Περίμενα την ανακοίνωση και την παρουσίαση του Γιοβάνοβιτς για να μπορέσω να κάνω μια πρώτη εκτίμηση και προσέγγιση του νέου προπονητή.
Με το πρώτο άκουσμα του κόουτς Ιβάν, ήμουν αρκετά επιφυλακτικός. Η μεγαλύτερη επιτυχία του Ιβάν είναι ότι οδήγησε τον μικρό ΑΠΟΕΛ, στους οκτώ του Champions League και αποκλείστηκε από την Ρεάλ Μαδρίτης. Και από αυτήν έχει περάσει μια δεκαετία.
Ε, και; Με αυτή την λογική αν γυρίσουμε πίσω μια εικοσαετία, 25 χρόνια για την ακρίβεια, μπορούμε να βρούμε και άλλον εν ενεργεία προπονητή που έχει πετύχει αντίστοιχο θρίαμβο (τηρουμένων των αναλογιών). Είναι ο Χουάν Ραμόν Ρότσα που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στους τέσσερις του Champions League και δεν αποκλείστηκε “αέρα” όπως ο Ιβάν, αλλά στα τελευταία 10 με 15 λεπτά του αγώνα. Μέχρι τότε βλέπαμε ένα ντέρμπι με κομμένη την ανάσα. Κάνει ο Ρότσα για τον Παναθηναϊκό; Αν όχι γιατί να κάνει ο Ιβάν;
Ένας ακόμα λόγος που περίμενα να ακούσω ένα καλύτερο όνομα από αυτό του Ιβάν, είναι πως μετά την αποκαρδιωτική εικόνα του Παναθηναϊκού στα play off, πόσο μάλλον και με τον τρόπο που ολοκληρώθηκαν, περίμενα ένα όνομα που θα έδειχνε ότι ο Παναθηναϊκός επιστρέφει. Όχι ένα όνομα για να έρθει, να χτίσει και μετά να δούμε αν ο Παναθηναϊκός μπορεί να ξαναμπεί σε συζητήσεις και σενάρια πρωταθλητισμού.
Και ο τελευταίος λόγος που δεν πίστεψα στο άκουσμα του Ιβάν είναι ότι όπως τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει στον Παναθηναϊκό προπονητές τύπου Πογιάτος, Στραματσόνι, Φάμπρι και γενικώς έχει έρθει ο “κατιμάς” της προπονητικής, γιατί και αυτή η επιλογή να μην είναι μια από τα ίδια.
Εδώ και μια δεκαετία η πιο πετυχημένη πρόσληψη προπονητή είναι αυτή του …Δώνη, παρόλο που στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο του Παναθηναϊκού, δεν κατάφερε να βγάλει την ομάδα ούτε καν στην Ευρώπη…
Και όμως ο Ιβάν μπορεί να ξαναδώσει ελπίδα και να φωτίσει το δρόμο των επιτυχιών!
Ο Ιβάν δεν αποτελεί την απάντηση στα μαρτυρικά play off, πόσο μάλλον στην τελευταία καταστροφική δεκαετία. Είναι μια λύση η οποία είχε εξεταστεί για αρκετό καιρό και την Δευτέρα πήρε επίσημα σάρκα και οστά.
Όμως πάμε να δούμε τι κάνει ο ίδιος ο Ιβάν.
Καταρχάς όπως έδειξε και στην συνέντευξη τύπου, είναι απόλυτα διαβασμένος. Ξέρει τα πάντα για τον Παναθηναϊκό και κυρίως ξέρει που ήρθε.
Είναι απόλυτος στην δουλειά του. Δηλαδή, θέλω να έχω τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε μια μεταγραφή. Τώρα αν εσύ θέλεις να φέρεις τεχνικό διευθυντή για να κάνει την γλάστρα (αφού όλες τις βασικές αρμοδιότητες θα τις έχω εγώ), φέρτον.
Σύμφωνα με όσα είπε, εκτιμά το έμψυχο υλικό του Παναθηναϊκού, κάθε μέρα.
Ζήτησε να δουλέψει με 26 ποδοσφαιριστές μάξιμουμ. Κάτι που σημαίνει, αφενός πως δεν δουλεύει με όποιον και όποιον, αφετέρου σημαίνει πως όποιος δουλεύει με τον Ιβάν, θα πάρει ευκαιρίες του και εδώ στις ευκαιρίες, κρύβεται ακόμα περισσότερο η σοβαρότητα του Ιβάν.
Είπε την πιο σημαντική ατάκα. Ο Παναθηναϊκός έχει παραδοσιακά καλούς παίκτες στην ακαδημία του και πως κάποιοι ποδοσφαιριστές, έχουν πάρει υπερβολικά πολλές ευκαιρίες. Αυτή η ατάκα είναι σημαντική, γιατί ο Παναθηναϊκός, λίγο ακόμα και θα έκανε επιθετικό πρώτης γραμμής τον Καμπετσή με το ζόρι. Τα χάνει τα γκολ ο Καμπετσής, τον βάζει βασικό ο Παναθηναϊκός. Τα ξαναχάνει ο Καμπετσής, ξανά βασικό τον βάζει ο Παναθηναϊκός.
Ακόμα και το μονοετές συμβόλαιο που επέλεξε ο Ιβάν είναι η πιο έξυπνη κίνηση, αφού μέσα στο 2022 θα του προταθεί η παραμονή στον Παναθηναϊκό με τα διπλά λεφτά. Εδώ είμαστε και θα το δείτε. Δεν είχε κανένα λόγο να υπογράψει από τώρα για δυο ή τρία χρόνια. Ο άνθρωπος πιστεύει στον εαυτό του και την δουλειά του και αυτό μας κάνει να τον εμπιστευόμαστε και εμείς.
Σε ερώτηση για την δυσαρέσκεια του κόσμου προς τον Αλαφούζο, έβαλε πλάτη αποφεύγοντας τις γραφικότητες περί νόμπελ που είπε ο προκάτοχος του. Είπε ότι αν ο κόσμος βρίζει τον Αλαφούζο, τότε πάει να πει ότι το έργο το δικό μας δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Και το καλύτερο το άφησα για το τέλος.
Είναι Ο-ΡΓΑ-ΝΩ-ΜΕ-ΝΟΣ. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Και δεν ήρθε μόνος του με ένα μαγικό ραβδάκι στις αποσκευές του, αντίθετα έχει φέρει ολόκληρο τιμ συνεργατών. Δυο βοηθούς (Κόντης και Κολομπούρδας), δυο γυμναστές (Δανιηλίδης και Παρασκευάς), δυο αναλυτές αντιπάλων (Μαρτάκος και Έρακ) και ήδη το τμήμα σκάουτινγκ, η αχίλλειος πτέρνα του Παναθηναϊκού, επίσης δυο άτομα, τον Πέτραγκ Έρακ που εκτός από αναλυτής έχει αρμοδιότητες και σε αυτό το κομμάτι, καθώς και τον Μάκη Λιβαθηνό, γιο του Σπύρου.
Όλα αυτά την ώρα που ο Μπόλονι, ο οποίος είναι ένας έμπειρος προπονητής, ήρθε επί της ουσίας με μόλις έναν άμεσο συνεργάτη, τον Κουζνιέτσοφ που τον είχε για να τσακώνεται με τους παίκτες.
Το Νίκο Καρύδα για να παίζει μονότερμα τον αγύμναστο Παναθηναϊκό ο Αστέρας Τρίπολης και για να μην αντέχει ο Μαουρίσιο να βγάλει ένα ενενηντάλεπτο.
Τον Συλαϊδόπουλο που σε τρεις αγώνες που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό (ΟΦΗ, Άρη και ΟΣΦΠ) δεν κατάφερε να πάρει ούτε μια νίκη, βάζοντας και την σφραγίδα του στο 1-4 υπέρ του Ολυμπιακού, καθώς κατέβασε μια ομάδα που νόμιζες ότι τους μάζεψε από κάποια παραλία.
Τον Γιώργο Μουντάκη για προπονητή τερματοφυλάκων που δεν έχει αγωνιστεί ποτέ ως τερματοφύλακας. Το αποτέλεσμα με τον Μουντάκη ήταν ο Διούδης να λείπει από σημαντικά παιχνίδια και όποτε κλήθηκε να υπερασπιστεί την εστία κάποιος άλλος τερματοφύλακας, να δείχνει απελπιστικά ανέτοιμος. Να πάρουμε τον Ξενόπουλο που έφαγε δυο εύκολα γκολ στην Τούμπα ή τον Χριστογεώργο που έφαγε τέσσερα γκολ από τον Ολυμπιακό στην Λεωφόρο και αν στον Πειραιά ήταν λίγο πιο τυχεροί, θα είχε φάει τόσα γκολ που σήμερα μπορεί να του είχε κοπεί η καριέρα;
Ο Ιβάν στην συνέντευξη του έθιξε και τις ευθύνες του ιατρικού τιμ. Ένα ιατρικό τιμ που επί Μπόλονι, κατάφερε να έχει “off” πάνω από μισό χρόνο τον πιο βασικό και αναντικατάστατο παίκτη του Παναθηναϊκού, τον Δημήτρη Κουρμπέλη.
Αλήθεια, ποιόν άλλο προπονητή θυμάστε να έχει έρθει να δουλέψει στον Παναθηναϊκό, τόσο μεθοδικά και οργανωμένα, έχοντας δίπλα του ένα τόσο μεγάλο τιμ συνεργατών;
Διαβάστε ακόμα
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
