Ο “Κόναν” ή αλλιώς ο Θανάσης Κολιτσιδάκης έχει κατακτήσει ένα double με τον Παναθηναϊκό το 1995, ένα κύπελλο (1994) και ένα Πρωτάθλημα (1996), ενώ παράλληλα ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της πορείας του Παναθηναϊκού στα ημιτελικά του Champions League το 1996. Σήμερα βρίσκεται στην τεχνική ηγεσία της Δόξας Δράμας, έχοντας καταφέρει μια άνετη παραμονή στην SL2 και βάζοντας τις βάσεις για την επόμενη χρονιά.

 Ο “Κόναν” μιλάει στο SoccerPlus για τον Παναθηναϊκό, τους παίκτες, τον Μπόλονι και τον πολύ κρίσιμο αγώνα της Κυριακής κόντρα στον ΠΑΟΚ. Καυτηριάζει διοικητικούς χειρισμούς ενώ εκτιμά ότι ο Παναθηναϊκός θα κατακτήσει ένα από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια, ενώ στο τέλος τοποθετείται για μια «πράσινη ιστορία» με άδοξο φινάλε το 1991. 

Αγωνιστικά τον Παναθηναϊκό πως τον είδες στην Τρίπολη με την ολική οπισθοχώρηση που είχε στα τελευταία λεπτά του αγώνα;

Καμιά φορά οι παίκτες από μόνοι τους προκειμένου να κρατήσουν ένα αποτέλεσμα, οπισθοχωρούν. Σίγουρα αυτό δεν αρμόζει στον Παναθηναϊκό. Δεν ξέρω αν ήταν εντολή προπονητή ή το έκαναν από μόνοι τους οι παίκτες. Αλλά σε ένα ματς μπορεί να συμβούν διάφορα. Από το να παίξεις ανοιχτά και να χάσεις, μέχρι το να παίξεις κλειστά και να κερδίσεις, δεν είναι εδώ το θέμα. Το θέμα είναι η φιλοσοφία του παιχνιδιού και το πώς θέλεις να βλέπεις την ομάδα σου. Σίγουρα στον Παναθηναϊκό αρμόζει να μην κλείνεται με όποια ομάδα και να παίζει, αλλά καμιά φορά αυτό μπορεί να γίνει υποσυνείδητα.

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι είδαμε κάποια μη συνηθισμένα πράγματα, όπως ο τερματοφύλακας της μιας ομάδας να κάνει αυστηρές συστάσεις στον αντίπαλο τερματοφύλακα, είδαμε στην αλλαγή του Μακέντα, ένας παίκτης της αντίπαλης ομάδας να τον σπρώχνει κατά την έξοδο του, τα τέσσερα λεπτά καθυστερήσεις να γίνονται εύκολα εφτά. Αυτά συνιστούν μια ανοχή του διαιτητή στο να γίνει ένας αγώνας “ροντέο”;

Αυτά τα βλέπουμε σε αρκετούς αγώνες ειδικά όταν είναι στην κόψη του ξυραφιού και υπάρχει ένταση. Καλό είναι μετά να τα ξεχνάμε. Από την στιγμή που ο διαιτητής δεν έχει δει κάτι επιλήψιμο όλα είναι “ok”. Το θέμα είναι οι παίκτες να παραμένουν συγκεντρωμένοι και να μην ασχολούνται ούτε με τους διαιτητές ούτε με τίποτα.

«Στο τέλος θα τα καταφέρει ο Παναθηναϊκός να βγει Ευρώπη – Καλύτερος ο ΠΑΟΚ από την ΑΕΚ»

Έχει σοβαρές πιθανότητες ο Παναθηναϊκός να πάρει το ευρωπαϊκό εισιτήριο σε μια τόσο περίεργη χρονιά; Ρωτάω γιατί αν ο Παναθηναϊκός π.χ. τερματίσει 4^ος και η ΑΕΚ 5^η, αλλά αν η ΑΕΚ πάρει το Κύπελλο, τότε αυτομάτως ο Παναθηναϊκός μένει εκτός Ευρώπης και παίζει η ΑΕΚ…

Ο Παναθηναϊκός πάντα έχει πιθανότητες. Δεν είναι σε κακή αγωνιστική κατάσταση. Συγκριτικά με τις τελευταίες χρονιές, αυτή είναι μια σχετικά καλή χρονιά του Παναθηναϊκού. Διεκδικεί με ίσους όρους με τις άλλες ομάδες την έξοδο του στην Ευρώπη και πιστεύω ότι θα τα καταφέρει στο τέλος. Όσο αφορά το θέμα του Κυπέλλου και το εισιτήριο που οδηγεί στην Ευρώπη, εγώ πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ έχει περισσότερες πιθανότητες από την ΑΕΚ να πάρει το κύπελλο. Νομίζω ότι είναι καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ, ειδικά αυτή τη στιγμή που η ΑΕΚ δεν πατάει καλά στο γήπεδο. Νομίζω ότι όλες οι ομάδες της εξάδας έχουν τις πιθανότητες τους, περισσότερες ή λιγότερες.

Πως βλέπεις τον κρίσιμο αγώνα της Κυριακής με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ;

Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να τα καταφέρει αρκεί να εκμεταλλευτεί την έδρα του και να παίξει όπως έπαιξε την προηγούμενη φορά κόντρα στον ΠΑΟΚ, που τον κέρδισε. Να το κάνει και αυτή την Κυριακή και έτσι να είναι πιο άνετος για την συνέχεια. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που πάει πολύ καλά στα ντέρμπι. Πολύ δύσκολα θα χάσει και παίρνει βαθμούς κόντρα σε όλες τις ομάδες.

«Οι παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν πολύ ταλέντο, δεν έχουν όμως προσωπικότητα…»

Η ιστορία του Παναθηναϊκού επιτάσσει κάθε χρόνο διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Τι πιστεύεις ότι λείπει αγωνιστικά από τους πράσινους τη νέα χρονιά; Ένας επιθετικός killer με μεγάλη συχνότητα στο γκολ ή ένα δεκάρι που να έχει την ικανότητα να βάζει το «εύκολο» γκολ από εκτελέσεις φάουλ, κάτι που έχει λείψει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό…

Όλοι οι καλοί παίκτες χωράνε σε μια ομάδα. Είναι καλοδεχούμενοι και ευπρόσδεκτοι. Το βασικό για τον Παναθηναϊκό είναι να στήριξει το project. Πριν τελειώσει η χρονιά γράφτηκε ότι είναι τελειωμένος ο Μπόλονι. Αν συμβεί αυτό ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να ξεκινήσει πάλι από την αρχή, πάλι από το μηδέν. Θα έρθει ένας νέος προπονητής με τα δικά του θέλω και πιθανόν να γίνουν πολλές αλλαγές. Για να κάνει η ομάδα πρωταθλητισμό θα πρέπει να μείνει ένας προπονητής που τον πιστεύουν, τον στηρίζουν και ικανοποιούν τα θέλω του. Και έτσι να κριθεί από μια ολόκληρη χρονιά και όχι από ένα, δύο ή πέντε ματς. Καλοί παίκτες πάντα χρειάζονται. Και επιθετικός που να έχει το εύκολο γκολ και παίκτης σαν τον Φραντζέσκο που ήταν εξαιρετικός στις εκτελέσεις φάουλ και ένας ποιοτικός αμυντικός για να μην τρως το εύκολο γκολ…

Στερείται, όμως ο Παναθηναϊκός τέτοιων παικτών;

Εγώ πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός στερείται παικτών με προσωπικότητα, με παραστάσεις με μεγάλα παιχνίδια στα πόδια τους. Και το λέω αυτό γιατί ταλέντο υπάρχει πολύ στον Παναθηναϊκό, έχει πολλούς νέους παίκτες, αλλά τον ταλέντο δεν κάνει πρωταθλητισμό. Θέλει παίκτες με προσωπικότητα που στα δύσκολα θα πάρουν την ομάδα πάνω τους.

«Σωστά ο Παναθηναϊκός κράτησε τον Μπόλονι – Ασόβαρο να φέρουν οι παίκτες άποψη για τον προπονητή»

Μάλιστα. Επειδή όμως έθιξες το θέμα Μπόλονι, ας πούμε ότι την δεδομένη χρονική στιγμή ότι καλώς τον κράτησε.

Για μένα εννοείται ότι καλώς και τον κράτησε.

Αν όμως το αποτέλεσμα είναι αρνητικό και ο Παναθηναϊκός δεν βγει Ευρώπη. Θα πρέπει να επιμείνει στον συγκεκριμένο προπονητή ή θα πρέπει να ψάξει για κάτι καλύτερο;

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση και αν ήμουν σε μια θέση στον Παναθηναϊκό που να παρακολουθώ την δουλειά του Μπόλονι και να βλέπω τι συμβαίνει, θα μου ήταν εύκολο να απαντήσω. Εγώ είμαι υπέρ στο να στηρίζονται οι προπονητές. Να μην δίνεις λόγο στους παίκτες για το ποιόν προπονητή θα πάρεις, γιατί το είδαμε και αυτό στον Παναθηναϊκό. Γιατί βγήκε ότι κάποιοι παίκτες κάνανε παράπονα για τον προπονητή. Κάτι τέτοιο στερείται σοβαρότητας, το να ακούει η διοίκηση τους παίκτες για τον προπονητή. Έτσι τον απαξιώνεις τον προπονητή και δεν του δίνεις την δύναμη να διαχειριστεί το υλικό που έχει, δυστυχώς. Αλλά όσο αφορά το αν θα μείνει ή όχι, σίγουρα παίζει ρόλο το αν θα υλοποιηθεί ο στόχος που έχει βάλει η ομάδα. Αλλά έχουμε δει και παράδοξα πράγματα, όπως να κατακτάει ένας προπονητής τον στόχο του και να τον διώχνουνε κι’ όλας. Έχει συμβεί και αυτό. Δυστυχώς δεν υπάρχει μια σταθερότητα στον Παναθηναϊκό, μια πολιτική, ότι πήρα τον Δώνη θα τον στηρίξω δυο, τρια, τέσσερα χρόνια να κάνει την δουλειά μου. Δεν μπορείς για ένα κακό αποτέλεσμα ή για έναν αποκλεισμό να διώχνεις τον προπονητή. Δεν θα κάνεις ποτέ ομάδα έτσι. Ποτέ. Και ο Μάρτινς όταν ήρθε στον Ολυμπιακό, την πρώτη χρονιά ήταν δύσκολα και σήμερα είναι ο καλύτερος προπονητής που υπάρχει στην Ελλάδα και εκτιμώ ότι θα κάνει καριέρα και στο εξωτερικό, γιατί έγινε το απλό. Στήριξαν τον προπονητή. Του πήρανε τους παίκτες που ήθελε, τα εργαλεία που ήθελε και τον στηρίξανε. Έτσι γίνονται οι ομάδες και όχι με το να αλλάζεις τρεις προπονητές το χρόνο. Και δεν λέω αν είναι κατάλληλος ή μη κατάλληλος ο Μπόλονι, λέω πράγματα που πρέπει να ισχύουν για τον εκάστοτε προπονητή.

Τώρα που μιλάμε για προπονητές, στο φετινό πρωτάθλημα ξεχωρίζει το «step up» του συνάδελφου σου του Γιαννίκη ο οποίος έχει μεγαλώσει στην Γερμανία. Νίκησε φέτος τρεις φορές τον Παναθηναϊκό και άλλη μια πέρυσι για το κύπελλο με τον ΠΑΣ Γιάννινα να αγωνίζεται στην SL2. Εσύ πως τον βλέπεις;

Αυτό δείχνει ότι έχει κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά στα Γιάννενα. Παρουσιάζει και καλό ποδόσφαιρο και αποτελέσματα, έχει φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου και έχει πραγματοποιήσει μια πετυχημένη χρονιά. Δε νομίζω ότι παίζει ρόλο το ότι έχει μεγαλώσει στην Γερμανία. Δεν παύει να είναι έλληνας προπονητής και εγώ πιστεύω πολύ στους έλληνες προπονητές, όπως πιστεύω πολύ στους έλληνες με ότι καταπιάνονται.

Βέβαια βλέπουμε τις τέσσερις μεγάλες ομάδες να μην εμπιστεύονται εύκολα έλληνα προπονητή στον πάγκο τους…

Και ο Παναθηναϊκός είχε έλληνες προπονητές και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Τα τελευταία χρόνια μόνο ο Ολυμπιακός δεν εμπιστεύεται έλληνες προπονητές. Προτιμά κυρίως Πορτογάλους ή Ισπανούς. Όλες οι άλλες μεγάλες ομάδες εμπιστεύονται Έλληνες προπονητές. Πιστεύω ότι οι Έλληνες προπονητές μπορούν να πετύχουν πολλά πράγματα αρκεί να τους δοθούν τα περιθώρια και η άνεση να δουλέψουν. Ο Γιαννίκης έχει πάει σε μια ομάδα που τον αφήνουν και κάνει την δουλειά του όπως αυτός την ξέρει και έχει αυτά τα αποτελέσματα και αυτή την πορεία. Το θέμα είναι να υπάρχουν καλές σχέσεις ανάμεσα σε προπονητή και διοίκηση, ίδιες απόψεις και αλληλοσεβασμός. Αν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία, ο οποιοσδήποτε προπονητής, είτε έλληνας, είτε ξένος θα μπορέσει να κάνει την δουλειά του.

«Δίκαια ο Ιωνικός πρώτος – Του χρόνου θα παλέψουμε για άνοδο»

Πλέον είσαι προπονητής της Δόξας Δράμας. Ήταν ντεζαβαντάζ για εσάς το γεγονός ότι αργήσατε να μπείτε στις αγωνιστικές υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να παίζεται για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα με εμβόλιμες αγωνιστικές υποχρεώσεις;

Σίγουρα ήταν, γιατί ενώ οι άλλες ομάδες είχαν ήδη τρία παιχνίδια στα πόδια τους, εμείς κληθήκαμε να παίζουμε από τις 27 Ιανουαρίου μέχρι σήμερα, να παίζουμε συνεχόμενα Κυριακή – Τετάρτη χωρίς σταματημό.

Με αποτέλεσμα να έχεις να αντιμετωπίσεις πιο ξεκούραστους αντιπάλους…

Εννοείται και με την Ιεράπετρα με την οποία παίξαμε, εμείς είχαμε αγωνιστεί την Τετάρτη και αυτοί δεν είχαν παίξει. Κάτι αντίστοιχο έχει γίνει και σε άλλα παιχνίδια. Κάπου το πληρώσαμε, όμως κρατάμε ότι η γενική προσπάθεια μας είναι καλή και μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερη μέχρι τέλος της χρονιάς.

Η Δόξα έχει κάποιους παίκτες με ποιότητα. Υπάρχει στόχος την επόμενη χρονιά να γίνει το βήμα παραπάνω και να διεκδικήσετε την άνοδο;

Πάντα όταν είσαι σε μια ομάδα όπως είναι η Δόξα, αυτό που έχεις στο μυαλό σου είναι το κάθε χρόνο και καλύτερα. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να συμβεί του χρόνου ή τον επόμενο χρόνο, μπορώ όμως να πω, πως αν κυλήσουν όλα ομαλά, κρατήσουμε τους παίκτες που θέλουμε και υπάρχει μια συνέχεια στην ομάδα, η άνοδος είναι κάτι που θα το διεκδικήσουμε τη νέα χρονιά, η οποία θα μας βρει πιο έτοιμους.

Βέβαια πέρα από την ουραγό Ιεράπετρα, έχεις κερδίσει και τον πρωτοπόρο Ιωνικό. Πιστεύεις ότι δίκαια η ομάδα της Νίκαιας είναι πρώτη;

Για να είναι στην πρώτη θέση πάει να πει ότι δίκαια είναι. Δεν έχει σημασία αν κέρδισε με γκολ στο 93’ δυο, τρεις ή πέντε φορές. Όλος ο χρόνος ενός αγώνα είναι μια προσπάθεια για να κερδίσεις. Και θεωρώ ότι ο Ιωνικός, μαζί με τον Λεβαδειακό και την Ξάνθη θα διεκδικήσουν τα δυο εισιτήρια για την SL1. Υπάρχουν πολλοί αγώνες ακόμα, αλλά αυτές οι ομάδες μέχρι στιγμής φαίνονται οι πιο ικανές για να διεκδικήσουν την άνοδο.

Και από τις ομάδες της Super League, ο ΟΦΗ που επίσης ήταν πρώην ομάδα σου, θεωρείς ότι έχει μπλέξει για τα καλά;

Σίγουρα έχει μπλέξει όταν είναι προτελευταίος έστω και με ισοβαθμία.

Ναι και βλέπουμε μια Λάρισα να έχει πάρει τα πάνω της, έναν Παναιτωλικό που μετά το 0-3 εντός έδρας από την Λαμία, γέμισε με ερωτηματικά το θέμα παραμονής…

Ναι και όπως σου είπα για την άνοδο στην SL1 τρεις υποψήφιες ομάδες, το ίδιο θεωρώ και για τον υποβιβασμό, ότι ανάμεσα σε αυτές τις τρεις ομάδες, Λάρισα, Παναιτωλικό και ΟΦΗ, θα κριθεί ποια ομάδα θα παραμείνει και ποια θα πέσει.

Δεν θεωρείς κάποια πιο αδύναμη από αυτές τις τρεις;

Όχι γιατί όλες έχουν και πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

«Κακώς ο Μαραντόνα δεν αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό»

Πριν κλείσουμε, θέλω να σου πω ότι είδα μια φωτογραφία σου από το Μουντιάλ του 94’ την στιγμή που κάνεις ένα τάκλιν στον Μαραντόνα.

Εγώ μάρκαρα τον Κανίγια, τον Μπατιστούτα ο Καλιτζάκης και τον Μαραντόνα ο Τσαλουχίδης. Ωστόσο ήμουν στην φάση που είχε βάλει το γκολ ο Μαραντόνα.

Ναι, όμως ο Μαραντόνα ενώ η Αργεντινή είχε καταφέρει να φτιάξει ένα σκορ ασφαλείας κόντρα στην Ελλάδα, γιατί πανηγύρισε τόσο έξαλλα εκείνο το γκολ λες και έκρινε τον τελικό της διοργάνωσης;

Ο Μαραντόνα είχε ακούσει πολλά πριν πάει σε εκείνο το Μουντιάλ, ότι ήταν ξοφλημένος και εκεί πιστεύω ότι οφείλεται το ξέσπασμα του.

Βέβαια με εκείνο τον πανηγυρισμό άρχισαν να γίνονται σκέψεις και για το αν ήταν νηφάλιος…

Πιάστηκε ντοπέ μετά τον δεύτερο αγώνα.

Σαν παίκτη και σαν προσωπικότητα πως τον είδες;

Τι να συζητάμε; Δεν τίθεται θέμα. Τεράστιος παίκτης, τεράστια προσωπικότητα. Και οι αντίπαλοι του και οι συμπαίκτες τον κοιτούσαν στα μάτια. Αυτός έδινε το σύνθημα για το τι θα γίνει στο παιχνίδι. Από αυτόν άρχιζε ο αγώνας και από αυτόν τελείωνε. Τεράστια προσωπικότητα σε όλα τα επίπεδα. Επηρέασε τόσο το ποδόσφαιρο όσο και την ζωή και ήταν θέμα καθημερινής συζήτησης σε κάθε πόλη που ζούσε. Ο Μαραντόνα ήταν ίνδαλμα και θα παραμείνει για πολλά χρόνια ακόμα.

Βέβαια αυτή η ερώτηση έχει και πράσινη απόχρωση. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με αποκάλυψη του Ρότσα, είχε τεθεί θέμα να έρθει ο Μαραντόνα στον Παναθηναϊκό, πριν αυτός καταλήξει στην Σεβίλλη. Αλλά το βαρύ συμβόλαιο σε συνδυασμό με τον ατίθασο χαρακτήρα του, έκαναν τον Χουάν αρνητικό σε αυτό το ενδεχόμενο. Επειδή δεν έχει ερωτηθεί σχετικά κάποιος άλλος παίκτης που να έχει παρελθόν στην ομάδα, πιστεύεις ότι καλώς ή κακώς πάρθηκε αυτή η απόφαση;

Δε νομίζω ότι υπήρχε περίπτωση να έρθει ο Μαραντόνα ποτέ στην Ελλάδα, αλλά αν ο Μαραντόνα ήταν θετικός στο να έρθει και απορρίφθηκε για άλλους λόγους, όποιοι και αν είναι αυτοί, κακώς δεν ήρθε.

Η συνέχεια βέβαια έφερε τον Μπορέλι στον Παναθηναϊκό…

Μην κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις!

Δεν συγκρίνω, απλά εξιστορώ τι έγινε, με βάση αυτά που είπε ο Ρότσα!

Δεν ξέρω τι είπε ο Ρότσα, αλλά μην κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις! Ο Μπορέλι βοήθησε πολύ τον Παναθηναϊκό, ήρθε εδώ ένα αμούστακο παιδί, ένας πιτσιρίκος, πολύ ταλαντούχος και έπαιξε με τον Ρότσα προπονητή γιατί πριν δεν ήταν ούτε στην 18άδα του Παναθηναϊκού. Έπαιξε, βοήθησε πολύ, έπαιξε και στην Εθνική Αργεντινής με την φανέλα του Παναθηναϊκού, σπουδαίος παίκτης αλλά μέχρι εκεί.

Δεν τους βάζω καν στο ίδιο καζάνι. Τέλος να ευχηθώ τα καλύτερα με την Δόξα Δράμας, που συγκαταλέγεται στις μεγάλες ομάδες της περιφέρειας και έχει και πολλές συμπάθειες εκτός Δράμας.

Ναι είναι αλήθεια αυτό…