Ο Μπόλονι, ο Γκορτσίλας και τα play offs που μετατράπηκαν σε εφιάλτη δίχως τέλος

Πηγή: Intime/ΤΖΑΜΑΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Print Friendly, PDF & Email

Στον αγώνα Παναθηναϊκός – Αστέρας έγινε χατ – τρικ. Όχι του Χατζηγιοβάννη που έμεινε στα δυο γκολ, αλλά χατ – τρικ ασχετοσύνης και επικινδυνότητας του Μπόλονι που δήλωσε ότι ο Παναθηναϊκός έκανε ένα καλό παιχνίδι (δηλαδή στο κακό παιχνίδι πόσο θα ήταν το σκορ;), ο Καρλίτος που έχασε γκολ σε σχεδόν κενή εστία (δικαιώνοντας τον Τότη που είπε ότι είναι καλός για αγώνα 8×8) και η διοίκηση της “πράσινης” ΠΑΕ, που αφήνει τον κάθε Γκορτσίλα να “ασελγεί” κάθε αγωνιστική και με τον πιο προκλητικό τρόπο στον “ετοιμοθάνατο” Παναθηναϊκό.

Τα έχουμε πει ξανά και ξανά. Το “Απόστολος Νικολαϊδης”, χάρη στην υπάρχουσα διοίκηση είναι παιδική χαρά για όποιους αδικούν τον Παναθηναϊκό.

Τα έχουνε πει ξανά και ξανά ότι πολλοί από τους ξένους του Παναθηναϊκού είναι επιπέδου Λάρισας και Παναιτωλικού.

Τα έχουμε πει ξανά και ξανά ότι ο Παναθηναϊκός ανατρέπεται και δεν μπορεί να ανατρέψει. Και απ’ ότι φαίνεται δεν υπάρχει και προπονητής για να του δείξει τον δρόμο να ανατρέψει.

Είμαι ο πρώτος που έγραψα μετά την εύκολη ήττα του Παναθηναϊκού στα Γιάννενα για το πρωτάθλημα, ότι ο προπονητής των Ιωαννίνων είναι πολύ καλύτερος από τον προπονητή του Παναθηναϊκού. Παρ’ όλα αυτά, τον Μπόλονι δεν το θεωρώ κακό προπονητή. Το αντίθετο. Έχει φάει τα γήπεδα με το κουτάλι και ξέρει από μπάλα.

Ουδείς το αμφισβητεί αυτό. Όμως είναι ιδανικός για μια μικρομεσαία ομάδα και όχι για ομάδα που υποτίθεται ότι έχει φιλοδοξίες να διεκδικήσει κάποιο τίτλο και φυσικά να βγει Ευρώπη.

Αν θέλετε να ψάξετε για υπεύθυνους, ψάξτε να τους βρείτε σε αυτούς που ενώ έβλεπαν τον Μπόλονι να χάνει τρεις σερί φορές από τον Γιαννίκη, έκριναν ότι είναι ιδανική λύση να παραμείνει για τα play off, κλωτσώντας με αυτό τον τρόπο, όσες σοβαρές ελπίδες υπήρχαν για έξοδο στην Ευρώπη, πριν ξεκινήσει ο εφιάλτης δίχως τέλος των play off.

Επίσης είναι πολύ εκνευριστικό οι αλλαγές του Παναθηναϊκού, ενώ έχανε από το ημίχρονο έγιναν στο …81’, η δήλωση Μπόλονι ότι δεν θέλει να κάνει καμία αναφορά στο πέναλτι (όχι ότι θα άλλαζε κάτι αλλά δείχνει την κατάντια του συλλόγου ότι πλέον σε σφάζουν και δεν μπαίνεις καν στον κόπο να μιλήσεις), καθώς και τα τελευταία λεπτά του αγώνα μετά το δοκάρι του Σανκαρέ, που οι παίκτες του Αστέρα αντάλλαζαν χαλαρά πασούλες στο κέντρο του γηπέδου, με σχεδόν μηδενική πίεση από την ομάδα του Παναθηναϊκού που σε επίπεδο αντοχών, είχε σκάσει και ας είχαν περάσει 10 μέρες από τον προηγούμενο αγώνα.

Και έρχεται και αυτή η αμήχανη στιγμή που θα πρέπει ο Κλάτενμπεργκ να εξηγήσει γιατί το πέναλτι – μαρς του Παπασταθόπουλου στο Καραϊσκάκη που ξεχείλωσε την φανέλα του Ιγκλέσιας δεν δόθηκε ποτέ, ενώ δόθηκε πέναλτι ένα εύκολο πέσιμο του Μπαράλες με την πλάτη στο τέρμα!!

Πρέπει να γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω για να βρούμε ποδοσφαιριστή να κερδίζει πέναλτι και αντί να κοιτάει την εστία να κοιτάει το νοσοκομείο του Άγιου Σάββα… Εντάξει υπερβάλω… Δεν είχαμε πολλά χρόνια να δούμε, είδαμε ένα παρόμοιο πέναλτι και κόντρα στον Άρη… Και απ’ ότι φαίνεται, αν δεν αλλάξει συθέμελα η παθητική στάση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, έχουμε να δούμε πολλά ακόμα τέτοια τη νέα χρονιά.

Στο δεύτερο ημίχρονο θα περίμενε κάποιος είτε ο Γκορτσίλας να δει πιο ψύχραιμα το λάθος του και να επιστρέψει σε ένα 50-50 από ένα 0-100, είτε να του είχαν γίνει οι …απαραίτητες συστάσεις για το ποια ομάδα σφυρίζει και σε ποιο γήπεδο. Φευ.

Πήγε να πνίξει το πέναλτι από την χερούκλα του Σουάρες, αλλά για κακή του τύχει το VAR τον επανέφερε στην τάξη. Εντάξει, δεν είναι η πρώτη φορά που καταφανέστατο πέναλτι δίνεται κατόπιν VAR και στο “Καραϊσκάκης” τα ίδια. Και στην συνέχεια στο 72’ δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δεν δόθηκε πέναλτι σε γκρέμισμα του Καμπετσή, όταν ο ίδιος διαιτητής έδωσε πέναλτι το πέσιμο του Μπαράλες…

Υ.Γ. Ένα άλλο ερώτημα είναι αν ο Νικόλας Βασιλαράς θα κάνει κάποια δήλωση για τη διαιτησία… Καμία μομφή ή ειρωνεία προς τον Βασιλαρά που είναι πολύ περισσότερο Παναθηναϊκός από πολλούς εκεί μέσα. Όμως βλέπει και ο ίδιος ότι με πορδές δεν βάφονται αυγά. Και επί διοίκησης Αλαφούζου, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μόνο το πρώτο και δεν υπάρχει καμία διάθεση να σπάσει επιτέλους αυγά…

Υ.Γ.2 Και τελικά ήρθε στην Λεωφόρο ο Παπαδόπουλος… Άφησε πέρα όλες του τις προκλήσεις και ήταν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού. Μας έκανε δώρο την ισοφάριση και γενικά σε 90 λεπτά δυο μόνο σουτ του Παναθηναϊκού ήταν εντός εστίας και μετατράπηκαν σε γκολ και τα δυο. Τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος για να επανορθώσει; Να πάρει τη μπάλα και να την βάλει μόνος του στα δίχτυα;

Υ.Γ.3 Διάβασα ένα τίτλο σε ένα κείμενο μιας φιλικής ιστοσελίδας, ότι ο Μαρτσουλιόνης που είπε ότι δήθεν παράγοντες της Εθνικής Ελλάδας μπάσκετ πήγαν να δωροδοκήσουν το 87’ τους Ρώσους πριν τον τελικό, ότι είναι αντίστοιχης αξιοπιστίας με την Δέσποινα Παπαδοπούλου.

Είναι πάρα πολύ άστοχη αυτή η προσέγγιση. Ο Μαρτσουλιόνης υπήρξε ένας άριστος αθλητής, μπασκετική ιδιοφυία και προσωπικότητα, δεν υπήρξε το αμόρε κάποιου που άκουσε(;) μια φράση από κάποιον που δεν έχει την παραμικρή σχέση με την Εθνική Ρωσίας… Ούτε ο Μαρτσουλιόνης χρήζει ψυχολογικής υποστήριξης επειδή έχει μείνει για δεκαετίες χωρίς την σύζυγο του…

Επί της ουσίας ο αρθρογράφος μας λέει ότι αυτό που είπε η Δέσποινα Παπαδοπούλου, έχει την ίδια αξιοπιστία με το να το έλεγε ένας παίκτης του Ερυθρού Αστέρα που αγωνίστηκε σε εκείνο το ματς… Όχι δεν θα είχε… Ούτε κατά διάνυα… Και εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε για μια ακόμα φορά, ότι όλοι οι παίκτες του Ερυθρού Αστέρα που ρωτήθηκαν σχετικά για τον συγκεκριμένο αγώνα, διέψευσαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι οι λόγοι που χάσανε την πρόκριση στο “Απόστολος Νικολαϊδης” ήταν άλλοι, από την ανωτερότητα του Παναθηναϊκού…

Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News

Καμία δημοσίευση για προβολή