“Τις τελευταίες ημέρες εμβρόντητη η ποδοσφαιρική πιάτσα παρακολουθεί τον πόλεμο που ξέσπασε εντός της ΕΠΟ μεταξύ του προέδρου της, Τ. Μπαλτάκου και του Εκτελεστικού Διευθυντή, Ι. Φιλιππούση.
Ο δεύτερος ερμηνεύοντας κατά το δοκούν το καταστατικό και την ολιστική μελέτη την οποία εφαρμόζει α λα καρτ (π.χ. η θέση του αναπληρωτή του, που προβλέπεται στην ολιστική μελέτη, δεν έχει ακόμα πληρωθεί), επιχειρεί κάνοντας ρεσάλτο να ασκεί εν τοις πράγμασι διοίκηση, αγνοώντας επιδεικτικά την πρόβλεψη του καταστατικού, σύμφωνα με την οποία τελεί υπό την εποπτεία του προέδρου.
Λειτουργώντας, επομένως, αυτοτελώς και αυτόνομα, χωρίς διαβούλευση με τον πρόεδρο και χωρίς οι ενέργειές του να έχουν τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου, έχει μοιραία οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα, προκαλώντας μετωπική σύγκρουση αρχικά για το ποιος θα εντέλει τους υπαλλήλους και μετά για τον τρόπο που θα χρηματοδοτούνται και θα ελέγχονται οι Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων.
Η επιστολή που ο Φιλιππούσης έστειλε στις ΕΠΣ, με την οποία καταφερεται εναντίον του προέδρου της ΕΠΟ χαρακτηρίζοντας τον ούτε λίγο ούτε πολύ ως «άχρηστο» (!) και «άσχετο» (!) αποτελεί κάτι το πρωτοφανές και βέβαια ξεπερνά κατά πολύ τα προβλεπόμενα όρια…
Ο Φιλιππούσης παρά την κατακραυγή και την αποδοκιμασία των Ενώσεων προς το πρόσωπο και τις πρακτικές του και παρότι κάποιες από αυτές (Μακεδονίας και Ηρακλείου) του δείχνουν το δρόμο προς την έξοδο, παραμένει αμετανόητος.
Συνεχίζει να υποστηρίζει, ως αυθεντικός ερμηνευτής του καταστατικού, ότι αυτός λειτουργεί νόμιμα και όχι ο Μπαλτάκος.
Εφόσον λοιπόν η ΕΠΟ επέλεξε να έχει κανονικό πρόεδρο και όχι γλάστρα που να ποτίζει ο Φιλιππούσης κι αφού ο CEO της ΕΠΟ θέλει να παριστάνει τον πρόεδρο, διατηρώντας παράλληλα και την παχυλή αμοιβή του εκτελεστικού διευθυντή, το πράγμα, νομοτελειακά, οδηγείται σε αδιέξοδο.
Αν η λύση στο αδιέξοδο είναι η παραίτηση Μπαλτάκου, όπως ακούγεται ότι επιθυμούν κάποιοι, τότε η ΕΠΟ και το ελληνικό ποδόσφαιρο θα κινδυνεύσουν να μπουν σε μεγάλες περιπέτειες.
Διότι θα είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθεί στη FIFA και στην UEFA πώς μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια παραιτούνται δύο πρόεδροι (Ζαγοράκης, Μπαλτάκος), που ψηφίστηκαν με τεράστια πλειοψηφία από τις ΕΠΣ, επειδή «δεν μπορούν να διοικήσουν την ΕΠΟ».
Ας το αναλογιστούν αυτό όσοι ανέχονται τη σημερινή κατάσταση.
Διότι, ως γνωστόν, στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Κι ο λύκος είναι ένας και ο ρόλος του πλέον στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι να παραμονεύει για να τα κάνει ρόιδο…
Με άλλα λόγια, υπάρχει ο κίνδυνος αυτοί που αποβλήθηκαν από το κορυφαίο θεσμικό όργανο του ποδοσφαίρου το 2016, να επιστρέψουν το 2023, από την κερκόπορτα που θ’ ανοίξουν οι ματαιόδοξες και παράλογες πρακτικές ενός συγκεκριμένου προσώπου και όλων αυτών που σήμερα κάνουν τα στραβά μάτια για το συγκυριακό κέρδος…”
Πηγή: SDNA
