Ρότσα στο “SP”: “Ανωμαλία να χαιρόμαστε με την έξοδο Conference League – Δεν ήταν έργο Όσιμ η ομάδα που πήγε στους ημιτελικούς”

Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα στον πάγκο του Παναθηναϊκού / Icon Press
Print Friendly, PDF & Email

Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα που έχει τιμήσει την φανέλα του Παναθηναϊκού, τόσο σαν παίκτης όσο και σαν προπονητής, μιλώντας στο “SP” θεωρεί κομβική την παραμονή του Γιοβάνοβιτς, παίρνει θέση για το αν έχει σημασία η έξοδος στο Conference League, εκτιμά ότι o Παναθηναϊκός θέλει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια σκληρής δουλειάς για να μπορέσει να χτυπήσει ξανά το πρωτάθλημα επί ίσοις όροις και μιλά για την απώλεια του Ίβιτσα Όσιμ, για το διάστημα που συνυπήρξαν στον Παναθηναϊκό.

Χουάν ήσουν ο προπονητής που είχε διαδεχθεί τον Ίβιτσα Όσιμ στον Παναθηναϊκό…

Όταν κοιτάς προς τα πίσω και βλέπεις ότι ο Παναθηναϊκός είχε έναν Ίβιτσα Όσιμ, δεν μπορείς να δεχτείς ότι στον ίδιο πάγκο έχουν κάτσει προπονητές όπως ο Φάμπρι και ο Πογιάτος… Είναι σα να βάζεις ένα δεκάχρονο να οδηγήσει Mercedes. Και τώρα ο Παναθηναϊκός έχει ευκαιρία με ένα προπονητή σοβαρό.

Πως τον κρίνεις από το πέρασμα του από τον Παναθηναϊκό;

Όταν ο Όσιμ ήταν προπονητής στη μεγάλη ομάδα, ήμουν στα τμήματα υποδομής του Παναθηναϊκού. Κάποιες φορές ερχόμενος στο προπονητικό κέντρο, στεκόταν με το αμάξι να δει ένα απόσπασμα της προπόνησης ακόμα και σε αυτά τα τμήματα. Περισσότερο μιλούσαμε με τα μάτια. Μια φορά είχαμε μιλήσει, όταν είχαμε βγει να γιορτάσουμε το κύπελλο που πήρε ο Όσιμ, με το 1-0 επί του Ολυμπιακού.

Λέγεται ότι στην εκπληκτική πορεία του Παναθηναϊκού στα ημιτελικά του Champions League, σε ένα σημαντικό βαθμό έπαιξε ρόλο και ο Όσιμ…

Εννοείται ότι τον συμπαθούσα, αλλά δεν γίνεται η ομάδα τρία χρόνια μετά να είναι έργο του Όσιμ. Εδώ έναν παίκτη χάνεις για ένα μήνα και θέλει τεράστια δουλειά για να επανέλθει στο σημείο που ήταν πριν… Αυτή είναι δημοσιογραφική ανακάλυψη. Εμείς είχαμε ένα κορμό που σε συνεργασία με τους συνεργάτες μου, τον γυμναστή τον Γιώργο τον Βαμβακά και την δουλειά μας, καταφέρναμε και παίρναμε όλη την ποιότητα που υπήρχε. Μιλάμε για παίκτες όπως ο Μπορέλι, που είχε έρθει από ολόκληρη Ρίβερ Πλέιτ και είχαν επενδυθεί πολλά σε αυτή την μεταγραφή και τελικά βγήκε. Ήταν ο Αλεξούδης, ο Αποστολάκης που έπαιζε και στο κέντρο πέρα από δεξί μπακ, ο Μάρκος, ο Γεωργιάδης του Σάββα. Ήταν μια ομάδα που πέταγε. Ήταν η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών του Παναθηναϊκού…

Στην τελευταία συνέντευξη μου είχες πει ότι χρειάζονται πάρα πολλά χρόνια για να φτάσει ο Παναθηναϊκός τον Ολυμπιακό. Όμως σε τρεις αγώνες με τον ίδιο αντίπαλο, αλλά και στην σειρά των play off δεν έχει φανεί αυτό…

Αυτό θα είναι και το μεγάλο λάθος του Παναθηναϊκού, να νομίζει ότι έχει φτάσει τον Ολυμπιακό. Και η διαφορά αυτή θα συνεχίσει να υπάρχει όσο ο Παναθηναϊκός δεν σκέφτεται ποδοσφαιρικά. Η απόσταση που έχει δημιουργηθεί είναι ευθύνη του Παναθηναϊκού και όχι του Ολυμπιακού. Έχει πολύ δρόμο μπροστά του. Μπορεί ο Παναθηναϊκός του χρόνου αντί να χάσει το πρωτάθλημα με 19 πόντους διαφορά να το χάσει με 9; Πρόοδος θα είναι. Παλιά η δεύτερη θέση για τον Παναθηναϊκό ήταν αποτυχία, όχι αυτή η ανωμαλία, να προσπαθεί να βγει στο Conference και να χαιρόμαστε…

Μετά από τόσα χρόνια εκτός Ευρώπης δεν είναι σημαντική η συμμετοχή στο το Conference League;

Το Conference δεν είναι Ευρώπη. Είναι ψιλονευροκόπι. Είναι σαν το παλιό ιντερτότο όπου συμμετείχαν ομάδες από μη προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες όπως η Λιθουανία και άλλες…

Ας δούμε μια ματιά στους ημιτελικούς Europa και Conference. Leicester – Roma, West Ham – Eintracht Frankfurt, Feyenoord – Marseille και Leipzig – Rangers… Εύκολα το Leicester – Roma θα μπορούσε να ήταν ο ημιτελικός του Europa… Δηλαδή στο τέλος της ημέρας Europa και Conference δεν έχουν μεγάλη διαφορά…

Στο τέλος της ημέρας… Αλλά και να παίξει εκεί θα πάει να παίξει στους πρώτους γύρους που και πάλι, δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι καλό… Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε πολύ νωρίς την Ευρώπη γι’ αυτό το βλέπεις ότι έχει κατεβάσει ταχύτητα. Του χρόνου, αν ο Παναθηναϊκός βγει Ευρώπη θα έχει να περάσει αυτός αυτή την διαδικασία και ευτυχώς που θα υπάρξει διακοπή λόγω Mundial και θα μπορεί να γίνει μια δεύτερη προετοιμασία.

Βλέπεις φως στο τούνελ του “πρωταθλητισμού”; Τι χρειάζεται για o Παναθηναϊκός για να διεκδικήσει τον τίτλο;

Χρειάζεται ποδοσφαιρική λογική, εξονυχιστικό scouting και λίγο ακόμα υπομονή. Μιλάω για έναν Παναθηναϊκό του Champions League και όχι του Conference League. Αν τα κάνει όλα αυτά και συνεχίσει με τον Γιοβάνοβιτς, εκτιμώ ότι χρειάζονται τουλάχιστον τέσσερα χρόνια ακόμα για να διεκδικεί ισότιμα το πρωτάθλημα.

Το υλικό της ομάδας πως το βλέπεις;

Στον Παναθηναϊκό κάποιοι προσπαθούν να βγάζουν κάποιους παιχταράδες με μισό παιχνίδι. Θυμήσου τι έγραφαν τα ΜΜΕ για τον Βιτάλ ή για τον Λουγκβιστ όταν στο 1-3 έβαλε το πρώτο γκολ του Παναθηναϊκού στην Λαμία.

Βέβαια υπάρχει και το αντίστροφο: Ο Παλάσιος που στην αρχή με την απόδοσή του δεν προκαλούσε ενθουσιασμό και ο κόσμος ήταν επιφυλακτικός, σήμερα σε κάθε αγώνα είναι ο καλύτερος.

Εγώ τον Παλάσιος θέλω να τον δω σε βάθος τριών – τεσσάρων χρόνων να παίζει έτσι. Όμως και πάλι φαίνεται το ότι δεν υπάρχει καλό τμήμα scouting.

Δυο λόγια για την σημερινή σου ομάδα τον Θεσπρωτό. Ξεκίνησε δυνατά, κάπου υπήρξε μια χαλάρωση αλλά ο στόχος επετεύχθη εύκολα..

Ήταν άθλος αυτό που έγινε. Κάναμε κάποιες βαριές ήττες και συνεχίζουμε το χτίσιμο της ομάδας. Κάτι που θα ήθελα να προσθέσω ήταν πως παίξαμε με την Βέροια, ήρθαν περίπου 30 φίλοι της φιλοξενούμενης ομάδας, ανάμεσα στους φιλάθλους του Θεσπρωτού και χειροκρότησαν τις προσπάθειες και των δυο ομάδων και δεν το έγραψε κανένας αυτό…

Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News

Καμία δημοσίευση για προβολή