ΟΙ SAXON θα βρεθούν τον προσεχή Ιούλιο στην Ελλάδα και στο Rockwave Festival, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του 22ου άλμπουμ τους, Thunderbolt και το Shadow Nation είχε την τιμή να συνομιλήσει μαζί τους.
Ο ντράμερ του θρυλικού γκρουπ, Nigel Glockler, ο άνθρωπος που από το 1983 μέχρι σήμερα έχει συμβάλει στη δημιουργία σπουδαίων άλμπουμ, όπως τα Power & Glory, Crusader, Solid Ball Of Rock, Forever Free, Unleash The Beast, Battering Ram κ.α., μιλά για τις συνήθειες των Saxon (πως χτίζουν ένα άλμπουμ, πως ζουν), για τη φιλοσοφία τους, το ξεκίνημά τους, το heavy metal, στέλνοντας ένα συμβολικό μήνυμα στους Έλληνες.
– Καλησπέρα κ. Glockler. Ευχαριστώ για την τιμή να μιλήσετε στο Shadow Nation.
Εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας για τη συνέντευξη αυτή.
– Σε έναν χρόνο οι Saxon κλείνουν 40 χρόνια στη δισκογραφία. Μια εντυπωσιακή πορεία σε διάρκεια και ποιότητα. Είκοσι δύο άλμπουμ και συνεχίζετε ακάθεκτοι. Που σκοπεύετε να φτάσετε;
Νομίζω ότι αν αγαπάς τη μουσική τότε πάντα κάτι θα βγαίνει από μέσα σου. Πρέπει όμως να προσέχεις να μην αυτοεπαναλαμβάνεσαι και να έχεις πάντα κατά νου την κατεύθυνση του συγκροτήματος για το οποίο συνθέτεις.
Ο προορισμός είναι να παίξουμε καλή μουσική, μια μουσική που να μας αρέσει, να βγάζουμε άλμπουμ και να κάνουμε περιοδείες για όσον καιρό μάς θέλουν οι οπαδοί.
– Σκέπτεστε να ετοιμάσετε κάτι επετειακό;
Ναι, ετοιμάζουμε ειδικά σόου για το 2019. Πρέπει να αποσαφηνίσουμε τι ακριβώς θα κάνουμε, αλλά σίγουρα θα κάνουμε κάτι.
– Το Thunderbolt διατήρησε την τραχύτητα / ωμότητα του Battering Ram και το γκρουπ δείχνει να διανύει μια νέα περίοδο νεότητας, με φρέσκο ήχο και χορταστικές συνθέσεις. Είναι θέμα… προσχεδιασμού ή βγαίνει αυθόρμητα αυτή η φρεσκάδα, η οποία καθορίζει την πορεία σας;
Όχι, δεν υπήρχε και κανένας σπουδαίος σχεδιασμός: Μπαίνεις στο στούντιο και τότε ξετυλίγεται η δημιουργικότητα, ακούγοντας όλοι μαζί νέες συνθέσεις. Ο Biff είχε ήδη κάποιες ιδέες, τις τροποποιήσαμε λίγο, και έτσι ξαφνικά έχεις μια κόκκινη γραμμή που διαπερνά τα τραγούδια. Σε αυτό πάνω χτίζεις.
– Πως προέκυψε η δημιουργία του;
Νομίζω ότι αποτελεί λογική συνέχεια του Battering Ram. Ο Biff επινόησε κάποια μυθολογικά μοτίβα κι έτσι προέκυψε ο τίτλος του άλμπουμ. Οι θεοί αυτοί γουστάρουν να ρίχνουν κεραυνούς και αστραπές.
Κι αυτό συνοψίζει το πνεύμα όλου του άλμπουμ, που κατά τη γνώμη είναι βαρύ και ισχυρό.
«Μάγκες, είναι καιρός να κάνουμε καινούργιο δίσκο»
– Τι κάνουν οι Saxon όταν έρθει η ώρα για ένα νέο άλμπουμ; Συγκεντρώνετε ιδέες συνεχώς και τις παρουσιάζετε σε πρόβες; Νιώθετε πράγματα που πρέπει να βγουν μέσω της μουσικής; Υπάρχει το «πρέπει» για μια νέα κυκλοφορία; Επηρεάζεστε από εξωτερικούς παράγοντες (μουσικές, τάσεις κτλ);
Βασικά, συνήθως ο Biff λέει, «μάγκες, είναι καιρός να κάνουμε καινούργιο δίσκο» και κάπως έτσι ξεκινάμε. Προσπαθήσαμε να συνθέσουμε κατά τη διάρκεια περιοδείας αλλά δεν πήγε και πολύ καλά.
Μπορεί να συνθέτουμε ιδέες δοκιμαστικά στο μικρόφωνο ή να συλλέγουμε ιδέες καθ’ οδόν, στο λεωφορείο, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, ή άλλες φορές γράφουμε στα διαλείμματα ή τζαμάρουμε σε στούντιο πρόβας – δεν υπάρχει κανόνας στη σύνθεση τραγουδιών ούτε πίεση.
Πάντως ναι, υπάρχει κάποιο χρονικό διάστημα μετά το οποίο θέλουμε να βγάλουμε καινούργιο δίσκο.
Δεν πολυεπηρεαζόμαστε από εξωτερικούς παράγοντες, και σίγουρα όχι από τάσεις. Όμως στο τραγούδι για τον Lemmy, «They Play Rock’n Roll», είναι προφανώς ένας παράγοντας ότι ήρθε αφότου αυτός «έφυγε».
Στον Biff αρέσουν τα ιστορικά θέματα, τα μυθολογικά μοτίβα, κι έτσι τον αφήνουμε να μας δίνει κάποιες ιδέες πρώτα σχετικά με το ποια κατεύθυνση μπορούμε να πάρουμε.
– Τόσο εσείς, όσο και ο Βyford με τον Quinn διανύετε την 7η δεκαετία της ζωής σας. Σίγουρα βλέπετε πλέον τα πράγματα από άλλο πρίσμα σε σχέση με παλαιότερα χρόνια. Τι είναι αυτό που διατηρεί αυτή την αυθεντικότητα της ταυτότητάς σας. Πως παραμένετε πιστοί στο «πλάνο» των Saxon, ενώ τόσα πράγματα έχουν αλλάξει με την πάροδο τόσων ετών (προφανώς και στις ζωές σας, αλλά και στη μουσική);
Δεν υπάρχει κανένα μεγάλο μυστικό. Προς το παρόν το ευχαριστιόμαστε, είτε περιοδεύουμε, συνθέτουμε, ηχογραφούμε ή κάτι άλλο. Είμαστε όλοι μας οι Saxon και σε αυτό είμαστε αφοσιωμένοι.
Είμαστε μουσικοί και το διασκεδάζουμε, δουλεύουμε σκληρά αλλά και πάλι περνάμε καλά. Αν δε σου αρέσει αυτό που κάνεις, καλύτερα να το σταματήσεις. Στην περίπτωσή μας, εκτιμούμε όλοι το ότι είμαστε αυτό που αποκαλείται Saxon.
Σεβόμαστε ο ένας τον άλλον ως άνθρωποι αλλά και ως μουσικοί, ενώ επιπλέον είμαστε φίλοι.
– Γιατί πιστεύετε ότι η δεκαετία των 80’s ήταν τόσο καθοριστική για το metal; Τι δημιούργησε τις βάσεις για το NWOBHM;
Τα γκρουπ που βγήκαν από το NWOBHM ήταν προφανώς χέβι μέταλ, αλλά συνδυασμένα με τον θυμό της πανκ -ήταν και μια σκοτεινή πολιτικά περίοδος στη χώρα- ο κόσμος ήταν θυμωμένος και όταν βγήκε η μουσική αυτή απηχούσε ακριβώς αυτά τα συναισθήματα.
«Για μένα το heavy metal είναι σπουδαία riffs και μελωδίες»
– Τελικά, πως θα ορίζατε εσείς το heavy metal;
Ο καθένας έχει τη δική του αντίληψη γι’ αυτό, αλλά στους ανθρώπους αρέσει να βάζουν τα πράγματα σε ένα κουτάκι και από πάνω να κολλάνε μια ταμπέλα. Εμείς οι μουσικοί παίζουμε αυτό που μας αρέσει και οι άλλοι μας κατηγοριοποιούν.
Το heavy metal μπορεί να είναι και θορυβώδες και απαλό, μπορεί να είναι άγριο και σκληρό, αλλά επίσης λεπτό και όμορφο. Εγώ ορίζω το heavy metal με σπουδαία κιθαριστικά riffs και σπουδαίες μελωδίες.
– Με μία λέξη, μέσα από την πολυετή εμπειρία σας, πως θα χαρακτηρίζατε τις μουσικές δεκαετίες από το ’70 μέχρι τις μέρες μας;
1970-1980: Πτώση του ροκ, αρχή της πανκ
1980-1990: Άνοδος του NWOBHM
1990-2000: Έκρηξη του grunge
2000-2010: Για τους Saxon, επιστρφοή απο τα 90’s, αναμόρφωση του στιλ του heavy metal.
2010-σήμερα: Όλα είναι δυνατά!
– Αισθάνεστε πλήρης ύστερα από τόσα χρόνια πορείας με τους Saxon; Τι είναι αυτό που μένει σε έναν «μπαρουτοκαπνισμένο» μουσικό, βλέποντας όλα αυτά που έχει δημιουργήσει η μπάντα του;
Ναι, αισθάνομαι ολοκληρωμένος, ύστερα από τόσα χρόνια με το συγκρότημα. Είμαι πολύ χαρούμενος με αυτό που κάνω και εύχομαι να παραμείνω υγιής και ικανός γιατί θα ήθελα να συνεχίσω για πολλά ακόμη χρόνια.
– Πως προέκυψε η γνωριμία με τον «δικό μας» Gus Macricostas ο οποίος αναπλήρωσε για ένα διάστημα το κενό του Nibbs Carter σε κάποια live του συγκροτήματος;
Ο Gus είναι φίλος του Andy Sneap (σ.σ. ο παραγωγός του τελευταίου άλμπουμ), αυτός μας τον συνέστησε. Ήταν σπουδαίος και μας άρεσε να παίζουμε με αυτόν.
– Πως είναι ο Nigel Glockler μακριά από τους Saxon, χωρίς τύμπανα και μπαγκέτες;
Μου αρέσει να κολυμπώ, να περπατώ να ασκούμε με τα άκρα μου ελεύθερα. Μου αρέσει να είμαι με τη οικογένειά μου και προσπαθώ να απολαμβάνω τη ζωή όσο μπορώ περισσότερο.
– Ποιον ντράμερ της παλιάς γενιάς θαυμάζετε και ποιον από τη νέα γενιά ξεχωρίζετε και γιατί;
Ο Bill Ward – Λάτρευα το στιλ του.
O Jean Paul Gaster (Clutch) – Επειδή είναι συμπαγής και τεχνίτης στο παίξιμό του.
– Το μήνυμα των Saxon στους Ελληνες οπαδούς σας ενόψει της καλοκαιρινής εμφάνισής σας στο Rockwave Festival;
Το μήνυμά μου είναι:
Agapáme tin Elláda!
Ανυπομονούμε να ρίξουμε κεραυνούς με το Thunderbolt στη χώρα του Δία!
ΠΗΓΗ: theshadownation
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
