Ποιες συμπράξεις θ’ αποδειχθούν “μπετόν αρμέ”;

Η επικράτηση του Μαρινάκη στις εκλογές για πρόεδρο της Super League, έχει πολλές αναγνώσεις.

Η πιο απλή όλων είναι ότι το ελληνικό πρωτάθλημα έχει τον πρόεδρο που του αξίζει.

Οι υπόλοιπες αναγνώσεις όμως είναι ακόμα πιο σημαντικές.

Η πρώτη ανάγνωση είναι ότι ο Αλαφούζος δεν διάβασε σωστά την κάθοδο Μαρινάκη στις εκλογές.

Δηλαδή αυτό ήταν ένα μήνυμα, ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, έχει εξασφαλίσει τις απαραίτητες ψήφους για να βγει ή την απαραίτητη “διαρροή” με λευκή ψήφο όπως ο Παναιτωλικός, από την πλευρά του αντίπαλου.

Ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού, για να πάρει τις εκλογές θα έπρεπε να είχε πραγματοποιήσει νέο γύρο επαφών μετά τα νέα δεδομένα της καθόδου Μαρινάκη για τις ψήφους που υπολόγιζε.

Να περιμένει ότι κάποια από αυτές στο τελευταίο λεπτό, είναι πιθανό να στραβώσει, καθώς και να προσπαθήσει να “σπάσει” μια από τις πιθανές ψήφους που θα κατέληγαν στο μπλοκ Μαρινάκη (βλέπε ΟΦΗ). Οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό, όπως αποδείχτηκε, θα ήταν σίγουρη ήττα.

Βέβαια το όλο εγχείρημα ήταν δύσκολο, καθώς για χρόνια ο μεγαλομέτοχος των πρασίνων αδιαφορούσε για συμμαχίες με άλλες ομάδες, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, που πάντα είχε ένα πυρήνα ομάδων πρόθυμο να τον υποστηρίξουν ανεξαρτήτως συνθηκών, όπως για παράδειγμα ο Ατρόμητος ή ο Αστέρας Τρίπολης που παρά την άγρια σφαγή στον τελικό του κυπέλλου το 2013, προσωπικά αδυνατώ να θυμηθώ, πότε ήταν η τελευταία φορά που η ψήφο τους ήταν διαφορετική από τα εξωαγωνιστικά θέλω του Ολυμπιακού.

Ενδιαφέρον ωστόσο υπάρχει και αναφορικά με την ΑΕΚ, η οποία δείχνει πως μετά την αποχώρηση του Μελισσανίδη, μπαίνουν εισαγωγικά σε κάποιες συμμαχίες, ενώ αλλαγές είχαμε και στους “εχθρούς” της ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ ως γνωστόν δεν κατέβασε υποψήφιο για την Σούπερ Λιγκ. Ενώ συγκεκριμένα Λαμία και Άρης που εξακολουθούν να έχουν καλές σχέσεις με την ΑΕΚ, αλλά είχαν και αρκετούς λόγους πέρα από την όποια συμμαχία να είναι απέναντι στην υποψηφιότητα Μαρινάκη.

Ο Άρης πέρα από το ότι δεν έχει σχέσεις με την διοίκηση του Ολυμπιακού, θα ήταν ενάντια στην υποψηφιότητα αυτή, ειδικά από την στιγμή που είχε την υποστήριξη του ΠΑΟΚ, ενώ στην Λαμία έδειξαν ότι δεν έχουν ξεχάσει το τρόπο με τον οποίο τελευταία στιγμή δεν προχώρησε η ενωτική κάθοδο του Πανουργιά ως προέδρου της Super League, για να προχωρήσει η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Σούπερ Λιγκ.

Από την άλλη, ενώ η ΑΕΚ του Μελισσανίδη, ήταν στα μαχαίρια (και) με τον Παναθηναϊκό, αυτόματα μετά την αλλαγή σκυτάλης στην διοίκηση, υπήρξε μια πρώτη σύμπραξη.

Αντίθετα ο ΠΑΟΚ δεν φάνηκε να συγκινείται ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση Μελισσανίδη και την αλλαγή σκυτάλης στα διοικητικά της ΑΕΚ για να κάνει μπει σε μια προσπάθεια, καλών σχέσεων από την αρχή.

Όλα αυτά δείχνουν το σήμερα και ακόμα περισσότερο το μέλλον.

Δηλαδή η σύμπραξη Παναθηναϊκού, ΑΕΚ και Άρη, ίσως να μην ήταν ευκαιριακή. Θέλω να πω, πως αν αυτή η συμμαχία παραμείνει “μπετόν αρμέ” και θα κρατήσουν κάποιους συμμάχους στην πλευρά τους και θα φροντίζουν να βάζουν δύσκολα στην άλλη πλευρά, δηλαδή του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού.

Γιατί μπορεί αυτή την στιγμή ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός να έχουν πολύ περισσότερες δυνάμεις, από την σύμπραξη που προαναφέραμε, αλλά το στοιχείο του “μπετόν αρμέ”, όσο και αν φαίνεται μέχρι στιγμής στις ψήφους σε λίγκα και σε ΕΠΟ, δεν έχει δοκιμαστεί καθόλου.

Δηλαδή το σήμερα ίσως να είναι οι δυο πόλοι του ΠΑΟ, ΑΕΚ, Άρης και ο δεύτερος πόλος του ΠΑΟΚ και του ΟΣΦΠ. Ενώ το αύριο του ποδοσφαίρου το πιθανότερο είναι να οδηγηθούμε σε τρεις πόλους οι οποίοι θα είναι ΠΑΟ, ΑΕΚ, Άρης ο ένας, ο άλλος ο πόλος θα είναι ο ΠΑΟΚ μαζί με τις φιλικές προσκείμενα ομάδες όπως ο Πανσερραϊκός και με τον τρίτο πόλο να είναι ο Ολυμπιακός με Βόλο, Αστέρα και Ατρόμητο μαζί και αυτό αν δεν αλλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Και αν σας φαίνεται ότι προτρέχω με τα τρία διαφορετικά μέτωπα, που αυτόματα οδηγούν σε πολύ εύθραυστες ισορροπίες, θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας, επί της κουβέντας, μόλις τρεις μήνες μετά την έναρξη του πρωταθλήματος…