Στον φανταστικό κόσμο του Ουώλτ Ντίσνεϋ, υπήρχε ο Μίκυ. Ένα συμπαθές καρτούν ανάμεσα στα υπόλοιπα που είχαν επινοηθεί. Κάποια στιγμή ο Μίκυ σταθμίζοντας τις καταστάσεις άρχισε να πιστεύει ότι μπορεί να γίνει «ο βασιλιάς των καρτούν».
Τι του έλλειπε άλλωστε;
Eίχε τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά, υπήρχε κενό εξουσίας στην παράταξη των καρτούν και κυρίως, από το θρόνο που ήθελε να διεκδικήσει, είχαν περάσει τα προηγούμενα χρόνια κι άλλα καρτούν προερχόμενα από την ίδια μήτρα.
Πριν από λίγους μήνες ο «politically correct» Mίκυ επιχείρησε να πάρει το χρίσμα, όμως δεν τα κατάφερε. Τα άλλα καρτούν αντέδρασαν και τελικά (τους) επιβλήθηκε μια λύση «από πάνω» και «απ’ έξω».
Ο Μίκυ θύμωσε και άρχισε να γκρινιάζει λέγοντας δεξιά και αριστερά ότι δεν εκτιμήθηκαν οι προσπάθειές και οι αγώνες του (σ.σ.!!!) και επελέγη ένα πρόσωπο ξένο προς τον κόσμο των καρτούν.
Όμως δεν το έβαλε κάτω. Αμέσως μόλις τα πράγματα άλλαξαν αποφάσισε να λειτουργήσει ως περιοδεύων θίασος κάνοντας κινήσεις ώστε να αποκτήσει το προβάδισμα για να πάρει το χρίσμα ενόψει της επόμενης αναμέτρησης.
Βασικά σλόγκαν της περιοδείας: «Όταν λείπει ο γάτος χορεύει ο Μίκυ» και «στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος».
Κουίζ: Σε ποια ένωση, πρόεδρος της οποίας ήταν για πολλά χρόνια ένας από τους «οπλαρχηγούς» του «συστήματος» λέγεται ότι υπάρχει «μαύρη τρύπα» μεγαλύτερη κι από την τρύπα του όζοντος;
ΥΓ. “Εξαφανίσεις δικηγόρων κατά παραγγελία”. Η νέα τάση στο χώρο. Περισσότερα προσεχώς…
Ακολουθήστε το SoccerPlus στο Google News
