Ροκίδης στο “SP”: Το παραμύθι της «υπόθεσης των λουλουδιών», ο Ολυμπιακός που θυμίζει… Ερντογάν και ο «πράσινος» Γιάννης Πουλόπουλος

Ο Γιώργος Ροκίδης με τον Θανάση Γιαννακόπουλο σε βράβευση των παλαιμάχων του Παναθηναϊκού το 1999 / Intime: Μακρής Αργύρης
Print Friendly, PDF & Email

 

Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, που έχει Ιστορική αξία προχώρησε, μιλώντας στο SoccerPlus, ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού και του Ηρακλή, Γιώργος Ροκίδης. Σπάζοντας τη σιωπή του αναφέρθηκε για πρώτη φορά ανοιχτά για την πολύκροτη «υπόθεση των λουλουδιών» στην οποία υπήρξε πρωταγωνιστής και καταδικάστηκε από τα πολιτικά δικαστήρια, δίνοντας αποκαλυπτικές και άγνωστς λεπτομέρειες της υπόθεσης.

Ο Γιώργος Ροκίδης ήταν ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού για οκτώ συναπτά έτη (1964 – 1972), μέλος της ομάδας που έφτασε στον τελικό του Γουέμπλεϊ, καθώς και στενός φίλος του τραγουδιστή Γιάννη Πουλόπουλου, που έφυγε από τη ζωή στις 24/8/2020 και μας αποκαλύπτει τους τελευταίους δύσκολους μήνες του δημοφιλούς τραγουδιστή, που υπήρξε φίλος του “Τριφυλλιού”.

Επίσης μιλάει για τον Κόκκαλη που με την παράγκα «ξεδόντιασε», όπως χαρακτηριστικά λέει, τον Παναθηναϊκό, τον Μαρινάκη, τον Ανδρέα Βγενόπουλο (παππού και εγγονό), και δίνει τι δική του εκδοχή για το τι φταίει στον Παναθηναϊκό.

 

Κύριε Ροκίδη θα ήθελα να μου πείτε δυο λόγια για το πώς φτιάχτηκε η ομάδα που πήγε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, διάδοχος του οποίου είναι το Champions League.

 

Υπάρχουν δυο χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι ότι η ομάδα αυτή έγινε από την πετυχημένη ανανέωση του 66’ με αποτέλεσμα στον τελικό να υπάρχουν δέκα με δώδεκα στελέχη από τότε. Το δεύτερο χαρακτηριστικό που υπήρχε στον Παναθηναϊκό αν δεν ήσουν καλός χαρακτήρας, καλό παιδί δεν υπήρχε περίπτωση να σε πάρει ο Παναθηναϊκός.

 

Η μεταγραφή σας από το Αιγάλεω στον Παναθηναϊκό είχε προκαλέσει αίσθηση. Θέλετε να μου μιλήσετε για αυτήν;

 

Είχε προκαλέσει αίσθηση αφενός γιατί με πήρε ο Παναθηναϊκός μέσα από τα χέρια του Ολυμπιακού και αφετέρου γιατί μέχρι τότε το Αιγάλεω, καθότι προσφυγική περιοχή, συνήθιζε να πουλάει παίκτες μόνο στην ΑΕΚ. Εγώ ήμουνα Παναθηναϊκός βέβαια.

 

Είχατε γνωρίσει προσωπικά και τον Ανδρέα Βγενόπουλο που προσέφερε τόσο στον Παναθηναϊκό όσο και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και τον εγγονό του Ανδρέα Βγενόπουλο. Τελικά τι έγινε και χάλασε η πολυμετοχικότητα;

 

Τα γαλόνια του παππού Ανδρέα Βγενόπουλου ήταν πολύ μεγάλα γιατί δεν είχε έρθει να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό σαν ένας φτασμένος άνθρωπος, αλλά σαν ένας άνθρωπος με χαμηλή μόρφωση που όμως κατάφερε τόσα πολλά, ήταν τετραπέρατος και πράγματι, βοήθησε τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όσο αφορά τον Ανδρέα Βγενόπουλο τον εγγονό, όταν έλεγε ότι όλοι μαζί είμαστε πιο ισχυροί από τον Αμπράμοβιτς το εννοούσε. Όμως δεν ήταν όλοι μαζί γιατί στον Παναθηναϊκό όταν είναι όλοι μαζί και τα πράγματα πάνε καλά, ιστορικά να το δεις, πάντα τσακώνονται και χαλάει αυτή η μαγιά.

 

Ποια χρονιά κατά την γνώμη σας ήταν κομβική στην ιστορία των τελευταίων χρόνων του Παναθηναϊκού;

 

Η χρονιά που ο Βαρδής ήθελε να απεμπλακεί από τον Παναθηναϊκό, λίγο μετά την πολυμετοχικότητα και λίγο πριν καταλήξει στον Αλαφούζο. Υπήρξε μια πρωτοποριακή ιδέα που δεν προχώρησε. Υπήρχε σαν σκέψη να δοθεί όλη η διαχείριση εξ ολοκλήρου στους παλαίμαχους. Δηλαδή να δημιουργηθεί ένα μοντέλο αντίστοιχο της Μπάγερν, όπου η Αdidas είναι ο επενδυτής, αλλά οι παλαίμαχοι της Μπάγερν έχουν όλη την διαχείριση, το πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις κινήσεις που γίνονται. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές που μπορούν να βοηθήσουν πάρα πολύ σε διάφορα πόστα, όπως στο διοικητικό κομμάτι και ας μην ήταν τόσο καταλυτική η παρουσία τους στο χορτάρι. Παραδείγματα είναι ο Σαμαράς που είναι τώρα στον ΟΦΗ και έκανε πολύ καλή δουλειά στον Παναθηναϊκό στις ακαδημίες, αλλά και ο σημερινός προπονητής του ΟΦΗ, ο Γιώργος Σίμος, ο οποίος επίσης ήταν στον Παναθηναϊκό.

 

Ο Σύλλογος των παλαιμάχων του Παναθηναϊκού πως πάει;

 

Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα, καθώς τα ελληνόπουλα που κάνουν καριέρα στον Παναθηναϊκό είναι είδος προς εξαφάνιση. Η γενιά η δικιά μας μεγαλώνει. Έχουμε απευθυνθεί στους πιο νέους, όπως τον Καραγκούνη και τον Φύσσα, που τους ικετεύουμε να αναλάβουν τον σύλλογο των παλαιμάχων και δεν έρχονται. Μόνο ο Σταθακοστόπουλος αυτή τη στιγμή βοηθάει με όποιο τρόπο μπορεί τον σύλλογο. Αυτή τη στιγμή έχουμε μείνει λίγοι που τρέχουμε…

 

Mε τον κ. Αλαφούζο τι σχέση έχετε;

 

Έχουμε καλέσει στις τελευταίες τρεις πίτες που κόψαμε τον σημερινό ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού, να δώσουμε τα διαπιστευτήρια μας, ποιοι είμαστε και ο κύριος Αλαφούζος δεν μας δέχτηκε Είναι δυνατόν ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού να μην δέχεται την ιστορία του Συλλόγου; Μόνο όταν πρωτοήρθε στον σύλλογο ερχόταν στην κοπή της πίτας και μετά δεν ξανάρθε ποτέ Στην αρχή του είχαμε πει, πρόεδρε σ’ ευχαριστούμε που έσωσες τον σύλλογο από το πρωτοδικείο και είχε δείξει ενδιαφέρον για εμάς. Αλλά μετά άρχισε σιγά – σιγά να αποστασιοποιείται.

 

Την περίοδο που αγωνιζόσασταν στον Ηρακλή, βρεθήκατε ως  ο βασικός κατηγορούμενος στην «υπόθεση των λουλουδιών». Ποια είναι η τοποθέτηση σας πάνω στο μεγαλύτερο σκάνδαλο που αφορά την ιστορία του Παναθηναϊκού και μνημονεύεται κατά κόρον από οπαδούς συγκεκριμένης ομάδας με σκοπό την αποδόμηση της ιστορίας του Παναθηναϊκού;

 

Η υπόθεση λουλουδιών είναι το παραμύθι του αιώνα. Μιλάνε πολλοί χωρίς να ξέρουν και έχουν ειπωθεί αμέτρητα ψεύδη. Το πρώτο ψέμα είναι ότι σε εκείνο τον αγώνα Ηρακλής – Παναθηναϊκός για τα ημιτελικά του κυπέλλου, είναι ότι έπαιζα εγώ. Ε, λοιπόν όχι μόνο δεν έπαιζα στον συγκεκριμένο αγώνα, όχι μόνο ήμουν και εκτός αποστολής καθώς είχα τραυματισμό στο γόνατο μου, αλλά έβλεπα τον αγώνα από τις κερκίδες με τον τραγουδιστή Γιάννη Πουλόπουλο, που απεβίωσε πριν λίγες μέρες, ο οποίος ήταν Παναθηναϊκός και προσωπικός φίλος.

Λένε «ψευδοδημοσιογράφοι του Ολυμπιακού» ότι έπαιζα και πήρα την ανθοδέσμη η οποία υποτίθεται ότι είχε μέσα χιλιάρικα. Αν έπαιζα, δεν θα έπρεπε να πάω να την αφήσω στον πάγκο για να αγωνιστώ; Που θα την άφηνα την ανθοδέσμη με τα δήθεν χρήματα;

Αλλά πριν σου απαντήσω μετά από τόσα χρόνια, θέλω να σου πω κάτι με το χέρι στην καρδιά, ότι ο αγώνας αυτός παίχτηκε στα ίσια. Παίχτηκε στα ίσια. Ο Λες Σάνον, εγγλέζος προπονητής του Ηρακλή, είπε στο δικαστήριο ότι οι καλύτεροι μου παίκτες στον αγώνα ήταν ο Χαλιαμπάλιας και ο Νικολούδης. Δηλαδή οι δυο μαζί με εμένα κατηγορούμενοι.

 

Και γράφτηκε ότι εσείς έχετε μεταφέρει την ανθοδέσμη;

 

Ναι γράφτηκε και αυτό! Όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πριν το Ηρακλής – Παναθηναϊκός (σ.σ. έγινε στις 29/5/1975), υπήρξε ο προημιτελικός Ηρακλής – ΑΕΚ και πάλι υπήρχαν φήμες δωροδοκίας από την ΑΕΚ σε εκείνο τον αγώνα, μέχρι που πέρασε ο Ηρακλής. Και γενικά όποτε γινόταν εκείνη την περίοδο ένα κρίσιμο παιχνίδι στην Θεσσαλονίκη, πάντα κυκλοφορούσανε φήμες. Στον αγώνα Ηρακλής – ΑΕΚ, ήταν χαρακτηριστικό πως όταν ο Νικολούδης έβαλε το δεύτερο γκολ και πέρασε ο Ηρακλής, όλο το διοικητικό συμβούλιο του Ατματζίδη πήγε να τον συγχαρεί. Ξέρεις πως αντέδρασε ο Νικολούδης σε αυτή την επίθεση αγάπης που δέχτηκε; Τους έφτυνε και τους κλώτσαγε γιατί και σε εκείνο τον αγώνα πριν γίνει τον είχανε πει πουλημένο!  Ήτανε σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα εφεύρισκαν ένα δράκο στο παραμύθι.

 

Και πως βρεθήκατε από το πουθενά κατηγορούμενος;

 

Δούλευα στην πολιτική αεροπορία και επειδή έπαιζα στον Ηρακλή, είχα πάρει μετάθεση για το αεροδρόμιο της Μίκρας. Τότε με φωνάζει ο τότε διοικητής της αστυνομίας της Θεσσαλονίκης και μου λέει ότι υπάρχει καταγγελία εις βάρος μου ότι δήθεν έπαιξα ένα ρόλο μεσάζοντα σε μια ιστορία. Από την πρώτη μέρα που είχα πάει στον Ηρακλή, είχα καταλάβει ότι υπήρχε μια τεράστια αντιπαλότητα μεταξύ του διοικητικού συμβουλίου του Κοσμόπουλο με επιφανείς Ηρακληδείς, καθώς και με τον Ατματζίδη που ήταν η τότε αντιπολίτευση. Όταν πήρε την διοίκηση ο Ατματζίδης, οι μεταγραφές που είχαν γίνει από τον Κοσμόπουλο μπήκαν στο περιθώριο λόγω της κόντρας τους.

 

Το δικαστήριο πως σας έκρινε ένοχο για την υπόθεση;

 

Με έκρινε ένοχο γιατί στον Τάκη το Νικολούδη είχαν τάξει πράγματα για να πει ότι έχει βάση αυτός ο μύθος. Έτσι στο δικαστήριο ο Νικολούδης είπε πράγματα που του είχαν ζητήσει να πει και έτσι χάλασε η φιλία μας, γιατί ήμασταν και φίλοι.

 

Πιστέυετε ότι δέχτηκε πόλεμο ο Παναθηναϊκός εκείνης της εποχής; Υπήρξαν συμφέροντα για να ενοχοποιήσουν τον Παναθηναϊκό;

 

Δέχτηκε μεγάλο πόλεμο και πλέον έχουν φτάσει στο σημείο να λένε ότι τον Παναθηναϊκό τον έσωσε στην ΕΠΟ από υποβιβασμό με 3-2 ο Γιώργος ο Ανδριανόπουλος, του Ολυμπιακού, ο οποίος δεν ψήφισε έτσι επειδή ήθελε να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, αλλά γιατί πολύ απλά ποτέ δεν πείστηκε για την απόπειρα. Ίσως όμως να μην ήταν για καλό του Παναθηναϊκού που ψήφισε έτσι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, γιατί αν είχαν πάει να υποβιβάσουν τον Παναθηναϊκό, ο σύλλογος θα είχε ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα και θα μπορούσε εύκολα να αποδείξει την σκευωρία. Τσάμπα μάγκας όποιος λέει ότι ο Ολυμπιακός έσωσε τον Παναθηναϊκό. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο Εφετείο δεν καταδικάστηκε ούτε ένας άνθρωπος του Παναθηναϊκού γιατί πολύ απλά δεν είχε την παραμικρή ανάμειξη.

Πως θα μπορούσε λοιπόν ο Ανδριανόπουλος να υποβιβάσει με την ψήφο του τον Παναθηναϊκό ακόμα και να ήθελε; Ότι και να ψήφιζε ο Ανδριανόπουλος στο τέλος ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε κανένα πρόβλημα από αυτή την αστεία υπόθεση. Επίσης αξιοσημείωτο ήταν ότι ο Χαλαμπάλιας με τον Νικολούδη βγήκαν στην τηλεόραση, στην ΕΡΤ3, και είπαν ότι όχι μόνο ότι παίξαμε για τα χρώματα του Ηρακλή αλλά ανέφεραν και το περιστατικό που έγινε και με την ΑΕΚ που πήγαν πάλι με φήμες που πήγαν να φωτογραφηθούμε, να τους αγκαλιάσουμε  και να κάνουμε. Άλλωστε ο Νικολούδης και σε μια άλλη τηλεοπτική συνέντευξη του μιλούσε για το θέμα και ολοκλήρωσε λέγοντας πως ούτε λουλούδια πήρε, ούτε χρήματα πήρε. Άρα υπάρχουνε τρεις παίκτες, Χαλιαμπάλιας (σ.σ. ο δεύτερος που καταδικάστηκε γι’ αυτήν την υπόθεση και πρόσφατα έφυγε από τη ζωή) , Νικολούδης (αθωώθηκε στο Εφετείο) και εγώ, και κανένας από τους τρεις δεν λέει ότι πήρε χρήματα ή έγινε η οποιαδήποτε απόπειρα.

 

Εκείνη την περίοδο τι άλλο σας έκανε εντύπωση από αυτή την ιστορία;

 

Ένα άλλο σημαντικό, το οποίο κυκλοφόρησε τότε, βγήκε προς τα έξω. Έχουμε έναν Νικολούδη ο οποίος, υποθετικά, τα πιάνει από τον Παναθηναϊκό, με μεσάζοντα τον Ροκίδη. Κι έχουμε κι έναν Μπάρλο που έρχεται στα δικαστήρια επάνω που γινόντουσαν και προσπαθεί να πάρει τον Νικολούδη μεταγραφή στην ΑΕΚ. Και το κατορθώνει. Δηλαδή είναι τόσο βλάκας ο Μπάρλος να πάρει έναν ποδοσφαιριστή που είναι επιρρεπής και τα πιάνει από τον Παναθηναϊκό; Πώς θα πάρει έναν ποδοσφαιριστή τη στιγμή που δήθεν τα ‘πιασε από τον Παναθηναϊκό, άρα υποτίθεται ότι είναι έρμαιο του Παναθηναϊκού; Όταν θα παίζει δηλαδή ΑΕΚ – Παναθηναϊκός, Παναθηναϊκός – ΑΕΚ, αυτός ο άνθρωπος η ιστορία λέει ότι τα είχε πάρει από τον Παναθηναϊκό. Αλλά όχι μόνο πήρε μεταγραφή επειδή δεν υπήρχε τίποτα μεμπτό, αλλά έγινε και το πρώτο βιολί με τον Μπάγεβιτς και τον Μαύρο.

 

Άρα, ο Ηρακλής είχε συμφέρον με το να αποδείξει μια τέτοια ιστορία;

 

Μεγάλο συμφέρον. Η διοίκηση του Ατματζίδη είχε δώσει εκείνη την χρονιά πολλά χρήματα σε παίκτες και μεταγραφές χωρίς τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κατηγορήθηκε μάλιστα ότι με αυτό το οικονομικό άνοιγμα πήγε πίσω τον Ηρακλή και έκανε κακό. Ήθελε από κάπου να πιαστεί. Έτσι λοιπόν, όταν τελείωσε αυτός ο αγώνας το απόγευμα, εγώ έμενα στη Θεμιστοκλή Σοφούλη, στη Θεσσαλονίκη. Είχα δημιουργήσει σχέσεις με φίλους του Ηρακλή. Και το βράδυ, όταν τελείωσε η επίσκεψη των φίλων και πέσαμε να κοιμηθούμε, χτύπησε η πόρτα και ήρθανε και πήραν εμένα και τη γυναίκα μου και αφήσαμε ένα παιδί μόνο του που πήγαινε πρώτη τάξη δημοτικού, δηλαδή τον τότε εφτάχρονο γιο μου. Ήρθαν μας πήραν και μας είχαν κλεισμένους σε γραφεία και μας εκβίαζαν για να παραδεχτούμε όλο αυτόν τον μύθο, ότι πήραμε λεφτά που μας τα έδωσε ο Μαντζαβελάκης.

 

Και πως βρεθήκατε στη μέση αυτού του σκηνικού; Μόνο και μόνο επειδή είχατε αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό;

 

Ο Ατματζίδης προκειμένου να υποστηρίξει μια τέτοια ιστορία, είχε προσλάβει έναν ντέντεκτιβ που παρακολουθούσε εμένα, τον Νικολούδη, τον Χαλιαμπάλια αλλά και άλλους. Όμως εστίασε κυρίως σε αυτούς. Αυτός ο ντέντεκτιβ είχε πάρει πολλά χρήματα για εκείνη την εποχή για την δουλειά που προσέφερε. Υπολογίζεται ότι είχε πάρει τουλάχιστον 300 χιλιάδες δραχμές. Αυτός λοιπόν τι έπρεπε να κάνει; Να πει ευχαριστώ για τα λεφτά αλλά δεν βρίσκω τίποτα ενοχοποιητικό; Αυτός αντίθετα το είδε σαν ευκαιρία για να βγάλει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Και λέει στον Ατματζίδη ότι εγώ ήμουν πίσω από την υπόθεση! Και όταν φτάσαμε στα γραφεία του Ηρακλή, αυτός είχε σκηνοθετήσει ένα υποτιθέμενο περιστατικό, μόνο και μόνο για να πει στον Ατματζίδη που τον πλήρωνε, αυτά που ήθελε να ακούσει. Έτσι βγάζει ένα μαγνητόφωνο και κάτι κασέτες και λέει ότι «Εδώ σ’ έχω». Θυμάμαι την φυσιογνωμία του τώρα που μιλάω, στην τραπεζαρία συνεδριάσεως του Ηρακλή. Μου λέει «Εδώ σ’ εχω», του λέω «Δεν σε καταλαβαίνω τι μου λες ότι εδώ με έχεις». Μου λέει «εδώ μιλάς, μιλάς…», του λέω «Για βάλε μου ν’ ακούσω την φωνή μου, για βάλε μου να δω που με’ χεις» και μου λέει «Τώρα θα δεις…» και αρχίζει και αναποδογύριζε κάτι κασέτες και μετά λέει «Εσύ ήσουνα και έξυπνος, μιλούσες χαμηλά, δεν ακουγόσουν»!

 

Και ο Ηρακλής έδινε βάση σε όλα αυτά τα σενάρια;

 

Ο ντέντεκτιβ ήταν που έδινε τροφή στο συμβούλιο και τον Ατματζίδη, ότι κάτι γίνεται και από την στιγμή που αποφάσισαν να δώσουν ένα πακτωλό χρημάτων σε αυτόν, έπρεπε να ακολουθήσουν την «επένδυση» τους. Αφού αποδεικτικό στοιχείο δεν υπήρχε, φτάσανε στο σημείο να χειροδικήσουνε επάνω μου και μάλιστα μπροστά στην γυναίκα μου και να μου λένε ότι «εσύ έχεις τα λεφτά». Προσπαθούσαν μέσω του ντεντέκτιβ να βρουν τα λεφτά και ο ντεντέκτιβ έλεγε «Ναι, υπάρχουν λεφτά». Πριν από εμένα είχανε φωνάξει τον Χαλιαμπάλια και τον Νικολούδη και τους είχαν πάει στο συμβούλιο και τους εξετάσανε και τα παιδιά δεν είχανε τίποτα να πούνε γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε τίποτα. Μετά την εξέταση τους κρύψανε στα γραφεία.

Τελευταία τους ελπίδα για να βασίσουν κάπου αυτό τον αποκύημα φαντασίας του ντέντεκτιβ ήμουν εγώ. Και αφού έβλεπαν πως ούτε με εμένα υπάρχει κάτι μεμπτό, ο Ατματζίδης πήγε να παίξει το τελευταίο του χαρτί και μου λέει «Είσαι εσύ ικανός να φας τα λεφτά από τον Χαλιαμπάλια;» και λέω «Δεν σε καταλαβαίνω πρόεδρε, δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε» και πηγαίνει δίπλα και λέει στον Χαλιαμπάλια να βγει έξω άγριος και να έρθει να μου ζητήσει τα λεφτά που υποστήριζε ο ντέντεκτιβ ότι υπήρχαν. Οπότε έρχεται ο Χαλιαμπάλιας και μου φωνάζει «Δώσε μου τα λεφτά ρε, βγάλε τα λεφτά…» και του λέω «Ποια λεφτά ρε Ζάχο; Για ποια λεφτά μιλάς;» και γυρνάει στον Ατματζίδη και του λέει «Δεν σου είπα ρε πρόεδρε ότι δεν υπάρχει τίποτα; Γιατί με βάζεις και κάνω τον καραγκιόζη; Δεν σου είπα ότι δεν συμβαίνει τίποτα;». Του ζήτησε να κάνει αυτό το θέατρο γιατί θέλανε να αποδείξουν την δικιά τους αλήθεια, άσχετα από το αν δεν είχε το παραμικρό ψήγμα αλήθειας.

 

Και στα δικαστήρια τι έγινε;

 

Στα δικαστήρια βάση του συμβουλίου που κάνανε και μας κρατάγανε από τα μεσάνυχτα μέχρι τα χαράματα, είχανε κλειδώσει το γραφεία, ήθελα να φύγω γιατί υπήρχαν μικρά παιδιά μόνα τους στο σπίτι, μου λένε δεν φεύγεις, δεν πας πουθενά. Απορώ πως γίνεται επιφανείς άνθρωποι και καθηγητές που έχουν ένα όνομα στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης, να θέλουν να βγει κάτι τέτοιο χωρίς κανένα στοιχείο. Ήταν σίγουρα επηρεασμένοι από τον Ατματζίδη. Μετά ζήτησα να βγω στο μπαλκόνι με την γυναίκα μου για να αποφορτιστώ έστω και λίγο και πάλι δεν με αφήσανε. Με έφτασαν στο σημείο να πω επί λέξει «Πεσ’ τε μου τι θέλετε να σας πω, έχω μικρά παιδιά, θέλω να φύγω». Με είχανε εξαντλήσει και ζαλίσει τόσο πολύ και προκειμένου να γλυτώσω αναγκάστηκα να πω ότι έχω ένα σπίτι στην Θεσσαλονίκη, κοστίζει 800 χιλιάδες, θέλετε να το πουλήσω να σας δώσω τα λεφτά; Και γύρισαν και μου λένε «Πες μας ονόματα βαρβάτα του Παναθηναϊκού που δήθεν σε πλησιάσανε και συμφώνησες μαζί τους». Ένα θέατρο του παραλόγου. Τότε ο Παύλος ο Γιαννακόπουλος έκανε μια μεγάλη εξαγωγή φαρμάκων στην Ιαπωνία και έλειπε από την Ελλάδα εκείνο το διάστημα. Και είπα ναι, συναντήθηκα με τον Παύλο τον Γιαννακόπουλο και τον Μαντζαβελάκη, έτσι ώστε όταν να φτάσει η υπόθεση στην ακροαματική διαδικασία να αναρωτηθούν πως συναντήθηκα με τον Παύλο τον Γιαννακόπουλο όταν εκείνος βρισκόταν στην Ιαπωνία. Και όντως έφτασε στην ακροαματική διαδικασία και εκεί ο εισαγγελέας, ένας Κωνσταντινίδης από την Κοζάνη, ο οποίος αντί να δικάσει μέτραγε ψηφαλάκια και τα κατάφερε καθότι μετέπειτα βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία γυρνάει και λέει στην γυναίκα μου: «Μα τι λέτε κυρία Ροκίδη; Μας λέτε ότι αυτοί οι άνθρωποι εδώ πέρα, που είναι επιφανείς, αναγνωρίσιμοι, άνθρωποι της υψηλής κοινωνίας της Θεσσαλονίκης ότι λένε ψέματα, μορφωμένοι άνθρωποι, γιατροί, επιστήμονες και εσείς που έχετε τελειώσει οικιακά τους διαψεύδετε;». Οπότε γυρνάει η γυναίκα μου και του απαντάει «Άρα αν τυχών κάποιος είναι μορφωμένος λέει αλήθεια, ενώ αν κάποιος ασχολείται με τα οικιακά, λέει ψέματα…». Όχι λέει ο πρόεδρος του δικαστηρίου, προς θεού, δεν είπαμε αυτό!…

Σημασία έχει ότι φύγαμε 5 το πρωί από εκεί, με την συμφωνία ότι θα δώσουμε ένα νέο ραντεβού με την αστυνομία της Θεσσαλονίκης για να ομολογήσω ότι είπα πριν από λίγο και εγώ ταραγμένος και πανικόβλητος πάω και παίρνω από το σπίτι τα παιδιά και γυρνάμε κατευθείαν Αθήνα. Αυτή είναι όλη η αλήθεια…

 

Όλο αυτό φαντάζομαι ότι επηρέασε αρνητικά τον Παναθηναϊκό και την απόδοση της ομάδας εκείνη την περίοδο…

 

Ο Παναθηναϊκός μετά από αυτόν τον αγώνα ο οποίος δεν έγινε στο Καυτατζόγλειο αλλά στην Τούμπα, στον τελικό με τον Ολυμπιακό που πέρασε από τον άλλο ημιτελικό και έγινε στο Καραϊσκάκη, κατέβασε την Β’ ομάδα και έχασε με δυσκολία χάρη σε γκολ του Δαβουρλή.

 

Και κατέβασε την δεύτερη ομάδα ως ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτή την υπόθεση;

 

Ναι ως ένδειξη διαμαρτυρίας… Και είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπα πιο πάνω, ότι αν στα ημιτελικά δεν έβαζε ο Νικολούδης το δεύτερο γκολ κόντρα στην ΑΕΚ και ο Παπαϊωάννου δεν έχανε μια μεγάλη ευκαιρία, θα έσκαγε εις βάρος της ΑΕΚ αυτή η σκευωρία.

 

Και ποια ήταν η στάση του Ολυμπιακού εκείνη την περίοδο;

 

Μπορεί όλη η στάση κυρίως των φίλων του Ολυμπιακού να δείχνει ότι θέλουν να αξιοποιήσουν  αυτό το περιστατικό όμως η τότε διοίκηση του Ολυμπιακού, δεν είχε ασχοληθεί με το θέμα, για να μην φτάσουμε στη νεότερη ιστορία με Κόκκαλη, «παράγκες» και τέτοια…

 

Μάλιστα, γιατί η διοίκηση του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια δεν αφήνει το παραμικρό να πέσει κάτω και όπου εκτιμά ότι έχει συμφέρον, το υπερασπίζεται με κάθε τρόπο…

 

Η διοίκηση του Ολυμπιακού, ήθελε και το κατάφερε ο Κόκκαλης, ήθελε με την παράγκα, να ξεδοντιάσει τον Παναθηναϊκό. Ήθελε να ξεδοντιάσει το λιοντάρι που δαγκώνει που είναι όμορφο, που είναι εύρωστο, που είναι ο βασιλιάς της ζούγκλας, ήθελε να τον ξεδοντιάσει να μην έχει δόντια να δαγκώσει. Και ως γνωστών τα φρούρια πέφτουν από μέσα και αυτό πάει στον Γιώργο Δέδε και τον Βίκτωρα Μητρόπουλο καθώς και στην ολιγωρία του καπετάνιου, Γιώργου Βαρδινογιάννη να αλλάξει αυτή την κατάσταση.

 

Μήπως ο Ολυμπιακός του Κόκκαλη εκτός από τον Παναθηναϊκό, ήθελε κάτι αντίστοιχο και για τις ομάδες του Πειραιά; Το λέω αφενός γιατί έχουμε χρόνια να δούμε έστω και μια από αυτές στην πρώτη κατηγορία, αφετέρου γιατί το πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού το 2004 κρίθηκε στον Πειραιά. Εκεί που από Ιωνικό και Προοδευτική μάζεψε 12 βαθμούς, ενώ ο Ολυμπιακός με την ήττα του με 1-0 στον Κορυδαλλό και την ισοπαλία με 2-2 στην Ριζούπολη ως γηπεδούχος κόντρα στον Ιωνικό μάζεψε μόλις εφτά.

 

Η γνώμη μου είναι ότι ο Κόκκαλης ήθελε αυτά τα σωματεία να τα κάνει μικρά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Εθνικός όπου αν ήταν Α Εθνική θα είχε δικαιώματα στο Καραϊσκάκη αλλά δυστυχώς , φρόντισε να μικρύνει τον Εθνικό έτσι ώστε να είναι ακίνδυνος στο να επιστρέψει και γενικά όλες αυτές τις ομάδες, δεν τις βλέπω εύκολα να ανεβαίνουν ξανά.

 

Αναφέρατε την λέξη «παράγκα» και θα σας θυμίσω ότι ο Ολυμπιακός στην τελευταία του ανακοίνωση, κάνει λόγω ότι η μόνη αληθινή παράγκα είναι αυτή της ΕΠΟ σήμερα. Πως σχολιάζετε αυτή την δήλωση;

 

Πώς να την σχολιάσω; Γκεμπελισμός του πες – πες, κάτι θα μείνει… Ο Ολυμπιακός είναι σήμερα σαν τον Ερντογάν, όλο ζητάνε, κάνουνε τους αδικημένους και παράλληλα προσπαθούν από παντού να πάρουν όσα περισσότερα μπορούν. Είδες την φιέστα του Ολυμπιακού; Στο μεγάφωνο καλούν τους παίκτες του Ολυμπιακού να σηκώσουν το πρωτάθλημα, πηγαίνουν όλοι, αλλά στο τέλος το σηκώνει ο Μαρινάκης, σα να τους λέει ότι εγώ είμαι Ολυμπιακός, εγώ κανονίζω, εγώ το πήρα.

 

Πριν μου μιλήσατε για τον Γιάννη Πουλόπουλο που ήσασταν φίλοι και ήταν και φίλος του Παναθηναϊκού. Πηγαίνατε να τον δείτε μαζί με μερικούς ακόμα παίκτες του Παναθηναϊκού, τόσο στο Storks, όσο και στη Νεράιδα όπου τραγουδούσε με την Βίκυ Μοσχολιού. Θέλετε να μου πείτε δυο λόγια;

 

Εσύ που τα ξέρεις αυτά;

 

Συνέντευξη θα σας πάρω, να μην έχω κάνει την μελέτη μου;

 

Εγώ με τον Πουλόπουλο και τον Θανάση Ιντζόγλου δουλεύουμε στην οικοδομή, σε μικρή ηλικία. Μπογιατζήδες οι άλλοι, μαραγκός εγώ και ακούγαμε μουσική και ανταλλάζαμε 45άρια δίσκους και ψάχναμε να βρούμε το επόμενο διαμέρισμα που θα μπορέσουμε να δουλέψουμε μαζί. Ο Γιάννης γίνεται τραγουδιστής, αναγνωρίζετε η ποιοτική φωνή του, διατηρούμε την φιλία μας, εγώ παίζω στον Παναθηναϊκό τα πέντε χρόνια τα βαρβάτα, από το 66 έως και το 70 και μετά αναρρώνω από τις εγχειρήσεις που απέτυχαν. Και μετά από κάθε μεγάλη νίκη ή πρωτάθλημα πάμε όλοι μαζί στη Νεράϊδα να δούμε τον Πουλόπουλο και μια φορά μετά από τα καλά γκολ που είχα βάλει ήρθε και ρώτησε εμένα και τον Χάρη τον Γραμμό, που τότε κάναμε πολύ παρέα, πιο τραγούδι του θέλουμε να ερμηνεύσει, ο Γραμμός ζήτησε το «Μην του μιλάτε του παιδιού», υπήρχε λόγος που ζήτησε τέτοιο τραγούδι, ενώ εγώ ζήτησα «το Φεγγάρι» και μου λέει ο Γιάννης (ο Πουλόπουλος) ότι του είπε ο Μίμης ο Πλέσσας ότι θα περάσουν αρκετές δεκαετίες για να ξαναβγεί τέτοιο τραγούδι σαν το Φεγγάρι. Μετά πηγαίναμε στην Θύρα 3 της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, με τους μαθουσάλες του Παναθηναϊκού, όπως τον Μουζάκη, τον Φούντα τον Γιώργο, τον Γιάννη τον Βογιατζή, τον μετέπειτα πρωθυπουργό τον Γιώργο τον Ράλλη, ήταν άλλο επίπεδο συλλόγου ο Παναθηναϊκός. Μετά πηγαίναμε στο Storks όπου τραγουδούσε ο Πουλόπουλος με την Μαρινέλλα και καθόμασταν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Με τον Γιάννη Πουλόπουλο κάναμε πολύ παρέα, ερχότανε στην Λομβάρδου 101, παράλληλη στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, έβλεπε τον γιό μου του έφερνε σοκολάτα υγείας. Κάποια στιγμή μου είχε πει ότι ήθελε να σταματήσει το τραγούδι όσο πιο γρήγορα μπορεί. Κάποια στιγμή ο Γιάννης έρχεται και με παίρνει για να πάμε στον Πατσιφά, τότε ιδιοκτήτη της δισκογραφικής Λύρα και ο Πατσιφάς για να υπογράψει στην εταιρία, του έδωσε ένα σπίτι στην Εκάλη, αυτό που μένει σήμερα. Ο Πουλόπουλος τον τελευταίο καιρό, είχε βρει ένα καλό οικόπεδο και ονειρευόταν να κάνει μια επιχείρηση με την γυναίκα του και την κόρη του, να διοργανώνει γάμους, βαφτίσια και συγκεντρώσεις και να τραγουδάει, αλλά η κρίση και ο κορωνοϊός τον έβαλαν από κάτω. Ήταν ευαίσθητος, είχε μια κληρονομικότητα από τον πατέρα του με τα μάτια, στεναχωρήθηκε πολύ, ώσπου τον πρόδωσε η καρδιά του…

 

Ακόμα και τον τελευταίο καιρό είχατε επαφή μαζί του;

 

Τον είχανε καλέσει σε μια γιορτή και μέσω κοινού μας γνωστού, δυο μέρες πριν μάθω τα δυσάρεστα, είχα μιλήσει με κοινό μας γνωστό και μου λέει «Δεν είναι καλά ο δικός σου. Αλλάξαμε μαζί το χρόνο, λέγαμε διάφορα πράγματα, μιλάγαμε και για τον Παναθηναϊκό. Δεν βλέπει… Το ξέρεις ότι δεν βλέπει καθόλου και έχει και προβλήματα με την καρδιά του… Τον έχει στεναχωρήσει και η επένδυση που πήγε να κάνει…» και δυο μέρες μετά ακούω τα δυσάρεστα από την τηλεόραση…

 

Για να αλλάξω θέμα, τουλάχιστον στον Παναθηναϊκό του σήμερα, υπάρχει κάτι που να μας επιτρέπει να χαμογελάμε;

 

Το πιο καλό νέο είναι η συνεργασία του Παναθηναϊκού με τον επιχειρηματία Κώστα Αλάσσα, ο οποίος πραγματικά ψάχνει για ταλέντα σε όλη την Ελλάδα και υπάρχει μια σωστή αξιολόγηση των μικρών παικτών. Οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να τα στείλουν στον Παναθηναϊκό, γιατί μπορεί ο Παναθηναϊκός να είναι πέμπτος αυτή τη στιγμή στις ακαδημίες, αλλά είναι η ομάδα που έχει την πιο γρήγορη εξέλιξη από παίκτες που θα αγωνιστούν στην πρώτη ομάδα, κάτι που δεν έχουν οι άλλες ομάδες. Οι γονείς το ξέρουν αυτό και είναι ένας από τους πολλούς σημαντικούς λόγους που προτιμάνε να στέλνουν τα παιδιά τους στον Παναθηναϊκό.

 

Όταν ο Αλαφούζος έχει να αντιμετωπίσει Μαρινάκη, Μελισσανίδη, Σαββίδη, μπορεί να πάρει πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό;

 

Αυτό το “Τριφύλλι”, το λέω και ανατριχιάζω, κανένας δεν μπορεί να φανταστεί τι δύναμη έχει και τι δέος πιάνει όλους όσους έχουν να παίξουν κόντρα στον Παναθηναϊκό, παρά το γεγονός ότι όλοι θέλουν να του δημιουργήσουν πλήγμα. Να βοηθάει ο Αλαφούζος την ομάδα όσο περισσότερο μπορεί και να την προστατεύει και ο Παναθηναϊκός θα βρεθεί εκεί που του αξίζει, όποιον και να έχει να αντιμετωπίσει. Ο Παναθηναϊκός παραμένει η μεγαλύτερη ομάδα και ο εκπρόσωπος της Ελλάδας παντού ξέρουν τον ΠΑΟ και γίνεται προσπάθεια να μην φαίνεται. Χαίρει της εκτίμησης όλων σε Real, Barcelona, United, όλοι γνωρίζουν την ιστορία του και θα μπουν τα πράγματα στην θέση τους. Το λέω και ανατριχιάζω. Άλλα κλαμπ, όσο μεγάλα και αν θεωρητικά είναι, αν είχαν περάσει αυτά που περνάει ο Παναθηναϊκός θα είχαν εξαφανιστεί…

 

 

Θα ήθελα να μου πείτε ένα σημαντικό παρασκήνιο από τον τελικό Πρωταθλητριών, του σημερινού Champions League με τον Ajax, το οποίο είναι άγνωστο και δεν έχει γραφτεί.

 

Καταρχάς, στον τελικό με τον Ajax ο Παναθηναϊκός δικαιούταν ένα καλύτερο σκορ, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Αυτό που έγινε και δεν είχε γραφτεί, είναι ενώ τότε οι συνταγματάρχες μας είχαν υποσχεθεί για αυτή την επιτυχία ότι θα μας δώσουν διαμερίσματα σε μια πολυκατοικία για να μένουμε όλοι μαζί , ότι θα μας έδιναν αυτοκίνητα για την επιτυχία να περάσουμε τον Ερυθρό Αστέρα και να παίξουμε στον τελικό. Τελικά φτάσαμε στο σημείο να είμαστε η μοναδική ομάδα που έχει αγωνιστεί σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στην οποία οι παίκτες, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, δεν πήραν ούτε μια δραχμή. Δεν έχουμε παράπονο γιατί δεν πήραμε, δεν μας νοιάζει, αλλά είναι κάτι που δεν έχει γραφτεί.

 

 

Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News

Καμία δημοσίευση για προβολή