Η αλήθεια είναι ότι όταν ψηφίστηκε o νέος αθλητικός νόμος, που ήταν, για να μην ξεχνιόμαστε, συνέπεια της δολοφονικής επίθεσης στον αστυνομικό Γ. Λυγγερίδη και προϋπόθεση για να ανοίξουν ξανα οι κερκίδες των γηπέδων της Super League, έπειτα από τη δίμηνη τιμωρία της κυβέρνησης στις ομάδες της κατηγορίας, ουδείς πίστευε στην εφαρμογή του.
Η πρόβλεψη επιβολής ποινής διεξαγωγής αγώνα χωρίς θεατές, αν υπάρξει ρίψη καπνογόνου, κροτίδας ή άλλου αντικειμένου πρόσφορου να προκαλέσει σωματική βλάβη σε πρόσωπο που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο και αν υπάρξει είσοδος φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο που οδηγήσει σε προσωρινή διακοπή του αγώνα, βρήκε το όλον ποδόσφαιρο σε πρόδηλη αμηχανία και αδυναμία αντίδρασης.
Τι να αντιπαραθέσει το ποδόσφαιρο; Ότι στους κανονισμούς του η ρίψη των ανάλογων αντικειμένων τιμωρείται με πρόστιμο;
Ότι για να φτάσει o «ποδοσφαιρικός νομοθέτης» (sic) σε τιμωρία έδρας για ρίψη αντικειμένου στον αγωνιστικό χώρο πρέπει να διακοπεί οριστικά ο αγώνας ή να υπάρξει τραυματισμός που να πιστοποιηθεί από γιατρό;
Ή ότι η είσοδος φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο, οι αντεγκλήσεις με την αστυνομία και η εξ’ αυτής (της εισόδου) προσωρινή διακοπή αγώνα για σχεδόν μία ώρα τιμωρείται μόνο με πρόστιμο, όπως συνέβη στον αγώνα Βόλος – Ολυμπιακός στην τρέχουσα σεζόν;
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
