Αν θεωρήσουμε ότι οι δύο πρώτες μεταγραφές του Παναθηναϊκού ήταν ο Μαξίμοβιτς και ο Μπάλντοκ (πριν καν αναλάβει ο Ντιέγκο Αλόνσο), το να ανακοινώνεις μετά τον ερχομό του νέου προπονητή, αντί για μεταγραφή, μια ανανέωση, δεν είναι καλή αρχή.
Και δεν είναι γιατί οι περισσότεροι παίκτες αυτής της ομάδας, από την στιγμή που η χρονιά δεν είχε θετικό πρόσημο, δεν κρίνονται ως πετυχημένοι.
Ειδικά όταν η ανανέωση, αντί να γίνει στον Τσέριν που είναι 24 χρονών και χωρίς προβλήματα τραυματισμων, γίνεται στον Ζέκα που από τον Αύγουστο θα διανύει το 36ο έτος της ηλικίας του και έχει περάσει και δυο χιαστούς, το όλο θέμα γίνεται ακόμα χειρότερο.
Αν μάλιστα σκεφτούμε τον Ζέκα στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό στην Λεωφόρο, που ο Ποντένσε στην φάση της ισοφάρισης, έκανε κυριολεκτικά πάρτι απέναντι του, το επικοινωνιακό φάουλ της επέκτασης του συμβολαίου, του Κάρλος, δεν είναι απλό φάουλ, είναι και κάρτα μαζί.
Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις παικτών, που σε όλες τις ομάδες μένουν λίγα χρόνια παραπάνω, επειδή εκπέμπουν μια θετική αύρα στα αποδυτήρια. Ακόμα και έτσι να είναι όμως, δεν γίνεται να είναι αυτή η πρώτη σου ανακοίνωση.
Κάνε την ανανέωση από την στιγμή που θέλεις τον παίκτη, κράτα την και ανακοινωσε την αφού έχεις έχεις εισπράξει τα πρώτα μπράβο από τις μεταγραφικές σου κινήσεις.
Μετά και έναν Ζέκα να ανανεώσεις, κανείς δεν θα σου πει τίποτα. Αλλά από ότι φαίνεται, μετά από τα όσα έχουν ακούσει στην ΠΑΕ, έχουν πάθει ανοσία και πλέον δεν ιδρώνει το αυτί τους ότι και να τους λένε. Οπότε σιγά μην κάτσουν να ασχοληθούν με επικοινωνιακά θέματα.
Και από την στιγμή που αυτό το θέμα δεν το προσεχει η ίδια η ΠΑΕ, δεν μπορεί να το προσέξει ούτε ο Ζέκα, ούτε ο «χ» προπονητής, είτε αυτός λέγεται Αλόνσο, είτε αυτός λέγεται Γιοβάνοβιτς. Και μιας και που είπα Γιοβάνοβιτς, ασφαλώς και η επιλογή του είναι εξαιρετική για την Εθνική.
Όχι επειδή είναι αντικειμενικά ένας πολύ καλός προπονητής.
Όχι επειδή είναι εξαιρετικός χαρακτήρας.
Όχι επειδή είναι αποδεκτός από όλους τους οπαδούς των ομάδων.
Ούτε επειδή ακόμα και η δεύτερη θέση των ομίλων έχει μικρή διαφορά με την πρώτη, όπως τον κατηγορούν οι επικριτές του για το χαμένο πρωτάθλημα.
Ο Γιοβάνοβιτς είναι εξαιρετική επιλογή γιατί αυτή την στιγμή είναι ο μοναδικός που μπορεί να ξανακάνει την Εθνική Ελλάδας οικογένεια. Και με τον Πογιέτ υπήρχε θετικό κλίμα στα αποδυτήρια. Δεν υπήρχαν εντάσεις. Αλλά η Εθνική, οικογένεια δεν ήταν. Και όταν οι εθνικές ομάδες παίζουν αγώνες με τουλάχιστον ένα μήνα διακοπή, το συστατικό του οικογενειακού κλίματος, είναι πολύ σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ωστόσο γίνεται πολύς λόγος για την επιλογή του αυτή. Πιο συγκεκριμένα, αρκετοί φίλοι του Παναθηναϊκού, αφήνουν κάποιες αιχμές για το γεγονός ότι για να αναλάβει την Εθνική ομάδα, συμφώνησε με την ΕΠΟ.
Μια ΕΠΟ την οποία ακριβώς πριν ένα χρόνο, κατηγορούσε για όλα όσα έγιναν και είχαν σαν συνέπεια ο Παναθηναϊκός να χάσει το πρωτάθλημα την προτελευταία αγωνιστική.
Όταν δηλαδή αναγκάστηκε να παίξει τον τίτλο στο Καραϊσκάκη, έχοντας στις τάξεις του, δεκάδες κρούσματα covid. Εδώ όμως είναι καλό να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.
Δηλαδή να πούμε ότι άλλη ήταν η ΕΠΟ που κατηγορούσε ο Γιοβάνοβιτς και άλλη είναι η ΕΠΟ με την οποία συμφώνησε και θα συνεργαστεί.
Εν ολίγοις περάσαμε από την ΕΠΟ που ήταν υπό την ξεκαθαρη επιρροή της ΑΕΚ και πήγαμε στην ΕΠΟ που κατά κύριο λόγο μπορεί να την επηρεασει ο ΠΑΟΚ, ενώ σε έναν πιο περιορισμένο βαθμό, περνάει και η γνώμη του Ολυμπιακού.
Η ΕΠΟ που τελειώνει δεν θα έκανε ποτέ πρόταση στον Γιοβάνοβιτς να πάει για προπονητής.
Ιδανικά θα ήθελε κάποιο δικό της παιδί να αναλάβει αυτό τον ρόλο. Δηλαδή με την παλιά ΕΠΟ ή θα έκανε ανανέωση στον Πογιέτ ή θα έδινε την θέση σε κανά Χιμένεθ ή σε κάποιον άλλον του περιβάλλοντός της.
Και όχι μόνο αυτό. Οι βασικοί υπεύθυνοι που ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε να παίξει παρά τα ένα κάρο κρούσματα covid, ήταν ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ. Ο ΠΑΟΚ που κατά κύριο λόγο, μετράει ο λόγος του στην σημερινή ΕΠΟ, ήταν ουδέτερος.
Επομένως ο Γιοβάνοβιτς με το να υπογράψει στην Εθνική και φτάσει σε συμφωνία με την ΕΠΟ, δεν έκανε καμία «κωλοτούμπα», ούτε είναι ανακόλουθος στα όσα τότε έλεγε. Ο Γιοβάνοβιτς παραμένει ο ίδιος. Η ΕΠΟ άλλαξε και οδηγήθηκαν οι δύο πλευρές σε συμφωνία.
ΥΓ. Και η “απόκτηση” Τζαβέλλα σαν τεχνικού διευθυντή θα μπορούσε να είχε περάσει πιο επιδερμικά αν είχαν γίνει πρώτα δύο ηχηρές μεταγραφές. Αλλά όπως είπαμε, το επικοινωνιακό κομμάτι στην πράσινη ΠΑΕ το έχουν κάψει προ πολλού…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
