Του Θάνου Μπλούνα * –
Το βασικό μήνυμα – ευχή ενόψει της έναρξης του νέου πρωταθλήματος ήταν «να σταματήσει η τοξικότητα».
Και όπου «τοξικότητα» οι αμετροεπείς ανακοινώσεις των ΠΑΕ για τη διαιτησία, οι προπηλακισμοί κατά των διαιτητών από παράγοντες στα γήπεδα και οι κραυγές των οπαδικών μέσων με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων.
Ωστόσο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, η «τοξικότητα» καλλιεργήθηκε από ένα «ξεκάθαρο προφανές λάθος», για να χρησιμοποιήσουμε την οικεία ορολογία, του διαιτητή Σιδηρόπουλου στον αγώνα Παναθηναϊκός – Αστέρας.
Το βίντεο του αγώνα αλλά και το φωτογραφικό υλικό είναι ξεκάθαρα. Όπως και ο κανονισμός.
Τη στιγμή της εκτέλεσης του φάουλ από το οποίο σημειώθηκε το μοναδικό γκολ, παίκτης του Αστέρα παρίστανε το τείχος μαζί με τους παίκτες του Παναθηναϊκού, ενώ αυτό αντίκειται στον κανονισμό (άρθρο 13), ο οποίος είναι σαφής και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης: «Όταν τρεις ή περισσότεροι αμυνόμενοι παίκτες σχηματίζουν «τείχος», όλοι οι παίκτες της επιτιθέμενης ομάδας πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 1 μ. από το «τείχος» μέχρι η μπάλα να είναι στο παιχνίδι.»
Και τί προβλέπεται στο ίδιο άρθρο όταν, όπως εν προκειμένω συνέβη, υπάρχει παραβίαση του κανονισμού;
«Εάν, κατά την εκτέλεση ενός ελεύθερου λακτίσματος, ένας παίκτης της επιτιθέμενης ομάδας απέχει λιγότερο από 1 μ. από το “τείχος” που έχει σχηματιστεί από τρεις ή περισσότερους αμυνόμενους παίκτες, τότε καταλογίζεται έμμεσο ελεύθερο λάκτισμα.»
Επομένως, ο Σιδηρόπουλος έπρεπε, εφόσον υπήρχε παρουσία παίκτη του Αστέρα στο «πράσινο τείχος», να του κάνει σύσταση για να απομακρυνθεί. Αφού αυτό δεν έγινε έπρεπε να καταλογίσει έμμεσο φάουλ.
Όμως δεν έκανε τίποτα από αυτά. Το γκολ που έκρινε τον αγώνα μέτρησε κανονικά, από την απευθείας εκτέλεση φάουλ. Ούτε ο VAR Tσαγκαράκης, παρενέβη.
Ο Σιδηρόπουλος είναι στην κατηγορία «ελίτ» διαιτητών της FIFA. Για την αξία και την εμπειρία του ένα τέτοιο λάθος είναι ακατανόητο.
Ποια είναι, όμως, η εικόνα που έχει φιλοτεχνήσει το τελευταίο διάστημα εν λόγω διαιτητής;
Όντας στη δύση της καριέρας του δηλώνει ότι θέλει να συνεχίσει να διαιτητεύει αφού για τις περιπτώσεις των «ελίτ» διαιτητών δεν ισχύει το ηλικιακό όριο των 45 ετών.
Παράλληλα, όμως κοιτάζει και το μέλλον του πέραν από την «ενεργό δράση».
Αυτοπροτείνεται για μέλος της ΚΕΔ, συνδικαλίζεται ζητώντας τη δημιουργία νέας «Ένωσης Διαιτητών», «λαϊκίζει» δηλώνοντας ότι «πρέπει να σταματήσουν να έρχονται ξένοι διαιτητές στο ελληνικό πρωτάθλημα», και, ενίοτε, παριστάνει τον τηλεκριτικό διαιτησίας κατηγορώντας είτε τη διαιτητή του τελικού Κυπέλλου, Φραπάρ, είτε τον Πολωνό Μαρτσίνιακ για την απόδοσή του σε περσινό αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τούτων δοθέντων ο Σιδηρόπουλος των τελευταίων μηνών προσομοιάζει περισσότερο σε διαιτητή – παράγοντα.
Ίσως θα έπρεπε να αξιολογήσει αυτά που ανέφερε πρόσφατα ο Ν. Φιλιππιάδης:«Ο κύριος Σιδηρόπουλος θέλει να διαιτητεύει μέχρι τα 50 του. Και εγώ μπορούσα να σφυρίζω μέχρι τα 60 μου τον πληροφορώ καθ ‘ ότι πολύ πιο γυμνασμένος ,αλλά στα 42 μου και στο ΖΕΝΙΘ της καριέρας μου εγκατέλειψα αξιοπρεπώς χωρίς μελανιές και στίγματα.»
Πάμε, όμως, και στην επόμενη ημέρα: Ο Λανουά από αλλού το περίμενε και από αλλού το βρήκε. Σίγουρα δεν πίστευε ότι η πρώτη «στραβή» θα γινόταν από τον μοναδικό «ελίτ» Έλληνα διαιτητή.
Θα έχει, επομένως, μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως θα χειριστεί αυτήν την υπόθεση ο νέος πρόεδρος της ΚΕΔ, αλλά και να μάθουμε το βαθμό που του έβαλε ο παρατηρητής, Μ. Κουκουλάκης.
Όπως θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον με αφορμή αυτήν την φάση η ΚΕΔ να αρχίσει να παίρνει δημόσια θέση.
Ήδη, στην Premier League γίνεται. Εδώ; – Πηγή: monobala.gr
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
