Σε κάποιες περιοχές, άνω της κεντρικής Ελλάδας, ίσως, όμως, όχι μόνο σε αυτές, παρατηρείται, ειδικότερα από την περίοδο της μετάβασης στη «νέα εποχή», το φαινόμενο της διγλωσσίας, ιδιαίτερα από κάποιους, οι οποίοι ενώ ανήκουν «ψυχή τε και σώματι» στο «παρελθόν», θέλουν να εμφανίζονται ως αποδεκτοί από το «παρόν» για να εξασφαλίσουν το προσωπικό τους μέλλον.
Αυτές, λοιπόν, οι ιδιάζουσες περιπτώσεις, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό που δεν είναι άλλο από τη διγλωσσία.
Στις ιδιαίτερες πατρίδες τους χρησιμοποιούν τη γλώσσα «εσωτερικού». Δηλαδή, εμφανίζονται ως προσκείμενοι στην παρούσα κατάσταση προκειμένου να καταλαγιάσουν τους φόβους ή και τις αντιδράσεις και να πείσουν ότι όλα θα είναι όπως πριν και τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει.
Όταν βρίσκονται εκτός έδρας και ειδικότερα στην πρωτεύουσα (μπορεί και στο επίνειο) χρησιμοποιούν τη γλώσσα «εξωτερικού» υποσχόμενοι «αιώνια πίστη» και προσήλωση στο «παρελθόν».
Ο tempora o mores, που θ’ αναφωνούσε κι ο ευρυμαθής Τραμπάκουλας, αν ήταν υπαρκτό πρόσωπο…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
