Στην προηγούμενη, δεύτερη θητεία του, ως πρόεδρος της Super League, που έληξε άδοξα πριν έξι μήνες, ο Ευ. Μαρινάκης, θέλοντας να επιβάλλει την ατζέντα του, προκαλούσε εντάσεις.
Προέβαινε συχνά, επικαλούμενος του αξίωμα που κατείχε, σε καταγγελίες εναντίον της ΕΠΟ, της ΚΕΔ και εμμέσως πλην σαφώς εναντίον ανταγωνιστριών ΠΑΕ.
Ζητούσε, για θέματα όπως η “επαγγελματική διαιτησία” τη συνδρομή της κυβέρνησης, που τώρα ξορκίζει.
Καταγράφηκαν ακόμη και επεισόδια με πρωταγωνιστές ανθρώπους του περιβάλλοντός του, όπως το πέταγμα φούστας και αργότερα πενηντάευρου προς τους θεωρούμενους αντιπάλους.
Όσων μέσων κι αν μετήλθε, δεν τα κατάφερε.
Ήταν σα να προσπαθεί να γκρεμίσει ένα κάστρο χρησιμοποιώντας σφεντόνα.
Σαν φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Ωστόσο, όπως έχει διδάξει η Ιστορία, τα κάστρα πέφτουν από μέσα.
Αυτό συνέβη και με το “κάστρο της ΕΠΟ”.
Το κάστρο έπεσε επειδή κατ’ αρχάς η «πλευρά της ΑΕΚ» αρνήθηκε, ενόψει των επικείμενων εκλογών για την ανάδειξη νέας διοίκησης να παραχωρήσει στην «πλευρά του ΠΑΟΚ» τις θέσεις στην ομοσπονδία, που η «πλευρά του ΠΑΟΚ», παραχώρησε στην «πλευρά της ΑΕΚ» τον Μάρτιο του 2021, σε συνέχεια της φερόμενης μεταξύ τους συμφωνίας, που συνιστούσε μια ιδιότυπη εναλλαγή στη διακυβέρνηση.
Ο Μαρινάκης εκμεταλλεύτηκε τη διάλυση της επονομαζόμενης συμμαχίας «ΑΕΚ – ΠΑΟΚ» και ενεργοποιώντας την, μικρή αλλά αλλά διόλου ευκαταφρόνυτη για τους συσχετισμούς δυνάμεων, επιρροή του στο εκλογικό σώμα της ΕΠΟ, αποφάσισε να στηρίξει την «πλευρά του ΠΑΟΚ».
Η στήριξη αυτή συνέβαλε ώστε οι εκλογές της ΕΠΟ να τελειώσουν πριν καν αρχίσουν, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Η παροχή της (της στήριξης) δεν έγινε μόνο στη λογική της επιλογής του «μικρότερου κακού», ούτε στη λογική του «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».
Έγινε και στη λογική της, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, στη λογική της σύγκλισης, σε κάποιους, έστω, τομείς.
Όταν ήρθε η ώρα για την εκλογή προέδρου στη Super League κι αφού η υποψηφιότητα του Ι. Αλαφούζου αχρήστεψε την «επιλογή Μπέου», ο Μαρινάκης αντιλήφθηκε ότι για να επιβάλλει την ατζέντα του έπρεπε να επιστρέψει εκεί που πριν έξι μήνες εξαναγκάστηκε ν’ αποχωρήσει.
Η θέση του προέδρου της Super League του εξασφαλίζει παρουσία και στην ΕΠΟ (Β’ Αντιπρόεδρος στην Εκτελεστική Επιτροπή και στην Επιτροπή Εκτάκτων Θεμάτων και μέλος στην Επιτροπή Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου)
Τί περιλαμβάνει η ατζέντα Μαρινάκη;
Όσον αφορά την ΕΠΟ την εφαρμογή της επαγγελματικής διαιτησία και έως τότε τη συγκρότηση νέας ΚΕΔ με πρόσωπα που θα τυγχάνουν της αποδοχής του.
Μεγαλύτερο, αν όχι κυριαρχικό ρόλο της Επιτροπής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου.
Ίσως, σ’ ένα επόμενο βήμα, η επαναδιπραγμάτευση της οικονομικής σχέσης ΕΠΟ – Super League.
Όσον αφορά τη Super League η αλλαγή του format διεξαγωγής του επόμενου πρωταθλήματος, ώστε να τεθούν εκτός από τα playoffs, που θα γίνονται μεταξύ των ομάδων των θέσεων «1-4», ομάδες που δεν έχουν βαθμολογικό ενδιαφέρον.
Στόχος θα είναι και η μεγιστοποίηση των εσόδων και η διατήρηση ή και αύξηση του ποσοστού που δίδεται από την κυβέρνηση στις ΠΑΕ από τη φορολόγηση των παικτών του στοιχήματος.
Πάντως κατά τις πρώτες του δηλώσεις δεν είπε λέξη για την κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, που αποτελεί διακαή πόθο κάποιων εκ των ΠΑΕ που τον ψήφισαν.
Μπροστά του, παρά το μήνυμα να μείνουν μακριά από το ποδόσφαιρο «οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις», θα βρει το θέμα της ανανέωσης της σύμβασης για τη λειτουργία του VAR, που το 2019 (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) έγινε με χρήματα των φορολογούμενων.
Η ολική επιστροφή Μαρινάκη στη Super League και στην ΕΠΟ σηματοδοτεί, όπως προαναφέρθηκε, την εκ νέου προσπάθεια να επιβάλλει την ατζέντα του με σαφώς ευνοϊκότερους όρους.
Πολλοί αναρωτιούνται αν θα υπάρξει αρμονική και κυρίως αν θα διαρκέσει μια αρμονική συνύπαρξη με τη νέα διοίκηση στην ΕΠΟ.
Αυτό αποτελεί ένα από τα ζητούμενα της επόμενης μέρας…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
