Καταρχάς είναι σαδιστικό αυτό που συμβαίνει με τον Λουτσέσκου κάθε φορά που έρχεται στην Λεωφόρο. Τι και αν αλλάζουν οι προπονητές, το γκολ σε «νεκρό χρόνο» που θα αλλάξει το αποτέλεσμα, δεν το γλιτώνει με τιποτα.
2-2 επί Γιοβάνοβιτς με γκολ του Γιερεμέγιεφ στο τέλος και 1-2 πάλι στο τελευταίο δευτερόλεπτο, με γκολ του Λημνιού.
Και αν του Γιερεμεγεφ το γκολ στο τέλος, είχε μια δώση τύχης καθώς προήλθε από έναν επιθετικό που δεν εμπιστευόταν, του Λημνιού κατά κάποιο τρόπο, ήταν γραφτό να γίνει…
Το ότι ο Τερίμ έφυγε ως αποτυχημένος από την Ιταλία και το Καμπιονάτο, είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι από την Φιορεντίνα, όχι μόνο οι οπαδοί τον αποθέωσαν, αλλά έφυγε και με μια εκκρεμότητα.
Μια εκκρεμότητα που τον ακολουθεί και τον σημαδεύει ακόμα. Είναι κάτι σαν πεπρωμένο. Ο Τερίμ αναλαμβάνοντας την Φιορεντίνα, είχε μια συμπαθητική εικόνα στο καμπιονάτο, με κάποιες πολύ σημαντικές στιγμές, όπως η τεσσάρα στην Μίλαν, ενώ στο κύπελλο Ιταλίας, περνούσε όποια ομάδα έβρισκε μπροστά του. Κάπως έτσι έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου.
Κατόρθωμα μη συνηθισμένο για τους «Βιόλα». Ωστόσο, έπειτα από μια απαίτηση του προέδρου της ομάδας, για να μεταβεί στα αποδυτήρια, ο Τερίμ ύψωσε ανάστημα και αρνήθηκε! Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις ήδη τεταμένες σχέσεις που είχε με τον πρόεδρο της ομάδας, οδήγησαν τον Τερίμ στο να παραιτηθεί από την Φιορεντίνα, λίγο πριν τον τελικό του Κυπέλλου.
Για την ιστορία, η Φιορεντίνα πήρε το κύπελλο και οι οπαδοί της ύψωσαν ένα πανό που έγραφε ότι αυτό το κύπελλο είναι αφιερωμένο σε εσένα Τερίμ! Όμως η ιστορία έγραψε ότι ο Τερίμ δεν έχει σηκώσει τίτλο εκτός Τουρκίας. Και μάλιστα έγινε και δέκτης σκληρής κριτικής στο στυλ, κάνε υπομονή 2-3 εβδομάδες να πάρεις το κύπελλο και παραιτήσου μετά. Ωστόσο ο αυθορμητισμός του Τερίμ δεν άφηνε περιθώρια για κάτι τέτοιο. Όμως αυτό που η ειλικρίνεια του τον ανάγκασε να μην χαρεί τότε, η ιστορία έρχεται να του το χαρίσει τώρα.
Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός έκανε το χειρότερο παιχνίδι του, από τότε που ήρθε ο Τερίμ. Δεν κατάφερε επί 120 λεπτά να κάνει ούτε μια καλή ευκαιρία. Όμως και πάλι αυτό είναι η μισή αλήθεια. Το παιχνίδι ο Τερίμ το είχε διαβάσει και έβαλε το δίδυμο Γεντβάι – Αράο προκειμένου να πήγαινε για ένα σβηστό 0-0. Τόσο σβηστό, που αν έβαζε γκολ κάποια από τις δύο ομάδες θα ήταν έκπληξη. Χαρακτηριστικό αυτού, είναι η θυσία του Αράο από τα χαφ, την ημέρα μάλιστα που έλειπαν Ρούμπεν και Τσέριν. Όλο όμως το αμυντικό οικοδόμημα, κατέρρευσε όταν ο Τερίμ είδε τον Γεντβάι να αποχωρεί με μυϊκό τραυματισμό.
Όσο καλά και αν έπαιξε ο Σένκεφελντ, δεν μπορούσε να είχε την ίδια αμυντική χημεία με τον Αράο. Αυτόματα κάποια μικρά ρήγματα δημιουργήθηκαν και ο ΠΑΟΚ που κυνηγούσε πολύ πιο έντονα το γκολ, βρήκε την ευκαιρία που έψαχνε στο 72’ κάνοντας το 0-1 και στέλνωντας το ματς στην παράταση. Με το που ξεκίνησαν τα έξτρα 30’ λεπτά, ο Παναθηναϊκός έπαιζε σχεδόν μονότερμα τον ΠΑΟΚ, με την ομάδα της Θεσσαλονίκης να βρίσκει ένα γκολ από κόρνερ, κόντρα στην ροή του αγώνα. Ένα δεύτερο γκολ που ο τρόπος και το timing που ήρθε, θύμισε Λαμία. Όμως φέτος, όσα η τύχη στέρησε σε προηγούμενα παιχνίδια κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό, αποφάσισε να του τα δώσει πίσω.
Και προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω μια άρνηση χαράς που έχουν κάποιοι φίλοι του Παναθηναϊκού. Δεν παίξαμε καλά θα πουν, απαράδεκτη εικόνα κτλ. Δυστυχώς ή ευτυχώς στο ποδόσφαιρο πάντα υπάρχει και ο παράγοντας τύχη. Όπως είχε τύχη πριν λίγες μέρες η Λαμία και με μια μαγική εικόνα, καθώς το γήπεδο έγερνε στο δεύτερο ημίχρονο, αυτή παραλίγο να πάρει το παιχνίδι, όπως η ΑΕΚ το μακρινό 2011, ενώ έχανε 1-3 από τον σαφώς ανώτερο Παναθηναϊκό, πήρε την πρόκριση στο …98’ με τυχερό γκολ σχεδόν από την σέντρα, έτσι και ο Παναθηναϊκός, αυτή τη φορά, είχε την τύχη με το μέρος του. Και τότε μάλιστα είχαν υποδειχθεί 7 λεπτά καθυστερήσεων και όχι 8’…
Δεν καταλαβαίνω γιατί η τύχη απαγορεύεται να είναι και για τον Παναθηναϊκό και ο Παναθηναϊκός, πάντα πρέπει να παίζει εκατό φορές καλύτερα από τον αντίπαλο για να νικήσει και να πάρει αυτό που δικαιούται. Καλοδεχούμενη λοιπόν η πρόκριση και επειδή έγινε με αυτό τον τρόπο, ακόμα καλύτερα.
Τέλος, φάνηκε ξεκάθαρα ότι το εκτός έδρας γκολ που ίσχυε μέχρι πρότινος, ευνοούσε την πιο αδύναμη ομάδα. Από εκτός έδρας γκολ ο Παναθηναϊκός είχε τον περιβόητο αποκλεισμό από την Καμπάλα. Ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να χάσει ποτέ από μια τέτοια ομάδα. Αν εξακολουθούσαν να ισχύουν τα εκτός έδρας γκολ, τότε ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί στο Καραϊσκάκη από το εκτός έδρας γκολ του Αλεξανδρόπουλου, στο Περιστέρι αν δεν έβαζε εκείνο το γκολ του Μλαντένοβιτς στο 90’ θα έπρεπε επίσης να είχε αποκλειστεί από τα εντός έδρας γκολ καθώς ο Ατρόμητος είχε νικήσει 1-2 στον πρώτο αγώνα, ενώ πάλι θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί από τον ΠΑΟΚ, καθώς με το 0-1 στην Τούμπα, η μείωση σε 1-2 στο τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα στην Λεωφόρο πάλι δεν θα του έφτανε.
Υ.Γ. Την χρειαζόταν πολύ ο κόσμος του Παναθηναϊκού αυτή την πρόκριση. Μετά από την Λαμία και μετά από το χαρισμένο κύπελλο στο μπάσκετ εξαιτίας του Αταμάν. Θα ήταν βαρύ να έρθει και ένας τέτοιος αποκλεισμός μέσα σε πέντε μέρες…
Υ.Γ.2 Πλέον η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, οφείλει να διαχειριστεί σωστά όλη αυτή την καραμπόλα που έγινε με τον Μπρινιόλι και να βγει κερδισμένη από όλο αυτό. Ας πάρει η ΑΕΚ τον Μπρινιόλι και ας κρατήσει ο Παναθηναϊκός τον Ντραγκόφσκι.
Y.Γ.3 Αλήθεια τώρα; 500.000 πριμ στην ομάδα για την πρόκριση επί του ΠΑΟΚ; Κανονικά στον Ντραγκόφσκι θα έπρεπε να πάνε αυτά τα χρήματα και να τα μοιράσει κατά βούληση. Ακόμα ψάχνουμε να βρούμε πότε και εάν έχει ξαναγίνει αυτό που έκανε χθες σε τρία πέναλτι / mach ball, που αν έμπαιναν αντί για τελικό σε έστελναν σπίτι σου…
Υ.Γ.4 Ο Παναθηναϊκός πήρε τεράστιο ψυχολογικό μπουστ από το γκολ του Λημνιού με buzzer beater. Και ο Σπόραρ κατάφερε να την κλωτσήσει. Ευτυχώς μέτρησε η τύχη της ομάδας που βαράει πρώτη τα πέναλτι. Έτσι πέρασε ο Παναθηναϊκός την Μαρσέιγ, έτσι πέρασε ο Παναθηναϊκός τον Ολυμπιακό, έτσι ως πρώτος στις εκτελέσεις, πέρασε ο Παναθηναϊκός τον ΠΑΟΚ, έτσι είχε πάρει ο Τερίμ το Κύπελλο Ουέφα κόντρα στην Άρσεναλ…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
