Ένα άλλο απόσπασμα του σκεπτικού του Πρωτοβάθμιου Μονομελούς Πειθαρχικού Οργάνου της Super League, που απαλλάσσει τον Ατρόμητο από την ευθύνη του λάθους ύψους των δοκαριών και ως εκ τούτου απορρίπτει την ένσταση της ΑΕΚ και διατάσσει τον επανορισμό του αγώνα, αφορά το αίτημα του Ατρόμητου περί αντικανονικής μέτρησης του ύψους των δοκαριων των εστιών από το διαιτητή Μανούχο.
Το σκεπτικό αναφέρει τα εξής: “(…) δοθέντος ότι αντικείμενο της πειθαρχικής
διώξεως αποτελεί η ύπαρξη ή μη υπαιτιότητας της εγκαλούμενης ομάδας αναφορικά με
την απόφαση του διαιτητή του αγώνα, ο οποίος έκρινε ότι το γήπεδο της εγκαλουμένης
ως αντικανονικό (…)
Η ΠΑΕ Ατρόμητος προβάλει ακυρότητα της
προδικασίας και ειδικότερα του τρόπου μέτρησης των τερμάτων, ο οποίος δεν έγινε
σύννομα και με τον προβλεπόμενο από τους κανονισμούς τρόπους.
Ο εν λόγω ισχυρισμός, αλυσιτελώς προβάλλεται και είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος, και δη ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋποθέσεως, διότι για την αντικανονικότητα του γηπέδου αποκλειστικά αρμόδιος να αποφασίσει είναι ο διαιτητής του αγώνα (α. 9 παρ. 3 ΚΑΠ/ΕΠΟ), καθώς ο αγώνας ελέγχεται από αυτόν και είναι ο μόνος αρμόδιος, οοποίος διαθέτει την πλήρη εξουσία να εφαρμόζει τους Κανόνες του Παιχνιδιού και έχει την διακριτική ευχέρεια να παίρνει τα κατάλληλα μέτρα μέσα στο πλαίσιο των Κανόνων του Παιχνιδιού και επομένως δύναται να σταματά τον αγώνα οριστικά για κάθε
παράβαση των Κανόνων.
Επομένως, ο διαιτητής μπορεί κυριαρχικά να κρίνει αν οι
συνθήκες που επικρατούν στον αγωνιστικό χώρο επιτρέπουν την έναρξη ή τη συνέχιση
του αγώνα. Η εν λόγω απόφαση του διαιτητή ορισμένες φορές λαμβάνεται κατά δέσμια
αρμοδιότητα, όπως στην περίπτωση διαπίστωσης αντικανονικότητας του γηπέδου,
άλλοτε δε εναπόκειται στη διακριτική του ευχέρεια τόσο ως προς το είδος της διακοπής
(προσωρινή ή οριστική), όσο και ως προς το χρόνο λήψης της απόφασης (άμεση
διακοπή ή διακοπή μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα).
Ωστόσο κατά γενική αρχή του δικαίου η αρχή της νομιμότητας διέπει και τις αποφάσεις του διαιτητή, ο δε τελευταίος οφείλει να την ασκεί όχι αυθαίρετα, αλλά μέσα στα άκρα όριά της, κάνοντας καλή χρήση αυτής. Μεταξύ των περισσότερων επιλογών, πρέπει να επιλέγει εκείνο το μέτρο που προάγει το ποδόσφαιρο (βλ. Προοίμιο των Κανόνων του Παιχνιδιού), αλλά
συγχρόνως διασφαλίζει και την ασφάλεια των συμμετεχόντων στο παιχνίδι (παικτών,
διαιτητών, παραγόντων, θεατών).
Κατ’ επέκταση, η Πειθαρχική Επιτροπή δεν δύναται να αμφισβητήσει την κρίση του Διαιτητή ως προς την αντικανονικότητα του γηπέδου, πολλώ δε μάλλον, αφού δεν υποβλήθηκε από την εγκαλούμενη σχετική ένσταση προς τούτο ενώπιον της Πειθαρχικής Επιτροπής…”
Διαβάστε ακόμα:
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
