερή άμυνα και αμυντικά χαφ που να μην περνάει τίποτα. Αντ’ αυτού, δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο. Όμως ακόμα και έτσι ο ΠΑΣ Γιάννινα δεν θα μπορούσε εύκολα να πετύχει κάτι, αν δεν ισοφάριζε από το πουθενά με ένα γκολ από περίπου 25 μέτρα απόσταση, κάτι για το οποίο έχει ξεκάθαρη ευθύνη ο Ξενόπουλος.
Τον Ξενόπουλο δεν θεωρώ κακό τερματοφύλακα. Είχε αποκρούσει πέρυσι στα play off δύο πέναλτι κόντρα σε Άρη και σε ΟΦΗ και είχε δείξει κάποια καλά στοιχεία. Αλλά σήμερα το πρόσημο είναι ξεκάθαρα αρνητικό.
Στα υπόλοιπα 20 λεπτά μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου, ξεχώρισε μια απευθείας εκτέλεση φάουλ του Χατζηγιοβάνη, με την μπάλα να βρίσκει το οριζόντιο δοκάρι της εστίας του ΠΑΣ Γιάννινα. Εκεί βλέπεις πόσο πολύ λείπει στον Παναθηναϊκό, ένας αξιόπιστος εκτελεστής των φάουλ. Δεν υπάρχει πιο εύκολο γκολ από το να μπορείς να βάλεις την μπάλα στα δίχτυα με μια εκτέλεση φάουλ και όμως αυτό ο Παναθηναϊκός το έχει χάσει για χρόνια και δεν έχει ψάξει να βρει έναν τέτοιο παίκτη.
Το δεύτερο ημίχρονο παίχτηκε σε αυτά τα 15 λεπτά του ημιχρόνου. Εκεί που ο προπονητής του ΠΑΣ Γιάννινα επέλεξε η ομάδα του να τα δώσει όλα για όλα και εκεί που ο Μπόλονι, δεν προέβλεψε τον κίνδυνο που ερχόταν.
Μπορεί ο Μπόλονι να μην είναι προφήτης για να δει αυτό που ερχόταν στο δεύτερο ημίχρονο, όμως μέχρι να πετύχει το δεύτερο γκολ ο ΠΑΣ, έπαιζε για περισσότερο από 20 λεπτά μονότερμα τον Παναθηναϊκό και είχε χάσει άλλες 3-4 καλές ευκαιρίες να πετύχει το 2-1 ακόμα νωρίτερα.
Εκεί φαινόταν ότι η ομάδα παρέπαιε και εκεί περίμενα να δω κάποια αντίδραση από τον Ρουμάνο Προπονητή. Φευ. Δεν έγινε καμία αλλαγή, ίσα – ίσα για να σπάσει ο ρυθμός που είχε ο ΠΑΣ και το 2-1 ήταν θέμα χρόνου.
Γενικά ο Μπόλονι έχει ένα θέμα με τις σωστές και έγκαιρες αλλαγές. Προφανώς ο Ρουμάνος είναι «γατόνι» και ο ΠΑΣ δεν έχει ιδέα για το τι τον περιμένει στην Λεωφόρο, αλλά αν δούμε κάτι αρνητικό και αυτό είναι επαναλαμβανόμενο, δεν γίνεται να μην το γράψουμε.
Το 2-1 λοιπόν έγινε στο 66’ με γκολ από εκτέλεση κόρνερ. Πάλι γκολ από εκτέλεση κόρνερ;; Και με τον Ολυμπιακό το ίδιο. Και με τον Ατρόμητο το ίδιο. Φθηνό γκολ από εκτέλεση κόρνερ, κάποια στιγμή θα το πληρώναμε και αυτή ήρθε σήμερα με την πρώτη ήττα του Παναθηναϊκού μέσα στο 2021.
Ασφαλώς πρέπει να διορθωθεί αυτό το πράγμα από το κόρνερ. Είναι προκλητικό για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές οι οποίοι αδικούν τους εαυτούς τους αλλά και για τους φίλους της ομάδας.
Και ενώ μετά το 2-1 νόμιζα ότι τα είχα δει όλα, είδα το ακόμα χειρότερο. Έναν ασύνδετο επιθετικά Παναθηναϊκό που να μην μπορεί να απειλήσει και να γίνει στοιχειωδώς επικίνδυνος.
Αν ο Παναθηναϊκός σήμερα φορούσε φανέλα κάποιας άλλης ομάδας, ενδεχομένως ο ΠΑΣ να μην περιοριζόταν στο 2-1 στην υπόλοιπη μισή ώρα της αναμέτρησης (μαζί με τις καθυστερήσεις) και να έψαχνε κάτι ακόμα καλύτερο από αυτό.
Προφανώς ο Μπόλονι έκανε αλλαγές μετά το 2-1 αλλά αυτές το μόνο που κατάφεραν ήταν να ισορροπήσουν κάπως τον αγώνα και σε καμία περίπτωση να κάνουν την ανατροπή.
Μια ανατροπή που μπορεί να γίνει στην Λεωφόρο, αρκεί να καταλάβει ο Παναθηναϊκός, ότι μέχρι να ανεβάσει την ποιότητα στο ρόστερ, κανένας αγώνας δεν είναι εύκολος.
Από την άλλη να πούμε και δυο λόγια για τον ΠΑΣ Γιάννινα. Έχει δείξει ότι φέτος έχει ποιότητα σαν ομάδα, όπως έχει δείξει ότι είναι ιδιαίτερα ασταθής. Γιατί δεν γίνεται τη μια να χάνεις στην έδρα σου από τον Βόλο και την άλλη να κερδίζεις την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ 2-0 κάνοντας πλακίτσα.
Δεν γίνεται με τον ΠΑΟΚ να χάνεις 2-0 με κάτω τα χέρια και κόντρα στον Παναθηναϊκό να τρως σίδερα. Στη ρεβάνς θα έρθει ο ΠΑΣ έτοιμος να παίξει την ύπαρξη του. Είδατε εξάλλου πως πανηγύριζαν τα γκολ του κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Υ.Γ. Στις αρχές του χρόνου ο Μπόλονι είχε ερωτηθεί για το πότε θα επιστρέψει στις αγωνιστικές υποχρεώσεις ο Βιγιαφάνιες, μιας και μέχρι τότε ήταν ίσως ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Ο Ρουμάνος απάντησε εντελώς κυνικά: «Ούτε που ξέρω πότε θα επιστρέψει ξανά ο Βιγιαφάνιες» και δυστυχώς ακόμα δικαιώνεται…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
