H παραπομπή του αντιπροέδρου της ΠΑΕ ΟΣΦΠ, Σ. Θεοδωρίδη, στο αρμόδιο δικαστικό όργανο της ομοσπονδίας για παραβίαση της διάταξης του κώδικα δεοντολογίας που αφορά στις δυσμενείς κρίσεις και στη δυσφήμηση ποδοσφαιρικών αρχών και οργάνων, που υπήρχε στους κανονισμούς επί των διοικήσεων Σαρρή – Γκιρτζίκη, φαίνεται να βάζει τέλος στην ανοχή που έδειχνε η ομοσπονδία στα συχνά φαινόμενα, κυρίως από μια συγκεκριμένη πλευρά, συστηματικής παραβίασης του κανονισμού με δηλώσεις περιείχαν εξατομικευμένες στοχοποιήσεις.
Από τη μία, λοιπόν έχουμε μία νέα και ανεκτική διοίκηση, και από την άλλη υπήρξε το «σύστημα» που διοικούσε το ποδόσφαιρο για 20 χρόνια και έλεγχε τόσο την ΕΠΟ (από το 1997) όσο και τη Super League (από το 2010 και μετά), και το οποίο όχι μόνο καταδίωκε καθ’ έξιν, με σκοπό την καταστολή, όσους άρθρωναν δημόσιο λόγο για τα κακώς κείμενα στο ποδόσφαιρο, αλλά έφτασε στην κορύφωση του απολυταρχισμού του το 2013 παίρνοντας μέτρα προληπτικής λογοκρισίας, που αποτελούν ίδιον ανελεύθερης και ανασφαλούς εξουσίας (βλ. Η λογοκρισία στην Ελλάδα, Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, 2016)
Συγκεκριμένα η πλειοψηφία των ΠΑΕ της Super League με εξαίρεση τους Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, Απόλλων Σμ. και Ξάνθη, ψήφισαν να μπει στο καταστατικό της Super League προσθήκη ειδικής πειθαρχικής διάταξης, η οποία με εντελώς αυθαίρετα προέβλεπε την επιβολή χρηματικής πειθαρχικής ποινής σε βάρος ΠΑΕ, σε περίπτωση που η ίδια ή οποιοδήποτε πρόσωπο συνδεόμενο με αυτή, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, προβαίνει σε δυσφημιστική ή απαξιωτική πράξη σε βάρος της Super League, εφόσον έτσι κρίνει το Διοικητικό Συμβούλιό της.
Αυτό σήμαινε (και γι΄αυτό αποφασίστηκε) ότι αν κρινόταν από τη Super League ότι π.χ. ο ΣΚΑΪ προβαίνει σε δυσφημιστικά σχόλια για το πρωτάθλημα θα τιμωρούνταν ο… Παναθηναϊκός, επειδή ο Ι. Αλαφούζος ήταν πρόεδρος και στον ΣΚΑΪ και στον Παναθηναϊκό.
Με άλλες λέξεις, ανά πάσα στιγμή, εφόσον το Δ.Σ. της Super League, κρίνει ότι κάποιο πρόσωπο συνδέεται με ΠΑΕ – μέλος της, θα μπορούσε να “βαφτίζει” την όποια πράξη του προσώπου αυτού ως απαξιωτική, προκειμένου να επιβάλει στην ΠΑΕ δυσανάλογη χρηματική ποινή, αλλά και περιορισμούς που αφορούν στη συμμετοχή της διωκόμενης ΠΑΕ στο Πρωτάθλημα, ή στην απόκτηση ποδοσφαιριστών.
Η απόφαση – μνημείο σκοταδισμού – της Λίγκας εστάλη προς έγκριση στην ΕΠΟ τα μέλη του ΔΣ της οποίας (διοίκηση Σαρρή) δεν είχαν κανέναν πρόβλημα να την ψηφίσουν, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως του μέλους του ΔΣ και τότε προέδρου της ΕΠΣ Κεφαλονιάς, Ευ. Μαζαράκη, ο οποίος διαφώνησε και καταψήφισε.
Ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ κατέθεσαν αγωγή ακυρώσεως στα πολιτικά δικαστήρια κατά της απόφασης της Super Luegue υποστηρίζοντας «η διάταξη αυτή αντιτίθεται κατάφωρα στο νόμο και το καταστατικό, θέτει σε κίνδυνο το κύρος της διεξαγωγής των αγώνων του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής Κατηγορίας και το καθήκον πίστεως και αλληλεγγύης εντός του συνεταιρισμού”.
Υπό το φόβο του διασυρμού από την ακύρωση της απόφασης στα δικαστήρια, η Super League αναγκάστηκε να την αποσύρει.
Όλα τα παραπάνω συνέβησαν στο καθόλου μακρινό 2013. Όταν αυτοί που τώρα φωνάζουν και οι διοικήσεις που στήριζαν σε Super League και ΕΠΟ, επιχείρησαν να επιβάλλουν το νόμο της σιωπής, όχι μόνο στις διαμαρτυρόμενες ΠΑΕ, αλλά ακόμα και στα ΜΜΕ…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
