Η αήττητη εξαετία του Ολυμπιακού στην επαρχία έχει εξήγηση

Ο αγώνας Βόλος – Ολυμπιακός στις αρχές του μήνα, είχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όχι μόνο για την βαθμολογική συγκομιδή των δύο ομάδων, αλλά και γιατί θα ήταν η πρώτη αντίδραση του Ολυμπιακού μετά την πεντάρα από την Φράιμπουργκ.

Σίγουρα, η φετινή χρονιά, είναι κάτι που θα θέλουν να ξεχάσουν γρήγορα στις τάξεις της ομάδας του Βόλου, αλλά όταν η αντίπαλη ομάδα (ο Ολυμπιακός στην προκειμένη περίπτωση), έρχεται μετά από μια πραγματική ήττα σοκ και με απολυμένο προπονητή στον πάγκο, αυτόματα μιλάμε για έναν αγώνα ο οποίος «μυρίζει» γκέλα από χιλιόμετρα.

Όμως το να κάτσεις να δεις τον αγώνα Βόλος – Ολυμπιακός, είναι σα να βλέπεις μια οποιαδήποτε θεωρητικά επικίνδυνη έξοδο του Ολυμπιακού στην επαρχία.

Σα να βλέπεις τον αγώνα Πανσερραϊκός – Ολυμπιακός. Εκεί δηλαδή που η ομάδα του Πειραιά, διανύει τον έκτο συνεχόμενο χρόνο χωρίς καμία ήττα και με κάποιες λιγοστές ισοπαλίες.

Οπότε αν στην θέση του Βόλου, βάλετε τον ΟΦΗ, την Λαμία, τoν ΠΑΣ Γιάννινα, τον Αστέρα ή όποια άλλη ομάδα εσείς θέλετε, είναι ακριβώς το ίδιο. Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στον αγώνα που διεξήχθη στο Πανθεσσαλικό στάδιο.

Για μια ακόμα φορά, κανένα από τα πολλαπλά προβλήματα του Ολυμπιακού που προαναφέραμε, δεν φάνηκε στο χορτάρι και για μια ακόμα φορά μια μέτρια αγωνιστική εμφάνιση της ομάδας του Πειραιά, θα μπορούσε να συνδυαστεί με μια σχετικά άνετη επικράτηση των ερυθρολεύκων στο παιχνίδι.

Επί της ουσίας καμία από τις δύο ομάδες δεν σου δημιουργούσε προδιάθεση ότι θα βάλει γκολ. Δηλαδή από τα πρώτα λεπτά, φαινόταν ένα παιχνίδι που ξεκινούσε από ισοπαλία και στην καλύτερη περίπτωση για την ομάδα του λιμανιού, θα έφτανε μέχρι το διπλό και αυτό σε περίπτωση που κάποια ατομική ενέργεια ενός παίκτη του Ολυμπιακού, θα έστελνε την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα.

Όμως ο αγώνας για τον Βόλο, κύλησε τόσο ευνοϊκά για τους γηπεδούχους, που από το πουθενά, βρέθηκε να προηγείται δυο φορές μπροστά στο σκορ, με τον Ολυμπιακό και τις δυο φορές, να δείχνει να μην έχει τρόπους να ισοφαρίσει. Τουλάχιστον όχι άμεσα και όχι εύκολα.

Εκεί τι έγινε λοιπόν; Μετά το 1-0 του Βόλου, κέρδισε πέναλτι που σωστά δόθηκε. Όμως ο Βόλος είχε την τύχη σε ένα παιχνίδι που δύσκολα έμπαινε το γκολ, να κάνει με πέναλτι το 2-1. Εκεί ο Βόλος ζαλίστηκε, δεν άντεξε και με ένα αυτογκόλ αμέσως τρια λεπτά αφού προηγήθηκε, φρόντισε με αυτογκόλ να κάνει το 2-2. Αυτό έδωσε μεγάλη ώθηση στον Ολυμπιακό που στις λεπτομέρειες δεν έγινε ή δεν μέτρησε αν προτιμάτε το 2-3.

Πριν από τον Βόλο, ο Ολυμπιακός έπαιζε με τον Παναιτωλικό στο κεκλεισμένων των θυρών Καραϊσκάκη. Ξεκινάει ο αγώνας, ο Παναιτωλικός που φέτος παρουσιάζεται προβληματικός στους περισσότερους αγώνες, πατάει καλά στο γήπεδο. Μάλιστα στο 13^ο λεπτό της αναμέτρησης κάνει το 0-1. Μετά από τρια λεπτά μπορείτε να μαντέψετε τι έγινε.

Ζαλίστηκε ο Παναιτωλικός, δεν άντεξε ότι από μια τέτοια έδρα θα μπορούσε να φύγει με βαθμό ή βαθμούς και μετά από τρια λεπτά, ένας παίκτης του Παναιτωλικού με αυτογκόλ, ισοφαριζει σε 1-1. Αυτό έδωσε μεγάλη ώθηση στον Ολυμπιακό που το να βάλει το δεύτερο και το τρίτο γκολ, ήταν μια τυπική διαδικασία.

Ενώ οι εποχές έχουν αλλάξει, ενώ ο «μικρός» στους περισσότερους αγώνες κόντρα στον Ολυμπιακό, πλέον δεν θα συναντήσει μια διαιτησία που θα του απαγορεύσει να διεκδικήσει τη νίκη πριν ξεκινήσει ο αγώνας, φέρει ακόμα τη νοοτροπία της μικρής ομάδας που σε τέτοιους αγώνες δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Όλο αυτό έχουν φτιάξει έναν ασύλληπτο μύθο, με τον Ολυμπιακό εκτός Ελλάδας να κινδυνεύει να φύγει με αρκετά γκολ, αλλά εκτός Αθήνας να διανύει τον έκτο συνεχόμενο χρόνο που παραμένει αήττητος.

Ενώ για ήττα από ομάδα της περιφέρειας σε κάποιο από τα εντός έδρας παιχνίδια δεν το συζητάμε καν. Χαρακτηριστικό είναι το παιχνίδι της πρώτης αγωνιστικής, Ολυμπιακός – Πανσερραϊκός, με την ομάδα των Σερρών, παρά το ότι είχαν την ατυχία να μείνουν με 10 παίκτες από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, στάθηκαν πολύ δυνατά μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου και δεν επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να απειλήσει σοβαρά για να ανοίξει το σκορ. Όχι μόνο αυτό, αλλά ο Παναιτωλικός έβγαινε μπροστά να πιέσει. Και δέκα λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, μια τέτοια επίθεση της ομάδας των Σερρών, έστω και καθ’ υπόδειξη VAR, μετατρέπεται σε πέναλτι.

Εκεί ο Παναιτωλικός διακατέχεται από την κακή νοοτροπία που προαναφέραμε και είχε δύο επιλογές. Ή να χάσει το πέναλτι και μετά από λίγα λεπτά να φάει το γκολ ή να βάλει το πέναλτι και μετά από λίγα λεπτά να βάλει αυτογκόλ. Τελικά «επέλεξε» το πρώτο, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει σχετικά εύκολα με 2-0, ενώ η εικόνα του παιχνιδιού δεν ήταν για κάτι τέτοιο.

Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι στον αγώνα που θα γίνει στην έδρα του Πανσερραϊκού, οι οποίος φέτος είναι πάρα πολύ καλός, θα δούμε κάτι διαφορετικό από όλα αυτά;