Πιο εύκολο είναι να πάρει αποτέλεσμα στο Καραϊσκάκης παρά στην Τρίπολη…

Print Friendly, PDF & Email

Όταν ο Γιάννης Γκούμας λέει ότι ο Παναθηναϊκός φέτος μπορεί να διεκδικήσει πρωτάθλημα και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα λέει ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια για να διεκδικήσει ξανά ο Παναθηναϊκός το τίτλο του πρωταθλητή, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.

Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός πρόλαβε και έκανε την τρίτη του ήττα σε μόλις εφτά αγώνες και η κάθε ήττα είναι πιο εκνευριστική από την άλλη. Οι δυο ήττες είναι κόντρα σε ομάδες της πλάκας που τον έχουν κάνει πελάτη. Ο ΠΑΣ Γιάννινα πέρυσι τον κατέστρεψε, τον πέταξε έξω από το κύπελλο και στο πρωτάθλημα με μια πανεύκολη ήττα στα Γιάννινα του στέρησε την Ευρώπη.

Ο δε Αστέρας Τρίπολης ο οποίος περιμένει στωικά κάθε παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό για να γίνει ομάδα και να κάνει ο Μπαράλες τις ειρωνικές γκριμάτσες του, πέρυσι σε τέσσερις αγώνες δεν τον κέρδισε ούτε μια φορά. Ακόμα και όταν κοιμόταν ο θεός και βρισκόταν 0-2 μπροστά, ισοφαρίστηκε. Δεν αντέχεται κάθε χρόνο αυτή η ιστορία στα ίδια γήπεδα. Ακόμα και την πρώτη νίκη του ο Αστέρας στην Α’ Εθνική, επί του Παναθηναϊκού στο ίδιο γήπεδο την έκανε.

Οι λίγο πιο παλιοί θα θυμούνται ότι τα ίδια συνέβαιναν και με την Κέρκυρα όταν έπαιζε Α Εθνική. Όποτε ανεβαίνε θα ερχόταν ο εξαφανισμένος Επστάιν και ο κάθε απίθανος παίκτης για να χάσει 1-0 ή 2-1. Έπρεπε να πάρει ο Παναθηναϊκός το double με το Νικόλα Πατέρα ή την πολυμετοχικότητα αν προτιμάτε, για να πάρει η ομάδα διπλό σε αυτό το γήπεδο.

Και όπου χάνει ο Παναθηναϊκός, είναι νόμος ότι κερδίζει και εύκολα μάλιστα ο Ολυμπιακός. Ήδη πέρασε “αέρα” 0-2 από Τρίπολη και από Γιάννινα με ένα πανεύκολο γκολ προς το τέλος του αγώνα, γράφωντας το τελικό 1-2.

Το πρωτάθλημα μοιάζει ουτοπία όταν εσύ από αυτά τα τρία γήπεδα φεύγεις με ΜΗΔΕΝ βαθμούς και ο άλλος με ΕΝΝΙΑ.

Δηλαδή τα τελευταία χρόνια, κάθε πρωτάθλημα, που αντίπαλος είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός “ξεκινάει” με -10. Και όλο αυτό επειδή δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει η νίκη για τον κόσμο αλλά και τι σημαίνει η ήττα.

Γιατί αν υπήρχε κάποιος εκεί που το καταλάβαινε, δεν θα έκανε αγγαλίτσες και χαιρετούρες με τους παίκτες του Αστέρα αλλά θα έσκυβε το κεφάλι και θα έφευγε χωρίς πολλά πολλά, μέχρι να καταλάβει τι έφταιξε και να μην επαναληφθεί.

Η τρίτη ήττα ήταν από την ομάδα που θέλει να παίξει Ευρώπη στην θέση του Παναθηναϊκού για να αποκλείεται από τον πρώτο αγώνα από κάθε Αστάνα και κάθε Κώλος Κοβαλίβκα. Αλλά τουλάχιστον εκεί, πέρυσι νίκησε με 0-1.

Στην Λαμία που έχει τον τίτλο του κακού δαίμονα της ομάδας, πέρυσι πέρασε σβηστά με 0-2. Σε αυτά τα τρία γήπεδα έχει ΜΟΝΙΜΑ πρόβλημα. Πιο εύκολο είναι να πάρει αποτέλεσμα στο Καραϊσκάκης παρά εκεί…

Αυτή τη στιγμή ο διπρόσωπος Παναθηναϊκός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα στα εντός έδρας παιχνίδια και ομάδα που από σύμπτωση παίζει στην Super League στα εκτός έδρας.

Δεν φιλτράρεται και δεν εξηγείται όλο αυτό. Τουλάχιστον εγώ, για να το διακωμωδήσουμε και λίγο, μόνο σε μεταφυσικά φαινόμενα μπορώ να δώσω την απάντηση: Στο ότι η Nova ξενέρωσε τόσο πολύ που έχασε τον Παναθηναϊκό από το φετινό τηλεοπτικό της πιάτο που καταράστηκε την ομάδα και ιδού τα αποτελέσματα:

Cosmote TV: Παναθηναϊκός – Απόλλων Σμύρνης 4-0

Novasports: ΠΑΣ Γιάννινα – Παναθηναϊκός 1-0

Novasports: Άρης – Παναθηναϊκός 1-0

Cosmote TV: Παναθηναϊκός – Βόλος 5-1

Novasports: Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 0-0

Cosmote TV: Παναθηναϊκός – Ιωνικός 4-1

Novasports: Αστέρας Τρίπολης – Παναθηναϊκός 2-1

Στα του αγώνα τώρα, δεν θέλω να κάνω δολοφονία χαρακτήρα, αλλά ο Πούγγουρας με αυτό το λάθος που έδωσε πάσα στον Αστέρα για την πιο εύκολη ανατροπή της ιστορίας του, δεν μπορεί να έχει θέση βασικού στην ομάδα.

Αλλά για να τα λέμε όλα, ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΛΑΝΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗ του μπαράλες. Ο προκλητικότατος επιθετικός του Αστέρα Τρίπολης, “ψώνισε” τον Πούγγουρα, διάβασε την φάση και πήρε φόρα για βουτιά. Δεν φαίνεται πουθενά το πόδι του Πούγγουρα να σπρώχνει το δικό του και να το βγάζει ΕΚΤΟΣ ΠΟΡΕΙΑΣ. Αφήστε που ο αγώνας έγινε χωρίς VAR, γιατί όταν ο Τζήλος είναι στο VAR αυτό είναι στο mute.

Αλλά επειδή πρέπει να τα λέμε όλα, σε όλο το πρώτο ημίχρονο κάθε κατεβασιά του Αστέρα μύριζε γκολ ή τουλάχιστον ήταν δέκα φορές πιο απειλητικός από τον Παναθηναϊκό.

Στο δεύτερο ημίχρονο δήθεν καιγόματαν να ανατρέψει το σκορ. Και όταν τελικά προηγήθηκε ο Αστέρας, όλο το δεύτερο ημίχρονο έγινε μια απίστευτη σούπα. Αντί να γίνει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή μόλις προηγηθεί ο Παναθηναϊκός να γίνει σούπα ο αγώνας…

Όσο αφορά τον εταίρο αμυντικό Σάρλια έδειξε πάλι κάποια καλά στοιχεία, αλλά δεν είναι αυτός που θα σώσει την ομάδα.

Βέβαια σε όλο αυτό φταίει και το κέντρο. Γενικά αν βγάλουμε από την ομάδα τον Καρλίτος, μετρημένοι στα δάχτυλα τους ενός χεριού είναι αυτοί που θα βάλουν γκολ χωρίς να είναι επιθετικοί.

Το συνολικό όμως πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι η ομάδα είναι soft. Ανατρέπεται και δεν ανατρέπει.

Άρα, εφικτός στόχος είναι το να χτιστεί μια ομάδα που του χρόνου με τις απαραίτητες προσθήκες θα είναι ακόμα καλύτερη από την φετινή. Επίσης να βγει η ομάδα Ευρώπη και να διεκδικήσει την κατάκτηση του κυπέλλου, αρχής γενομένης την Τετάρτη στο γήπεδο του Ατρόμητου…

Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News

Καμία δημοσίευση για προβολή