Του Ι. Τσίγκα* –
Μια ομάδα ανθρώπων με ζήλο και εργατικότητα, αποφάσισαν αφιλοκερδώς, να συγκεντρώσουν πληροφορίες για έναν παλιό θεσμό την Διαιτησία και να συλλέξουν από πηγές και διηγήσεις ανθρώπων, στοιχεία και ντοκουμέντα, με τα όσα ευρήματα συναντούσαν και τους έδιναν, κατά την διάρκεια των ερευνών τους, για να διασώσουν την διαχρονική και ιστορική εξέλιξη της διαιτησίας, που έλαβε χώρα από παλιά, τον προηγούμενο αιώνα, που είχε το όνομα ” Δίκαιος Διαιτητής”.
Ο θεσμός με το όνομα ” Δίκαιος Διαιτητής” είχε στόχο να απονέμει, όσο ήταν δυνατόν, δικαιοσύνη στις διαγωνιζόμενες ομάδες στο γήπεδο και να επιλύει διαφορές μεταξύ των παικτών, με βάση την τότε υπάρχουσα νομοθεσία και τους ηθικούς κανόνες του Ποδοσφαίρου, εκείνης της εποχής.
Ετσι η συνταχτική ομάδα μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και πολύ ψάξιμο σε αρχεία και αφηγήσεις, μπόρεσε και παρουσίασε ένα ομολογουμένως αξιόλογο κείμενο με τους κανόνες των παιγνιδιών που ίσχυαν διαχρονικά και ισχύουν με νεότερες μέχρι σήμερα τροποποιήσεις.
Το κείμενο αυτό πλησίαζε όχι μόνο κατά την γνώμη των ειδικών αλλά και των απλών θεατών που το μελέτησαν, αφού ήταν πολύ κοντά στην πραγματικότητα, αλλά είχε και το αποτέλεσμα να αποτυπώσει επαρκώς και αρκετά καλά τα γεγονότα της τότε εποχής, σε πολύ μεγάλο βαθμό, που εφαρμόστηκε στο ποδόσφαιρο.
Αυτό όμως το εγχείρημα της συλλεκτικής ομάδας, κάποιοι ανόητοι το ζήλεψαν και δεν χώνεψαν την επιτυχία αυτής της προσπάθειας και άρχισαν υποκινούμενοι από χαμαιλέοντες, να λοιδορούν το ιστορικό κείμενο, με τους κανονισμούς όλων των εποχών.
Νόμισαν ότι εάν γράψουν διάφορα ανόητα, συκοφαντικά και ψευδή πράγματα εναντίον του κειμένου θα μπορούσαν να γίνουν από ρετάλια της κοινωνίας αρχηγοί μιας ομάδας έξυπνων ανθρώπων και ήρωες, χωρίς να έχουν προσόντα, ικανότητες και κυρίως καλή φήμη στον κόσμο που τους ανεχόταν.
Αυτό το ξεκίνησαν να το κάνουν, γιατί απλά ήταν φελλοί, ανίκανοι, περιθωριακοί, κενοί περιεχομένου και δεν είχαν λαϊκό έρεισμα. Χωρίς λόγο και αιτία ζήλεψαν αυτούς που διέθεσαν τον πολύτιμο χρόνο τους, και τις γνώσεις τους, αλλά και το χάρισμα που είχαν να φτιάξουν ένα σπουδαίο έργο με τους ισχύσαντες κανονισμούς ποδοσφαίρου.
Ετσι αυτοί οι τσάμπα μάγκες ξεκίνησαν και έριχναν λάσπη σε όλα και στα πάντα, με σκοπό να σαμποτάρουν και να απαξιώσουν μια εργασία, που είχε γίνει με μεγάλο κόπο και πολύ ιδρώτα. Ξαφνικά άρχισαν να παρουσιάζουν μια κινητικότητα ασυνήθιστη για τεμπέληδες και τρακαδόρους και μια αδικαιολόγητη συμπεριφορά, με σκοπό να διαταράξουν την συνοχή της Διαιτησίας και την ησυχία των ποδοσφαιρόφιλων.
Συνειδητά σήκωσαν κουρνιαχτό και τεχνικό θόρυβο, για να δυσφημήσουν ένα έργο κόσμημα για το αθλητικό κοινό. Διέδιδαν ότι αυτά που ανέφερε το πόνημα ήταν ψέματα.
Αυτή η αβασάνιστη επιθετικότητα που είχαν τα ρετάλια της παραπληροφόρησης, δεν ήταν τυχαία, είχαν να κάνουν με το παρελθόν τους, κατά το οποίο είχαν κατ΄ επανάληψη, σπάσει τα μούτρα τους σε διάφορες εκδηλώσεις και είχαν ηττηθεί από την ομάδα που έφτιαξε το πόνημα, νομίζοντας ότι με τέτοιες ανόητες κινήσεις, θα έπαιρναν εκδίκηση και το αίμα τους πίσω, για μια φορά, αλλά και για λίγο θα ήταν νικητές.
Η αναμόχλευση αυτή των παθών του παρελθόντος, ήρθε μετά από ένα πρωινό καφέ των ανοήτων που σκέφθηκαν να σκορπίσουν συμφορές και καταστροφές των πάντων, στην συντακτική οργανωμένη ομάδα και στην νόμιμη παρουσίαση του βιβλίου.
Αυτοί λοιπόν οι ανεγκέφαλοι, οι αναξιόπιστοι και συκοφάντες προσπάθησαν να κάνουν ένα τελευταίο ΡΕΣΑΛΤΟ, και να κάνουν όσο γίνεται περισσότερη ζημιά στους συντάκτες του πονήματος.
Παρακινούμενοι από τους θιασώτες του παρασκηνίου και τους χαμαιλέοντες που κρύβονται στο σκοτάδι, για να έχουν στη ζωή τους μια εφήμερη επιτυχία, νόμιζαν ότι θα είναι οι νικητές.
Οι τελευταίοι, χρησιμοποιώντας το παρασκήνιο και κινούμενοι από εμπάθεια πίστεψαν ότι ρίχνοντας τόνους λάσπης και σαμποτάροντας την έκδοση του συλλεκτικού υλικού, θα τσαλάκωναν τους συντελεστές του πονήματος, που τόλμησαν να βαδίσουν την ευθεία οδό και στρωμένη με άσφαλτο και όχι στο χωματόδρομο, που εδρεύουν τα σκουπίδια.
Αυτοί οι κάθε λογής κοντόφθαλμοι και σκοταδιστές, που το ποδόσφαιρο τους έχει στην απομόνωση, ψάχνουν να βρουν τρόπο μήπως μπορέσουν και επιβιώσουν στην νέα εποχή.
Ομως οι εξελίξεις τους προσπέρασαν και ουδέποτε τα ρετάλια θα γίνουν άτομα, που θα τους εκτιμάει το άθλημα, διότι για όλο το σάλο που ξεσήκωσαν και την εκστρατεία που έκαναν, την έκαναν με φθαρμένα υλικά και κανένας από αυτούς δεν διαθέτει ανάστημα ανδρός.
Αυτό που έκαναν είναι ανικανότητα, διότι δεν μπορούν να αρθρώσουν πειστικό λόγο για να πείσουν τον κόσμο της διαιτησίας και του ποδοσφαίρου, ότι αξίζουν με τα ψέματα που λένε.
Μεγάλη πλάκα πάντως έχει, ότι όλοι αυτοί (ρετάλια και χαμαιλέοντες ) νομίζουν ότι με την αντιπαράθεση, θα τους δικαιώσει ο κόσμος του αθλήματος και αυτό θα είναι το πλυντήριο άφεσης των αμαρτιών τους για τα ανομήματα της ζωής τους.
Αυτοί οι λίγοι που θεωρούν τους εαυτούς τους, σωτήρες της Διαιτησίας και του ποδοσφαίρου, πιστεύουν ότι μέσα στην αναμπουμπούλα και την αναταραχή, θα τους αγαπήσουν και θα πάνε στο προσκήνιο ως ενάρετοι άνθρωποι.
Πλανώνται πλάνη οικτρά, διότι οι δημιουργικοί άνθρωποι και συντάκτες του βιβλίου διαθέτουν προσόντα, παράστημα και δυνατότητες που πείθουν το κόσμο να τους καταξιώσει, για το αξιοθαύμαστο έργο που παρουσίασαν, γι’ αυτό και τους ακολουθεί στον ίσιο δρόμο που βαδίζουν και όχι στις στροφές και τους γκρεμούς που τους οδηγούν οι κουτοί.
Είναι βέβαιο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του ποδοσφαίρου, όλα αυτά τα παράσιτα του αθλήματος, που αναφέρθηκαν τα έχει στείλει όχι στα σπίτια τους, αλλά στον καιάδα του παρελθόντος, μια για πάντα.
Εχει αποδειχθεί επίσης ότι όλοι, όσοι είναι δημιουργικοί και σωστοί άνθρωποι, συμβάλλουν με ανιδιοτελή επιθυμία θετικά, να λύνονται θέματα και προβλήματα, επειδή τολμούν με θεμιτούς τρόπους, να ακούνε το χτύπο της καρδιάς του ποδοσφαίρου και όχι να ρίχνουν τον κόσμο στο βόθρο της βρωμιάς, όπως επιδιώκουν τα ρετάλια.
Η συνταχτική ομάδα του πονήματος, αποτελείται από άξια, σωστά και τίμια άτομα, που επιτέλεσαν ένα σπουδαίο, αξιόλογο και μεγάλο έργο, με την παρουσίαση του βιβλίου, στο οποίο αναδεικνύονται γεγονότα της Διαιτησίας και του αθλήματος άγνωστα, απείρου κάλους και ομορφιάς, εκείνης της εποχής του προηγούμενου αιώνα. Σε αυτές τις βάσεις στηρίζεται και η ανεξάρτητη διαιτησία, η οποία πρέπει να υπηρετεί το περί δικαίου αίσθημα σύμφωνα με τους κανονισμούς παιδιάς και την κείμενη νομοθεσία, και για να υπάρχει και σήμερα, ο θεσμός του “Δίκαιου Διαιτητή”.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι το ποδόσφαιρο ξεκίνησε το πρώτον να παίζεται από ομάδες εργατών στην Αγγλία. Στις αρχές χωρίς διαιτητή και στη συνέχεια λόγω διαφωνιών των παικτών, με διαιτητή. Η ιδέα για το σύστημα με τις κάρτες (κόκκινη-κίτρινη) που εμπνεύστηκε το 1966 ο εγγλέζος διαιτητής Κένεθ ΄Αστον, εφαρμόστηκε παγκοσμίως το 1972 και στην Αγγλία το 1976.
*Το κείμενο επιμελήθηκε ο Ι.Τσίγκας, κάτοικος Ναυπλίου.
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
