Η διάκριση μεταξύ «διακοπής αγώνα» και «μη τέλεσης», αποτέλεσε το βασικό νομικό επιχείρημα του ΠΑΟΚ και άλλαξε την πρωτόδικη απόφαση, δικαιώνοντας τον εν μέρει.
Με άλλα λόγια, στο άρθρο 21 του ΚΑΠ με το οποίο κλήθηκε σε απολογία και δικάστηκε ο ΠΑΟΚ, υπάρχει η διάκριση ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις.
Αν ο αγώνας δεν αρχίσει η υπαίτια ομάδα τιμωρείται ως εξής:
α) με απώλεια του αγώνα με τέρματα 0-3, εκτός αν το αποτέλεσμα
ευνοεί την ανυπαίτια ομάδα, στην περίπτωση της διακοπής αγώνα ή
αποχώρησης ομάδος , οπότε υπολογίζεται το αποτέλεσμα που
πραγματικά σημειώθηκε.
β) Με χρηματική ποινή από οκτώ χιλιάδες (8.000) ευρώ έως σαράντα
χιλιάδες (40.000) ευρώ για τις ομάδες των επαγγελματικών
κατηγοριών και με χρηματική ποινή έως 2.000,00 Ευρώ για τα
ερασιτεχνικά σωματεία αν ο αγώνας δεν αρχίσει.
Αυτή είναι και η ποινή που η Επιτροπή Εφέσεων επέβαλε στον ΠΑΟΚ.
Αν ο αγώνας διακοπεί πριν από την κανονική λήξη του η υπαίτια ομάδα τιμωρείται με αφαίρεση τριών (3) βαθμών από τον πίνακα της βαθμολογίας του τρέχοντος πρωταθλήματος καθώς επίσης και την αφαίρεση δύο (2) βαθμών από το επόμενο πρωτάθλημα.
Αυτή είναι η ποινή που επιβλήθηκε πέρυσι στον Παναθηναϊκό για τη διακοπή αγώνα λόγω τραυματισμού του Ίβιτς στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ.
Επίσης ο ΠΑΟΚ κλήθηκε ν’ απολογηθεί με το άρθρο 15 του Πειθαρχικού Κώδικα.
Το άρθρο αυτό συνδέει την πρόκληση σωματικής βλάβης από ρίψη αντικειμένου (περίπτωση Γκαρσία) με την διακοπή αγώνα, που δεν υπήρξε στην προκειμένη περίπτωση, επειδή ο αγώνα δεν είχε αρχίσει.
Ειδικότερα, το άρθρο με το οποίο κλήθηκε και δικάστηκε ο ΠΑΟΚ (άρθρο 15, παράγραφος 3ε του Πειθαρχικού Κώδικα), αναφέρει τα εξής:
Εάν από την ρίψη αντικειμένων υπάρξει σωματική βλάβη προσώπου νόμιμα
ευρισκομένου στον αγωνιστικό χώρο, τιμωρείται με χρηματική ποινή από έξι
χιλιάδες ευρώ (6.000) έως ογδόντα χιλιάδων ευρώ (80.000). Στην περίπτωση
που υπάρξει οριστική διακοπή του αγώνα, επιπρόσθετα επιβάλλεται
κατακύρωση του αγώνα υπέρ της αντίπαλης ομάδας και αφαίρεση τριών (3)
βαθμών από το βαθμολογικό πίνακα και ποινή διεξαγωγής αγώνα χωρίς
θεατές δύο (2) έως τρείς (3) αγωνιστικές.
Επομένως, η διάκριση μεταξύ “μη τέλεσης” και “διακοπής αγώνα” και η μη πρόβλεψη μη έναρξης αγώνα από ρίψη αντικειμένου στην συγκεκριμένη διάταξη του πειθαρχικού κώδικα, αποτέλεσε το κλειδί της αλλαγής απόφασης και της εν μέρη δικαίωσης του ΠΑΟΚ.
Κατά τη συζήτησης της υπόθεσης το επιχείρημα των δικηγόρων του Ολυμπιακού Π. ήταν διακοπή αγώνα εξισσούται με τη μη τέλεση.
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
