Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο για μερικούς να στηρίξουν την ομάδα. Θα την πουν λούζερ, τον ΔΙΕΘΝΗ με την Εθνική Τουρκίας και τον πιο ακριβό αμυντικό του πράσινου ρόστερ, Ακαϊντίν, θα τον χαρακτηρίσουν ως ένα σαπάκι που έφερε ο Τερίμ με τον Αλαφούζο για να μας κοροϊδέψουν ότι έκαναν μεταγραφές και τον προπονητή φελλό, άχρηστο, στημένο και απατεώνα.
Οι αντίπαλοι, αντίθετα διακατέχονται από έναν εκνευρισμό που ο Παναθηναϊκός έχει τον Τερίμ. Είναι οι ίδιοι αντίπαλοι που επί Γιοβάνοβιτς είχες τον Αλμέιδα να λέει «ελπίζω να μην πάρει το πρωτάθλημα μια ομάδα με δώρα».
Οι ίδιοι που στο Καραϊσκάκη ο καθένας που φέρεται σα να είναι εγκάθετος, έκανε ερώτηση στον Γιοβάνοβιτς για το ποια ομάδα θεωρεί πρώτη και ποια τρίτη βάση της εικόνας ενός συγκεκριμένου αγώνα.
Προφανώς και δεν φταίει ο Γιοβάνοβιτς που του έκαναν μια τέτοια ερώτηση, αλλά είναι δείγμα ότι η παρουσία του δεν γινόταν σεβαστή από τους αντιπάλους. Όπως ακριβώς είχες και τον Λουτσέσκου να λέει στον Γιοβάνοβιτς ότι ο Παναθηναϊκός συνέχεια ευνοείται από την διαιτησία και ήρθε ο Τερίμ και η γλώσσα, κόπηκε ΜΑΧΑΙΡΙ.
Γιατί επί Γιοβάνοβιτς ξεκίνησε ο Λουτσέσκου αυτό τον πόλεμο λάσπης. Δηλαδή είχες έναν προπονητή που δεν τον σεβόντουσαν οι αντίπαλοι, αλλά πολύ καλά έκανες και τον σεβόσουνα εσύ. Γιατί και εγώ σέβομαι τον Γιοβάνοβιτς και πιστεύω ότι άργησε να έρθει στον Παναθηναϊκό. Και φτάσαμε στο σήμερα, που πλέον έχεις έναν προπονητή που τον σέβονται οι αντίπαλοι και προσέχουν πως μιλάνε για τον Παναθηναϊκό του Τερίμ, αλλά δεν το σέβεσαι εσύ.
Όμως δεν φταίει αυτή η ομάδα, που ο Παναθηναϊκός είναι 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Προσωπικά μου φαίνεται αδιανόητο ότι ένας προπονητής που μέχρι προχθές δεν τον ήξερε η κανένας στην Ευρώπη, έχει καθολική αποδοχή και στήριξη από τους φίλους της ομάδας του και ο προπονητής που έχει πάρει όσα τρόπαια δεν έχουν δει στα πιο τρελά τους όνειρα όλοι οι υπόλοιποι προπονητές της Super League μαζί, να απαξιώνεται από κάποιους συστηματικά.
Ο Τερίμ ήρθε μεσούσης της περιόδου για να βγάλει το φίδι από την τρύπα, σε μια χρονιά που πήγαινε καρμπόν όπως την περσινή και επειδή δεν είχες πάρει πρέφα τι γίνεται μέσα στην ίδια σου την ομάδα με τον Μπρινιόλι, η χρονιά ίσως να πήγαινε ακόμα χειρότερα από την περσινή. ‘
Και ο Αλαφούζος μετά από τόσα λάθη, διάγνωσε πιο έγκαιρα από όλους τον κίνδυνο. Λειτούργησε ίσως για πρώτη του φορά τόσο ηγετικά στην ομάδα και έφερε έναν Αυτοκράτορα για να σώσει ότι σώζεται. Για να αλλάξει κάτι. Και αυτό το κάτι αλλάζει. Όχι ακόμα στον βαθμό που θα το θέλαμε, αλλά όλοι βλέπουν ότι αρχίζει και παίρνει ο Παναθηναϊκός, το πιο πολύτιμο συστατικό που μπορεί να προσφέρει αυτός ο άνθρωπος. Τη νοοτροπία νικητή.
Όπως έδωσε νοοτροπία νικητή ο Σπανούλης στον Ολυμπιακό, όπως δίνει νοοτροπία νικητή ο Σλούκας στον Παναθηναϊκό και όπως είχε δώσει πιο παλιά ο Ομπράντοβιτς. Αυτή τη νοοτροπία μπορούν να την δώσουν είτε παίκτες, είτε προπονητές που έχουν φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο. Και επειδή ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πάρει τον Εμπαπέ να του δώσει νοοτροπία νικητή, πήρε τον Τερίμ.
Και αν ο Τερίμ δεν ήταν 72 ετών, δεν θα μπορούσε να τον φέρει καμία Ελληνική ομάδα. Στη Μίλαν και στη Φιορεντίνα πήγαινε όταν ήταν νεότερος. Όχι στην …Σούπερ Λιγκ.
Και αν στην Μίλαν δεν είχε φάει μπούλινγκ από τους παίκτες λόγω της καταγωγής του θα είχε κάνει σπουδαία δουλειά. Όσο για την Φιορεντίνα, ρωτήστε τους φίλους της ομάδας να σας πουν, αν ο Τερίμ έφυγε σαν πετυχημένος ή αποτυχημένος από τους «βιόλα».
Και για να τα λέμε όλα, χθες μετά το 2-1, δεν μου άρεσε η εικόνα του Παναθηναϊκού. Όμως ο Τερίμ έχει δείξει ότι είναι Αυτοκράτορας στο ματσάρισμα με τον Ολυμπιακό και με την ΑΕΚ και δεν του κάθεται το ματσάρισμα με τον ΠΑΟΚ. Ο Παναθηναϊκός του Τερίμ το έδειξε και στην ΟΠΑΠ Αρένα ότι το έχει το ματσάρισμα με την ΑΕΚ, κάτι που θαύτηκε λόγω ενός ατυχούς πέναλτι στις καθυστερήσεις. Αλλά επειδή δεν γίνεται πάντα στις καθυστερήσεις να παίρνεις πέναλτι το έδειξε χθες, που συνολικά έπαιξε λίγο χειρότερα από ότι έπαιξε στη Φιλαδέλφεια.
Και χθες την σεβάστηκε ξανά την ΑΕΚ. Όπως ακριβώς έκανε στο πρώτο παιχνίδι κάτι που είχε σαν συνέπεια να βρεθεί να κυνηγάει το σκορ. Δεν πήγε καρφί να κάνει το 3-1, σε αντίθεση με την ΑΕΚ που μέχρι να βρει τα πατήματα του ο Παναθηναϊκός, πήγαινε καρφί να κάνει το 0-2. Όμως ακόμα και με τον ΠΑΟΚ που δεν το έχει το ματσάρισμα, ο Τερίμ με την αλλαγή του Λημνιού και την επιλογή να στείλει σπίτι του τον Μπρινιόλι και να πάρει τον Ντραγκόφσκι, πήρε αυτός την πρόκριση.
Και επειδή οι συγκρίσεις Τερίμ – Γιοβάνοβιτς είναι αναπόφεκτες, στην διαδικασία των play off, ο Τερίμ κέρδισε τον Ολυμπιακό εκτός έδρας, εκεί που ο Γιοβάνοβιτς έχασε το πρωτάθλημα. Κέρδισε την ΑΕΚ εντός έδρας, εκεί που ο Γιοβάνοβιτς ήρθε ισόπαλος, χάνοντας χρυσή ευκαιρία να πάρει κεφάλι στην βαθμολογία. Ενώ έχασε και τους τρεις βαθμούς κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο, εκεί που ο Γιοβάνοβιτς κατάφερε να πάρει μόλις έναν. Δηλαδή 6 βαθμούς ο Τερίμ στους ίδιους αγώνες και 2 ο Γιοβάνοβιτς. Και επειδή η σύγκριση θα έχει και συνέχεια, να σημειώσουμε ότι ο φετινός Βόλος, είναι η Λαμία, εκεί που πάλι έχασε δυο βαθμούς ο Γιοβάνοβιτς. Και ναι, οι βαθμοί που θα χαθούν από την κάθε Λαμία ή τον κάθε Βόλο στην τελική ευθεία των play off, είναι δυο φορές πιο σημαντικοί από αυτούς που χάνονται στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος.
Υ.Γ. Και μιας και κάνουμε σύγκριση, χθες να πούμε ότι η ΑΕΚ βρέθηκε πολύ κοντά στο να πάρει έναν βαθμό χρυσάφι από την Λεωφόρο. Και αυτό πήγε να το κάνει με έναν παίκτη που ο Παναθηναϊκός τον έκανε δώρο στην ΑΕΚ. Τον Γκατσίνοβιτς, που κάποιοι τον θεώρησαν «ακριβό» ή ανεπαρκή για να παίζει έστω και σαν αλλαγή στον σημερινό Παναθηναϊκό.
Υ.Γ.2 Αν το 5 στα 5 του μπάσκετ μπορεί να δώσει την δεύτερη θέση στην Ευρωλίγκα, το 5 στα 5 του ποδοσφαίρου, μπορεί να δώσει την πρώτη στο πρωτάθλημα. Χθες έγινε το 1/1, πάμε στο Χαριλάου για το 2 στα 2. Αυστηρά…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
