Γράφει ο Ι. Τσίγκας* –
Η λέξη Γλύπτες προκύπτει από την λέξη Γλύφω-Διαμορφώνω και η λέξη Γλείφτες προκύπτει από την λέξη Γλείφω. Και οι δύο λέξεις είναι ουσιαστικά και γένους αρσενικού
Η κοινωνία στην οποία ζούμε πολλές φορές έχει διαπιστώσει για πολλά χρόνια κάποια πράγματα γύρω από την ανθρώπινη παρουσία. Έτσι διαπιστώθηκαν 2 ειδών άνθρωποι για τις ανωτέρω περιπτώσεις:
1 η περίπτωση: Όταν ένας άνθρωπος ασχολείται με την τέχνη των γλυπτών τότε το άτομο αυτό ονομάζεται γλύπτης και η δουλειά του είναι να γλύφει και να διαμορφώνει με την σμίλη του τα διάφορα γλυπτά με αποτέλεσμα να δημιουργεί έργα τέχνης. Αυτό που κάνει ονομάζεται Γλυπτική η οποία είναι η τέχνη της καλλιτεχνικής δημιουργίας με την άσκηση ενός επαγγέλματος. Από Αρχαιοτάτων χρόνων στην Ελλάδα, έχουν εμφανιστεί τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν και έχουν διαπρέψει πολλοί γλύπτες και με πολλά πολύ αξιόλογα έργα τέχνης.
2 η περίπτωση: Όταν ένας άνθρωπος ακολουθεί μια συμπεριφορά η οποία δείχνει υπόδουλο άτομο τότε αυτό ονομάζεται γλείφτης και ασχολείται με το να γλείφει τους ισχυρούς και όσους άλλους έχει ανάγκη σε κοινωνικό, εργασιακό, ποδοσφαιρικό, διαιτητικό και οικονομικό επίπεδο και περιβάλλον για να έχει την εύνοιά τους.
Ο γλοιώδης αυτός τύπος, το κάνει για να απολαμβάνει για ίδιο όφελος κάποια προνόμια και εξουσίες, διότι δεν μπορεί να τα διεκδικήσει με δικές του δυνάμεις, επειδή δεν έχει ο ίδιος ικανότητες και προσόντα.
Ασκεί μια δραστηριότητα που πάρα πολλοί την ονομάζουν η τέχνη του ρουφιάνου, του γυμνοσάλιαγκα, του αυλοκόλακα. Λέξεις που φανερώνουν την απαξίωση του κόσμου για το ανωτέρω άτομο.
Ειδικά δε για την ιδιότητα του ερασιτέχνη διαιτητή είναι σε βαθμό κακουργήματος, καθόσον υπάγεται σε άσκηση ενός χόμπι.
Σήμερα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στη κοινωνία και την Διαιτησία υπάρχει η αίσθηση και η εντύπωση ότι υπάρχουν μόνο γλείφτες και είναι το μοναδικό τους ενδιαφέρον που ασχολούνται αυτά τα γλοιώδη υποκείμενα και ανθρωπάκια κάνοντας θεαματικές κολοτούμπες για να αποδείξουν στη πράξη την ανυπαρξία τους.
Η κολοτούμπα στη διαιτησία έχει τρείς παραμέτρους α) για να πάρουν 1 φύλλο αγώνα και να παίξουν στο γήπεδο ως διαιτητές, β) την αξιολόγηση και ορισμό ως παρατηρητή Διαιτησίας μετά την ενεργό δράση και γ) την απόκτηση καρέκλας και αξιωμάτων σε δομές διαιτησίας.
Και βεβαίως ως φελλοί, με δόλιο τρόπο, με ανέντιμες πρακτικές, πονηρές συμφωνίες, δολοπλοκίες και παράνομες ενέργειες. Γι΄ αυτό συνήθως στους κύκλους και τους κόλπους της διαιτησίας από μερικούς διαιτητές ανύπαρκτους (και υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις), ανθεί και επικρατεί ως επί το πλείστον η 2η περίπτωση του γλείφτη.
Χωρίς υπερβολές, ζήλεια και εμπάθεια, μπορούμε να πούμε, στη υγειά σας γλείφτες . Η ιστορία δεν θα σας ξεχάσει όσο θα ζούνε σωστοί και τίμιοι συνάδελφοι διαιτητές. Διαιτητές με αξιοπρέπεια και ήθος και οι οποίοι είναι πολλοί και παράδειγμα προς μίμηση.
*Παλαίμαχος Διαιτητής του Σ.Δ.Π.ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
