To Σάββατο 27 Μαρτίου στις 10:00 το πρωί, μετά από πολλές αναβολές, θα διεξαχθούν, μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, οι εκλογές της ΕΠΟ και θα προκύψει η νέα, τετραετούς θητείας, διοίκηση.
Το SoccerPlus επιχειρεί να κάνει έναν μίνι απολογισμό τη διοίκησης που απέρχεται και εξελέγη στις 17 Αυγούστου 2017.
Στο μεγαλύτερο διάστημα της θητείας της η διοίκηση υπό τον Βαγγέλη Γραμμένο ήταν υπό την επιτήρηση των FIFA/UEFA μέσω τη Επιτροπής Παρακολούθησης και δια του εγκατεστημένου στην Αθήνα «ειδικού εμπειρογνώμονα», Πετρ Φούσεκ.
Σταχυολογώντας τα θετικότερα που προέκυψαν στη θητεία της εν λόγω διοίκησης, καταλήγουμε στα εξής:
Πρώτον, η έλευση ξένων διαιτητών. Ένα θέμα – ταμπού, που οι προηγούμενες διοικήσεις της ΕΠΟ απέφευγαν, για ευνόητους λόγους, όπως ο διάολος το λιβάνι. Οι ξένοι διαιτητές επιβλήθηκαν σχεδόν σε όλους τους κρίσιμους αγώνες και λειτούργησαν ως αντίβαρο στην τοξικότητα την παραφιλολογία και τον μπούλινγκ, που συνόδευαν τους ορισμούς των Ελλήνων διαιτητών και στην καχυποψία για τις αποφάσεις τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση από τα κατά καιρούς αιτήματα σχεδόν του συνόλου των ομάδων της SL1 για ορισμό ξένων διαιτητών στους αγώνες τους.
Δεύτερον, η έλευση του VAR. To σημαντικότερο βοήθημα διαιτητών ήρθε στην Ελλάδα σχεδόν ταυτόχρονα με τις υπόλοιπες ποδοσφαιρικά προηγμένες χώρες και συνέβαλε δραστικά στη μείωση των λαθών. Σχεδόν σε κάθε αγωνιστική η εικόνα μιλάει από μόνη της σχετικά με το βαθμό μείωσης λανθασμένων αποφάσεων, που θα είχαν ληφθεί αν δεν υπήρχε η δυνατότητα επαναξιολόγησης των φάσεων και επανεκτίμησης των αποφάσεων. Πέραν των όποιων κριτικών, η επιτυχία του VAR κρίνεται στο ότι καμία ομάδα δεν ζητά την κατάργησή του. Aντιθέτως αποτελεί μια δικλείδα ασφαλείας και διαφάνειας.
Τρίτον, η παρουσία τακτικών δικαστών στα πειθαρχικά όργανα. Η απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης πέρασε στους τακτικούς δικαστές, που έχουν υψηλότερα εχέγγυα αξιοπιστίας και αμεροληψίας. Η διοίκηση Γραμμένου, στήριξε και εμπέδωσε αυτήν την επιλογή συμβάλλοντας, όπως και στην περίπτωση της διαιτησίας, η οποία από το 2016 πέρασε στα χέρια των FIFA/UEFA όσον αφορά τη συγκρότηση της ΚΕΔ, στην αυτονόμηση της δικαστικής εξουσίας. Και εδώ παρά τις «α λα καρτ διαμαρτυρίες» ανάλογα με την απόφαση, ουδείς τόλμησε να ζητήσει να επιστρέψει το ποδόσφαιρο στην εποχή προ του 2015.
Ούτε καν αυτοί που έκαναν τότε τα πάντα για να αποτρέψουν την είσοδο τακτικών δικαστών στα όργανα του ποδοσφαίρου.
Ασφαλώς η διοίκηση που απέρχεται δεν κατάφερε να πέτυχει κάποιους στόχους.
Πρώτον, δεν μπόρεσε να λύσει το θέμα της έδρας Εθνικής Ανδρών. Επέλεξε, μην έχοντας πολλές εναλλακτικές, τη λύση του Παγκρήτιου Σταδίου, όμως, όπως αποδείχθηκε εγκλωβίστηκε σε λαβύρινθο, αφού τα έργα που έπρεπε να γίνουν ήταν κάτι που δεν είχε τη δυνατότητα να ελέγξει.
Δεύτερον, δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τη δημιουργία προπονητικού κέντρου για τις Εθνικές Ομάδες. Η προσπάθεια ξεκίνησε με έκταση που βρέθηκε στα Σπάτα και με χρηματοδότηση που θα μπορούσε να υπάρξει από τις FIFA/UEFA, όμως για άγνωστους λόγους δεν προχώρησε.
Τρίτον, δεν προχώρησε για λόγους που συνδέονται ακόμη και με πολιτικές παρεμβάσεις στις ΠΑΕ και στο τηλεοπτικό τοπίο, στη χάραξη ενός μακρόπνοου σχεδίου για τις επαγγελματικές (πλην Super League 1) κατηγορίες και στη Γ’ Εθνική, ώστε να επιτευχθεί εξορθολογισμός του αριθμού των ομάδων και να δημιουργηθούν ανταγωνιστικότερα και βιώσιμα πρωταθλήματα μ’ ένα σταθερό μοντέλο διεξαγωγής.
Εκλογές ΕΠΟ: Αυτοί που φεύγουν, αυτοί που (επι)μένουν και οι νέες υποψηφιότητες
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
