Στη νομολογία της UEFA και του CAS που έχουν επιβάλει ποινές για ανάλογους χαρακτηρισμούς («μαϊμού») βασίστηκε ο «αθλητικός δικαστής» της Super League για την ποινή στον Αχ. Μπέο (τρίμηνη απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα και πρόστιμο 50.00) και στο Βόλο (κατακύρωση αγώνα υπέρ της Κηφισιάς με 3-0) λόγω ρατσιστικής συμπεριφορά στο Τετέι.
Παράλληλα, έκρινε «μη πειστική» την μαρτυρία του παρατηρητή των FIFA/UEFA, Aντ. Δαλούκα.
Μεταξύ άλλων στο σκεπτικό αναφέρονται τα εξής:
« (…) Επομένως δεν υπάρχει αμφιβολία, όπως άλλωστε επιβεβαιώνεται και από πλείστες αποφάσεις των πειθαρχικών επιτροπών της UEFA, ότι ο χαρακτηρισμός «μαϊμού» στοχοποιεί μαύρους ποδοσφαιριστές και προσβάλει την αξιοπρέπειά τους εξαιτίας του χρώματος του δέρματος τους (βλ. Decision of the Control, Ethics and Disciplinary Body on — 15 March 2022 UEFA, Arbitration CAS 2015/A/4256 Feyenoord Rotterdam N.V. v. Union des Associations Européenes de Football (UEFA), award of 24 June 2016, Control, Ethics and Disciplinary Body & Appeals Body Season Uefa Decision of 4 September 2014, Decisions of 22 February 2018 and 31 May 2018, Comparison Of Legal Policies Against Racism In Football In Indonesia And The European Union in Nat. Volatiles & Essent. Oils, 2021; 8(4): 11696-11705).
Με βάση τις ως άνω διευκρινήσεις ο ισχυρισμός των εγκαλούμενων, ότι ο όρος μαϊμού δεν έχει ρατσιστική χροιά είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Η δε έκφραση του πρώτου εγκαλούμενου (σ.σ. Μπέος), ερμηνευόμενη ως ενιαίο νοηματικό σύνολο με τα διαδραμαστισθέντα συμβάντα, όπως ανωτέρω εκτέθηκαν αναφερόμενη στον ως άνω ποδοσφαιριστή, ο οποίος είναι μαύρος και σύμφωνα και με τη νομολογία της UEFΑ και CAS, στοχοποιεί αυτόν με απόλυτα διακριτό τρόπο λόγω των χαρακτηριστικών της φυλής και του χρώματος, ενέχοντας υποτίμηση, περιφρόνηση και έλλειψη σεβασμού στην διαφορετικότητα του.
Η δε έκφραση αυτή, λαμβανομένης υπόψη και της ιδιότητας του πρώτου εγκαλούμενου, θεωρείται πρόσφορη να προκαλέσει στο μέσο άνθρωπο έντονα συναισθήματα απέχθειας, αποστροφής, χαιρεκακίας, αντεκδίκησης και ιδιαίτερης εχθρότητας, διασαλεύοντας την ομαλή διεξαγωγή του ποδοσφαίρου.
Τα ως προπεριγραφόμενο συμβάν δεν αναιρείται κατ’ ουσίαν από τις μαρτυρικές καταθέσεις των μαρτύρων των εγκαλουμένων, δεδομένου ότι η μεν πρώτη κατάθεση του μάρτυρα που επικαλούνταν την ιδιότητά του παρατηρητή της FIFA και UEFA, (σ.σ. Δαλούκας) όπως ο ίδιος δήλωσε, δεν κρίνεται πειστική, καθόσον κατέθεσε, ότι δεν υπάρχουν ποινές για αυτήν την έκφραση και γι’ αυτό δεν το κατήγγειλε στις αρμόδιες αρχές, γεγονός που αναιρείται από τις ανωτέρω αναφερόμενες αποφάσεις της UEFA και του CAS, οι οποίες τυποποιούν τις εν λόγω συμπεριφορές ως παραβάσεις, ενώ η δεύτερη μαρτυρική κατάθεση, κρίνεται ως μάλλον ενδοιαστική και ασαφής, δεδομένου ότι ο εν λόγω μάρτυς δεν περιγράφει, κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, το περιστατικό αλλά αναφέρει αρχικά ότι ακούστηκε κάπου από τον πάγκο η ως άνω έκφραση, ενώ μετά από επίμονες ερωτήσεις των συνηγόρων ανασκευάζει την μαρτυρία του και αναφέρει ότι ακούστηκε από τον πρώτο εγκαλούμενο, ενώ επίσης αναφέρει ότι ο διαιτητής ήταν κοντά και άκουσε το χαρακτηρισμό, ενώ προέκυψε ότι ο διαιτητής ήταν αρκετά μακριά και δεν άκουσε τίποτα.
Με βάση, επομένως, τα ανωτέρω εκτεθέντα, αποδεικνύεται, πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο πρώτος εγκαλούμενος εκστόμισε την ως έκφραση, η οποία, σύμφωνα με την ανωτέρω μείζονα πρόταση, φέρει ρατσιστικά χαρακτηριστικά και συγκροτεί τη πειθαρχική παράβαση του άρθρου 18 παρ. 1 ΠΚ της ΕΠΟ. Εξάλλου, αλυσιτελώς επιχειρείται από τους εγκαλούμενους να συνδέσουν το άρθρο 18 του ΠΚ της ΕΠΟ με το άρθρο 82Α ΠΚ (έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά) και να τονίζουν το κίνητρο του δράστη (…)»
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
